Ο Άγιος Συμεών ο Θεοδόχος, σε βαθιά γηρατειά είχε την ευλογία να προϋπαντήσει και να πάρει στην αγκαλιά του το νεογέννητο Χριστό, σαράντα μέρες μετά τη γέννησή του. Γι’ αυτό δικαιολογημένα θεωρείται ως ο τελευταίος Άγιος της Παλαιάς Διαθήκης και ο πρώτος της Καινής.

Μαζί με τη δοξασία του αγίου όλα αυτά τα χρόνια ήρθαν, τα ήθη, τα έθιμα αλλά και διάφορες προκαταλήψεις που συνοδεύουν το όνομά του. Οι έγκυες γυναίκες τιμούν με μεγάλη ευλάβεια την ημέρα του, αποφεύγοντας να κάνουν οποιαδήποτε εργασία, μέσα και έξω από το σπίτι για να μην γεννηθεί όπως «λένε» (οι παλιοί) το παιδί σημαδεμένο.

Πιο συγκεκριμένα αναφέρουν ότι αν κάποια γυναίκα δεν τιμούσε τον άγιο όπως πρόσταζε το έθιμο, τότε ο άγιος την τιμωρούσε με ένα αποτύπωμα, με κάποιο σημάδι σε ένα εμφανές μέρος του σώματος του εμβρύου που κυοφορούσε.

Τι όμως λέγεται για αυτή τη μέρα και τι δεν πρέπει να κάνει μια εγκυμονούσα γυναίκα;

Δεν πρέπει να κόψει τίποτε με το μαχαίρι
Δεν κάνει να πιάσει ψαλίδι στο χέρι της
Δεν πρέπει να κόψει ξύλα με τσεκούρι
Την παραμονή θα πρέπει να βγάλει τα ρούχα της ανάποδα και προς τα πίσω, ώστε αν κατά τύχη είχε αγγίξει κάτι, το σημάδι να βγει πίσω για να μη φαίνεται

Αν όλα αυτά τώρα είναι αλήθειες ή ψέματα, αν είναι δεισιδαιμονίες ή ιδεοληψίες αφήνουμε να το κρίνετε εσείς.