Το θέμα έγινε από το κανάλι του ABC σε συνεργασία με το ιστορικό περιοδικό Reader’s Digest, στο πλαίσιο της σειράς εκπομπών «13 πράγματα που… δεν σας λένε οι ειδικοί». Μεταξύ άλλων, καταγράφηκαν οι εξής απαντήσεις από τους πιλότους κορυφαίων παγκοσμίως αεροπορικών εταιρειών:

Μερικές φορές οι εταιρείες δεν προβλέπουν καν διαλείμματα για να φάμε. Έτσι, προκαλούμε καθυστερήσεις μόνο και μόνο για να βάλουμε κάτι στο στόμα μας.

Λέμε στους επιβάτες μόνο ότι χρειάζεται να ξέρουν. Δεν τους λέμε αυτά που θα τους τρομάξουν, όπως «κυρίες και κύριοι, είχαμε βλάβη στον κινητήρα» ακόμη κι αν είναι αλήθεια.

Οι Αρχές δίνουν τόσο μεγάλη έμφαση στην ταχύτητα, ώστε δεν μπορούμε να καθυστερήσουμε μία πτήση, ακόμη και αν περιμένουμε 20 επιβάτες από άλλη πτήση που έχει καθυστερήσει ελάχιστα.

Η αλήθεια είναι ότι εξοντωνόμαστε. Οι κανόνες εργασίας μας προβλέπουν ότι μπορεί να δουλεύουμε ως 16 ώρες αδιάκοπα. Αυτό είναι πολύ παραπάνω από ότι για τους φορτηγατζήδες. Και αντίθετα με αυτούς, δεν μπορούμε να παρκάρουμε για λίγο δεξιά στο επόμενο σύννεφο και να ξεκουραστούμε για λίγο.

Μερικοί κανόνες είναι ακατανόητοι και σε εμάς τους ίδιους. όπως όταν είμαστε στα 39.000 πόδια και πετάμε με 640 χιλιόμετρα την ώρα σε ένα αεροσκάφος που μπορεί να συναντήσει αναταράξεις ανά πάσα στιγμή, αλλά οι αεροσυνοδοί μπορούν να γυρνούν γύρω γύρω μοιράζοντας καυτό καφέ και κρουασάν. Εάν όμως τροχοδρομούμε στην άσφαλτο του διαδρόμου με 10-15 χιλιόμετρα την ώρα, πρέπει να είναι δεμένες στα καθίσματά τους σαν να τρέχουν σε αγώνα ταχύτητας.

Μπορεί να φοράω στολή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ξέρω τα κατατόπια στο αεροδρόμιο. Πηγαίνουμε σε τόσο πολλά που βασικά δεν έχουμε ιδέα.

Συμβαίνει πολύ συχνά να έχουμε καθυστέρηση λόγω καιρού και στο αεροδρόμιο αναχώρησης ο καιρός να είναι καλός. Ύστερα ένας επιβάτης λέει ότι πήρε τηλέφωνο και στο σημείο προορισμού και του είπαν ότι και εκεί ο καιρός είναι καλός, με ύφος σαν να αποκαλύπτει κάποια συνωμοσία. Είναι ο ενδιάμεσος χώρος στον οποίο υπάρχει η καταιγίδα…

Εσύ μπορεί να πήρες ένα εισιτήριο μίας εταιρείας, να πήγες στο αεροδρόμιο και να επιβιβάστηκες σε ένα αεροπλάνο με παρεμφερή επωνυμία, αλλά πολύ συχνά είσαι σε κάποια περιφερειακή αεροπορική εταιρεία. Οι μικρές εταιρείες δεν αναγκάζονται να υπακούν στις αυστηρές προδιαγραφές των μεγάλων, διεθνών αεροπορικών εταιρειών. Οι πιλότοι τους δεν έχουν την ίδια εκπαίδευση και εμπειρία και το κοινό απλώς δεν το ξέρει.