Ένας Έλληνας ζαχαροπλάστης ταξίδεψε από τη Θεσσαλονίκη στο μακρινό Εκατερίνεμπουργκ έχοντας στις βαλίτσες του σχέδια και συνταγές για σοκολάτες με «γεύση» Ελλάδας. Ο Γιώργoς Αυγέρος βρέθηκε για τρεις εβδομάδες στα βάθη της Ρωσίας και δημιούργησε γλυπτά, κοσμήματα, κύματα του Αιγαίου, πλανήτες ακόμη και τσάντες -όλα από σοκολάτα- για το ζαχαροπλαστείο του Έλληνα Παντελή Παπαθανασίου, το οποίο ξεκίνησε να λειτουργεί πριν από λίγες μέρες σ’ ένα από τα πιο δημοφιλή συγκροτήματα της ρωσικής πόλης.

Ο βραβευμένος σεφ ζαχαροπλαστικής Γιώργος Αυγέρος
Στις όχθες του ποταμού Ισέτ, ανάμεσα στους επιβλητικούς ουρανοξύστες, ο «μάγος τη σοκολάτας», όπως τον αποκαλούν, έπιασε δουλειά από το πρώτο λεπτό της άφιξής του στη ρωσική πόλη κι έβαλε την υπογραφή του σε κάποιες από τις πιο λαχταριστές δημιουργίες του ζαχαροπλαστείου.

«Όταν με κάλεσε ο Γιαννιώτης ιδιοκτήτης για να συνεργαστούμε, ήταν για μένα μια πρόκληση. Η ιδέα να βρεθώ τόσο μακριά από την πόλη όπου ζω και δραστηριοποιούμαι και να φτιάξω σοκολατένιες δημιουργίες για το ζαχαροπλαστείο του στο Εκατερίνεμπουργκ, ήταν συγκλονιστική και είχα βάλει στόχο να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου», ανέφερε ο βραβευμένος σεφ ζαχαροπλαστικής Γιώργος Αυγέρος, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού/Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 FM».

Φτάνοντας στην πόλη, που απέχει 2500 χιλιόμετρα από τη Μόσχα και είναι η τέταρτη μεγαλύτερη της Ρωσίας, με τα ιγκλού από τη μια και τους ουρανοξύστες από την άλλη, ένιωσε πως η πρόκληση ήταν ακόμη μεγαλύτερη από αυτή που περίμενε. Το πολικό τοπίο, οι πρωτόγνωρες θερμοκρασίες (κρύο μέχρι και μείον 35 βαθμούς Κελσίου) και οι συνηθισμένοι στις χαμηλές θερμοκρασίες Ρώσοι να του κάνουν …πλάκα, ήταν για τον Γιώργο Αυγέρο μία από τις προκλήσεις, με τις οποίες ήρθε αντιμέτωπος στο νέο περιβάλλον.

Επιασε δουλειά, έβαλε κάτω τη σοκολάτα και τα ελληνικά προϊόντα και δημιούργησε μικρά και μεγάλα (βρώσιμα) έργα τέχνης. «Ήταν πολύ δύσκολο αυτό που κάναμε, γιατί εδώ είναι όλα διαφορετικά. Πολύ κρύο, βαριά κουζίνα και όλα αυτά σε συνδυασμό με το εμπάργκο προϊόντων που υπάρχει στη χώρα, κάτι το οποίο μας δυσκόλευε αρχικά για τις συνταγές μας. Αμερικανικά ή γαλλικά, για παράδειγμα, προϊόντα δεν είχαμε στη διάθεση μας, με αποτέλεσμα να δουλέψουμε αποκλειστικά με υλικά δικής τους παρασκευής, που δεν τα γνωρίζαμε, και έτσι κάναμε πολλές δοκιμές μέχρι να βρούμε τη σωστή αναλογία. Μάλιστα, όλα αυτά με μεταφραστή από ελληνικά στα ρωσικά», σημειώνει ο κ. Αυγέρος.

Αιγαιοπελαγίτικα κύματα με αλατισμένη καραμέλα και τρούφες με λάδι
Η καθημερινότητα είναι εντελώς διαφορετική στο Εκατερίνεμπουρκ σε σχέση με τη Θεσσαλονίκη, όπου δραστηριοποιείται ο γνωστός ζαχαροπλάστης. Στη ρωσική πόλη, αυτή τη χρονική περίοδο δεν ισχύουν περιορισμοί εξαιτίας του κορωνοϊού και όλα λειτουργούν κανονικά- από τα σχολεία και τα σινεμά, μέχρι και τα εμπορικά καταστήματα, την εστίαση ακόμη και τα μπαρ. «Όλα είναι ανοιχτά, σαν να μην υπάρχει πανδημία και έτσι έγιναν και τα εγκαίνια του ζαχαροπλαστείου, όπου τα γλυκά μας με τις ελληνικές πινελιές, ήδη στα δυο πρώτα εικοσιτετράωρα της λειτουργίας του, έκαναν θραύση», τονίζει ο Γιώργος Αυγέρος.

«Οι Ρωσίδες ξετρελαίνονται με τις τσάντες σοκολάτας, οι Ρώσοι ενθουσιάζονται με την μπλε σοκολάτα- κύματα του Αιγαίου, που είναι γαλάζια σοκολατάκια γεμισμένα με καραμέλα αλατισμένη με ελληνικό αλάτι υψηλής ποιότητας, ενώ κανείς δεν μπορεί να φάει μόνο μία από τις τρούφες λευκής σοκολάτας με ελαιόλαδο Καλαμάτας», αναφέρει ο κ. Αυγέρος σημειώνοντας πως αν και οι Ρώσοι έχουν βαριά και λιπαρά γλυκά, οι ελληνικές δημιουργίες που διαφέρουν από τις συνήθεις επιλογές τους, έχουν μπει ήδη στο μενού για το επιδόρπιο τους.

Όπως λέει ο γνωστός σεφ, το ζαχαροπλαστείο του κ. Παπαθανάση στο Εκατερίνεμπουρκγ είναι ευρωπαϊκών προδιαγραφών, διαφέρει από το ελληνικό παραδοσιακό ζαχαροπλαστείο και μοιάζει περισσότερο με …κοσμηματοπωλείο. Στη βιτρίνα και στις προθήκες υπάρχουν σοκολάτες ακόμη και σε σχήμα κοσμημάτων, αλλά και πολλά ακόμη γλυκά, με τα οποία οι άνθρωποι του ζαχαροπλαστείου προσπαθούν να «ταξιδεύουν» τους πελάτες σε ελληνικές γεύσεις και εικόνες Ελλάδας, χρησιμοποιώντας ελαιόλαδο, τσάι βουνού και αλάτι. «Μού έκανε εντύπωση η ζωή εδώ. Οι αντιφάσεις της, οι έντονες διαφορές της πόλης. Είναι μια πόλη μεγαλύτερη και από την Αθήνα, που από τη μια βλέπεις τους ουρανοξύστες με τα πολυτελή διαμερίσματα και ακριβώς δίπλα σοβιετικά κτίρια με τούβλα», περιγράφει ο κ. Αυγέρος, ο οποίος σχεδιάζει ήδη τα επόμενα βήματά του για τη μετα-κορωνοϊό εποχή.

Από την Καλαμπάκα στα σαλόνια της ζαχαροπλαστικής
Η διαδρομή του Γιώργου Αυγέρου στον χώρο της ζαχαροπλαστικής ξεκίνησε όταν στα 20 του χρόνια έφευγε, με μια βαλίτσα όνειρα και 50 ευρώ στην τσέπη, από την πόλη του, την Καλαμπάκα. Τότε σίγουρα δεν είχε φανταστεί πως θα έφτανε ως τη μακρινή Ρωσία, όμως με πολλή και σκληρή δουλειά κατάφερε να ξεχωρίζει για τις δημιουργίες του, συνδυάζοντας την αγάπη του για τη σοκολάτα με τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες.

Μάλιστα, στην ερώτηση για το πώς πετυχαίνει αυτόν τον συνδυασμό, αποκαλύπτει πως προτού ασχοληθεί με τη σοκολάτα, τελείωσε γλυπτική σε ξύλο, έχει κάνει κεραμική, αγιογραφία και ελεύθερο σχέδιο, δεξιότητες που τον βοηθούν σημαντικά στη δουλειά του.

Έχοντας 15 χρόνια στον χώρο της ζαχαροπλαστικής, ένα χρυσό βραβείο στην κατηγορία σοκολάτας σε βαλκανικό επίπεδο, εμπειρία ως σεφ ζαχαροπλαστικής σε αρκετά ξενοδοχεία πέντε αστέρων, ο Γιώργος Αυγέρος το τελευταίο διάστημα κάνει και συμβουλευτική στη ζαχαροπλαστική. Και, μάλιστα, όχι μόνο σε εταιρείες και αλυσίδες στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό.