Ένα από τα μεγάλα προβλήματα της χώρας μας είναι η υπερσυγκέντρωση πληθυσμού και οικονομικής δραστηριότητας στο Λεκανοπέδιο Αττικής, επειδή εκεί εδρεύει το υδροκέφαλο κράτος, και ο μαρασμός της περιφέρειας. Αντίστοιχη εικόνα παρατηρείται όμως σε μικρογραφία και στις περιφερειακές ενότητες (πρώην νομούς), με τις πρωτεύουσες να διατηρούν κάποια ζωή λόγω της ύπαρξης εκεί δημόσιων υπηρεσιών και τους υπόλοιπους οικισμούς να αργοσβήνουν. Πρόκειται για μια κατάσταση αντιπαραγωγική και αδιέξοδη, η αντιμετώπιση της οποίας θα προϋπέθετε γενναία μέτρα αποκέντρωσης τόσο στο εθνικό όσο και στο περιφερειακό επίπεδο.

Αντίθετα όμως η σημερινή κυβέρνηση προχωρεί απτόητη στην επιδείνωση του κακού, με μέτρα περαιτέρω συγκεντρωτισμού παντού. Ο νέος δικαστικός χάρτης είναι ένα από αυτά, με την κατάργηση σημαντικού αριθμού δικαστηρίων σε επαρχιακές πόλεις και την αντίστοιχη μεταφορά υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων σε ήδη υπερφορτωμένα σημεία. Είναι ακριβώς το αντίστροφο από ό,τι συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως π.χ στη Γερμανία, όπου η κυβέρνηση εδρεύει στο Βερολίνο αλλά το Συνταγματικό Δικαστήριο στην Καρλσρούη, στο άλλο άκρο δηλαδή της επικράτειας.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι το κυβερνητικό νομοσχέδιο για τα μη κρατικά ΑΕΙ που επιτρέπει την ίδρυση τους χωρίς γεωγραφικούς περιορισμούς, δηλαδή ακόμη και στην Αττική ή τη Θεσσαλονίκη. Το αποτέλεσμα θα είναι ο μαρασμός των περιφερειακών δημόσιων ΑΕΙ, αφού πιθανότατα οι γονείς θα προτιμούν να πληρώνουν δίδακτρα σε ιδιωτικά ΑΕΙ, παρά να δίνουν τα ίδια ή μεγαλύτερα ποσά για ενοίκια, διατροφή, έξοδα κίνησης κλπ. των παιδιών τους σε επαρχιακές πόλεις. Ήταν και αυτό ένας από τους λόγους για τους οποίους το ΠΑ.ΣΟ.Κ. καταψήφισε το νομοσχέδιο αυτό, όπως άλλωστε και τον δικαστικό χάρτη.

Γενικότερα, η σημερινή κυβέρνηση με τις πράξεις της απομακρύνει σταθερά την Ελλάδα από την Ευρώπη, αντί να τη φέρνει πιο κοντά όπως επαγγέλλεται ο πρωθυπουργός. Το μόνο ίσως ζήτημα στο οποίο ερχόμαστε πιο κοντά είναι ότι μεταναστεύουν εκεί οι νέοι μας, αφού αδυνατούν να βρουν αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και διαβίωσης στην πατρίδα τους. Η Ελλάδα χρειάζεται πολιτική αλλαγή στις επόμενες εθνικές εκλογές του 2027 και το πρώτο βήμα για αυτή θα γίνει στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου 2024, εφόσον το ΠΑ.ΣΟ.Κ. καταλάβει τη δεύτερη θέση και στη συνέχεια ευοδωθεί η πρωτοβουλία που προανήγγειλε ο Νίκος Ανδρουλάκης για ανασύνταξη και ανασύνθεση του ευρύτερου προοδευτικού χώρου.