“Όταν το χαμένο βρίσκεται, ο κόπος δεν πάει χαμένος”!!! Άγιος Νικόλαος Άγκυρας (από το βιβλίο του Σοφοκλή Εταιρίδη, «Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ ΤΟΥ Ν. ΓΡΕΒΕΝΩΝ»)

Ξεκίνησε …. να γράφει συναρπαστικά το βιβλίο του, και κερδίζει τους αναγνώστες του από τις πρώτες λέξεις… Έγραψε αυτό που ήθελε και το μοιράζεται με ένα ευρύ ακροατήριο… Αναγνώστες, ακροατές.. έτσι είναι, έγραψε για τους ακροατές του – μιλάει με τους αναγνώστες του, σε μια γλώσσα διττή, την ποντιακή διάλεκτο, συνέχεια της αρχαίας ελληνικής, που μιλιέται και στις μέρες μας.. Διαβάζοντας λοιπόν είναι σα να τον ακούς!!! Πορεύεται με το ένστικτο, γράφει γι αυτό που υπάρχει κοντά του, κι ας ταξίδεψε αρκετές φορές τόσο μακριά στα μέρη εκείνα, περιπλανώμενος εδώ κι εκεί, για να αφουγκραστεί, να παρατηρήσει, να πάρει συνεντεύξεις, να ρωτήσει, να μάθει, να γράψει, να φωτογραφίσει, να αποτυπώσει, να, να, να.. Τον συνεπήρε η ιδέα;; Ήταν στο σωστό δρόμο!! Είχε μια σπουδαία ιστορία να διηγηθεί, βρήκε λοιπόν τον εξαίρετο τρόπο να τη ξεδιπλώσει, έχοντας την αυτοπεποίθηση, ότι την κατέχει καλά και καθώς έχει κάνει τόση προεργασία, τη γράφει και μας τη λέει: Μας ζητάει να αράξουμε και να τον εμπιστευτούμε…

Από τις πρώτες αναγνώστριες του βιβλίου του, αμέσως διέκρινα ότι έχει αντλήσει από αληθινές εμπειρίες και συνάμα έχει εμπνευστεί κι από την ίδια την προσωπικότητά του, τις ιδέες του, τα βιώματά του, τον τρόπο ζωής του. Φαίνεται διάχυτα, ότι μας προσκαλεί στο δικό του τόπο, το ακροατήριο εξ αρχής είναι ο εαυτός του, αυτό δημιουργεί την ασφάλεια της αίσθησης, ότι ξέρει πού βρίσκεται. Είναι σίγουρος γι αυτό που μας λέει, παράλληλα χάριν της απλότητας και της μετριοφροσύνης του και έχοντας έντονη την αίσθηση του δικαίου αφήνει και το περιθώριο για κριτική και συζήτηση, παρόλο που οι αποφάσεις είναι δικές του, αυτός είναι ο συγγραφέας. Έχω καταλάβει ότι η ηθική χαρακτηρίζει την έρευνά του, αυτό φαίνεται από τη σύλληψη της ιδέας του βιβλίου του μέχρι και την αποτύπωση των αποτελεσμάτων της. Μας μαθαίνει ωραίες λέξεις, προσδοκώντας στην κατανόηση της σημασίας και της σπουδαιότητάς τους, που καταδεικνύουν αξίες και την ουσία του πολιτισμού, που μας περιγράφει, και των εκφραστών του.

‘Όπως είπα, επαναλαμβάνω, ότι με γλαφυρότητα κι ωραιότητα αναβλύζουν από το όμορφο αυτό βιβλίο αξίες σημαντικές, όπως ειλικρίνεια, μετριοφροσύνη, αγάπη, εντιμότητα, ευγένεια, αυτοκυριαρχία, πειθαρχία, που πρώτα χαρακτηρίζουν το δημιουργό του, και δεύτερον τους ήρωες και την ιστορία του, σημαντικές για να δώσουν στον ακροατή – αναγνώστη αυτό το εξαίσιο αποτέλεσμα. Ομολογώ ότι με εντυπωσίασε η αγωνία και το ενδιαφέρον μου για τα ¨τα παρακάτω¨, ώστε σαν ποταμός με ροή τα σάρωνα όλα, κι έτσι τα ξαναδιάβαζα με αποτέλεσμα να τα εμπεδώσω και καλύτερα. «Βρήκα το χαμένο», κι αυτό είναι το σημαντικό, γνώρισα, προβληματίστηκα, έμαθα, γέλασα, συγκινήθηκα και έκλαψα (!!), μορφώθηκα, και μοιράζομαι τα συναισθήματά μου αυτά κι την εμπειρία που αποκόμισα μαζί σας.

ΕΜΠΕΙΡΙΑ ανεπανάληπτη η γνωριμία, η ανάγνωση, η μελέτη της «ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΓΡΕΒΕΝΩΝ» , κι όλων των ποντίων, μικρασιατών και προσφύγων της ευρύτερα γύρω περιοχής. «Θεέμ όλτς ν΄αγαπάς και εμάς πά να μην ανασπάλς», Θεέ μου όλους να τους αγαπάς και εμάς να μη μας ξεχάσεις, μας λέει λοιπόν ο συγγραφέας στο τέλος και αφιερώνει το βιβλίο του στους ¨αγωνιστές των ορθών θέσεων¨…………

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΣΟΡΜΠΑΤΖΙΔΟΥ