Η “αναρχία” εκσυγχρονίζεται..
Είναι σαν το μυρμήγκι που βγάζει φτερά!
Σινιέ ρούχα, πρόσωπα καλοθρεμμένα, φωτεινά, χωρίς…κουκούλες!
Με το ωραίο πανό και συνθήματα ενάντια στους “ανθρωποφύλακες” που απευθύνονται στους έχοντες γνώση άλλου είδους “φύλακες “…
Με τις κινηματογραφημένες και άρτια σκηνοθετημένες αναρτήσεις των “επαναστατικών” επιχειρήσεων κατά του αντιλαϊκού κράτους και των οργανωμένων θεσμικών εκφράσεών του..
Πιο κει, πιο δεξιά…
Όπα! καλά είστε…Πάμε!..συνθήματα….
Αγώνας για τους έγκλειστους “συντρόφους” της 17 Νοέμβρη….
Ένας αγώνας, καλοσχεδιασμένος, μια μικρή επιδημία καταλήψεων, θεσμικών κρατικών συμβόλων, αυξανόμενης, έντασης, ισχύος και συμβολικότητας…
Από το Πολυτεχνείο, τα “ανοιχτά” γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ, το Κόκκινο, ραδιοσταθμό του ΣΥΡΙΖΑ, το Καποδιστριακό, τη Βουλή (χτες) και σήμερα το μνημείο του Άγνωστο Στρατιώτη!
Να δούμε που θα σταματήσει αυτό το σκοτεινό “παιχνίδι”…
Η γραμμή της κυβέρνησης;
Τεθλασμένη:
Απλή παρακολούθηση της ανομίας από τα όργανα της τάξεως.
Διάλογος διαφόρου επιπέδου οργάνων με τους καταληψίες και διαδηλούντες…
Λεκτική καταδίκη ή αποδοχή από διάφορες κυβερνητικές τάσεις…
Ψύχραιμη, αντιμετώπιση, αποφυγή βίας…
“Απαλές” συλλήψεις και απελευθερώσεις…
Κάτι σαν τις “τόπλες” διαμαρτυρίες…
Η ευκολία και η συνήθεια είναι η “αριστερή” εκδοχή της εφαρμογής του νόμου και της τάξης.
Ακριβώς το άκρον άωτον της σιδερόφραχτης και σκληρής “δια ροπάλου” της δεξιάς.
Άλλος δρόμος δεν υπάρχει σε τούτη τη χώρα παρά μόνο ο κατηφορικός!
Αριστερός ή δεξιός έχει το ίδιο αποτέλεσμα.
Μηδενική ανοχή ή ένοχη ανοχή!
Εκφυλισμός των θεσμών, απαξίωση των δημοκρατικών κατακτήσεων, της συλλογικής μνήμης και εξοβελισμός ως μιαρού οτιδήποτε χαρακτηριζόμενου ως εθνικό!
Το ιδιότυπο “κρυφτούλι” στο εσωτερικό δεν είναι ξεκομένο από το αντίστοιχο διαπραγματευτικό στο εξωτερικό.
Η χώρα είναι χωρίς πυξίδα, χωρίς γραμμή.
Πολιτική απαίδευτη και πολιτικοί χωρίς παιδεία….
Ένα νέο μείγμα πολιτικής και πολιτικών, όπως όπως αρέσκονται να το αποκαλούν οι κυβερνώντες, στο οποίο δυστυχώς την μεγαλύτερη αναλογία διατηρεί η νιτρογλυκερίνη!
Μια ιδιότυπη ελευθεριότητα επενδεδυμένη με μια αγνωστικού τύπου μακαριότητα που βαφτίζεται ψύχραιμη αντιμετώπιση ή συνετή διακυβέρνηση, μας οδηγεί σε μια ακόμα πιο αυταρχική κυβερνητική άναρχη εκδοχή.
Ο οικονομικός καταναγκασμός και η χυλώδης δημοκρατία είναι προοίμιο μιας συντηρικότερης και σιδερόφραχτης εκδοχής της αριστεροδεξιάς συγκυβέρνησης.
Η σιωπή των ΑΝΕΛ και τα “πλακάκια” της Χρυσής Αυγής, σύντομα θα λάβουν τέλος και ύπουλα θα βρεθούμε σιδηροδέσμιοι μια υπερδοσολογίας “έννομης τάξης”.
Η εξουσία είναι γλυκιά και δεν θα αφεθεί εύκολα από τα χέρια μιας παράταιρης συγκυβέρνησης ιδιαίτερα όταν τα αποθέματα “αξιορέπειας” καθημερινά αθρόως εξαντλούνται.
Το δίμηνο της απραξίας και της αδράνειας γίνεται ολοένα και φονικότερο μπούμερανγκ για το λαό και τη Δημοκρατία μας.

Δημήτρης Ψευτογκάς