Ο μπάρμπα Στέλιος,ένας πλούσιος Τσέλιγκας ,με κοπάδια γίδια,πρόβατα,αγελάδες.Είχε επιστρέψει ,από τα χειμαδιά και βρίσκονταν τώρα στις πλαγιές και τα λαγγάδια της Πίνδου, με τα κοπάδια του.

Τώρα πολλές οι δουλειές και οι σκουτούρες του μπάρμπα Στέλιου έπρεπε να τακτοποιήσει ένα σωρό δουλειές στην στρούγγα ( ο χώρος σταυλισμού των ζώων) .Να χωρίσει τα στείρα πρόβατα από τα γαλάρια,να προσδιορίσει τις εκτάσεις βόσκισης,να καθορίσει τον υπεύθυνο σε κάθε κοπάδι, και άλλα πολλά.

Είχε τη γυναίκα του βαριά άρρωστη.

Την ημέρα εκείνη της έντονης απασχόλησης του μπάρμπα Στέλιου,η γυναίκα του,η Αγγέλω του Ρήγα, όπως την αποκαλούσαν στο χωριό,και ήταν βαριά άρρωστη ,απεβίωσε.

Οι χωριανοί έστειλαν τον Νάσιο,έναν παραγιό του μπάρμπα Στέργιου,τον έστειλαν να καλέσει τον μπάρμπα Στέργιο να έρθει στο χωριό ,για την κηδεία της γυναίκας του της Αγγέλως.

Πηγαίνει ο Νάσιος ο παραγιός και στέκεται στην εδώθε όχθη του φαραγγιού (βαθύς λάκος).

Χώριζε, ο λάκος,το χωριό με την στρούγγα του μπάρμπα Στέργιου,η οποία στρούγγα ευρίσκονταν στην από εκεί όχθη του φαραγγιού.

Γίνεται ο εξής διάλογος μεταξύ του Νάσιου του παραγιού και του μπάρμπα Στεργίου.

-Νάσιος.Ε! εε μπάρμπα Στέργιο.

-Μπάρμπα Στέργιος. Ε! Βρε τι χαλέβεις, (τι θέλεις)

-Νάσιος. Έλα στο χωριό γρήγορα τώρα.

-Μπάρμπα Στέργιος: Γιατί βρε τώρα γιά γιά

-Νάσιος: Πέθανε η γυναίκας.

Και η απάντηση του μπάρμπα Στέργιου <<Πω πω χασομέρια τώρα.>>

ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ