Δασταμάνης, Κουπτσίδης, Ντάγκα, Παλάσκας, Παπαδόπουλος.

Υποψήφιοι Δήμαρχοι Γρεβενών στην εκλογική διαδικασία της 26ης Μαίου.

Όλοι τους, με πλούσιο παρελθόν και παρόν, που θα αποτελέσουν τον ασφαλέστερο οδηγό για την κρίση των συνδημοτών μας. Μια κρίση που θα σηματοδοτήσει το μέλλον τους… καθιστώντας το επώδυνο για τους τέσσερις από αυτούς, αλλά πολύ φωτεινό κι ελπιδοφόρο για τον πέμπτο της παρέας, που βαθιά πιστεύω, πως θα είναι ο Γιάννης Παπαδόπουλος.

Οι πολίτες – ακριβώς επειδή τυχαίνει να ζούμε σε έναν τόπο μικρό – γνωρίζουν πολύ καλά τους υποψηφίους.

Γνωρίζουν τα προτερήματα και τις ελλείψεις του καθένα. Το έργο ή την ανεπάρκειά του. Τις δυνατότητες ή τις αδυναμίες του. Την συνέπεια ή την ασυνέπεια των λόγων του.

Γνωρίζουν επίσης, όχι μόνο τον «πολιτικό», αλλά και τον «άνθρωπο», που διαγκωνίζεται στο Αυτοδιοικητικό πάλκο για να πείσει, πως έχει τις «μαγικές λύσεις» και τα ψυχικά αποθέματα, που ο τόπος μας χρειάζεται για να φύγει μπροστά. Πάνω εκεί θα πατήσουν λοιπόν την κρίση τους, για να επιλέξουν τον εκλεκτό της «καρδιάς» τους και να γεμίσουν τις κάλπες την Κυριακή των εκλογών, με το όνομά του.

Έγραψα κάμποσες φορές μέχρι σήμερα, πως απόλυτα εμπιστεύομαι την κρίση των πολιτών και πως ταυτίζομαι σε μεγάλο βαθμό μαζί της. Αυτό κατ επέκταση σημαίνει, πως και η δική τους κρίση ταυτίζεται το ίδιο πολύ με την δική μου, με αποτέλεσμα οι σκέψεις που στην συνέχεια θα εκφράσω, να μην αποτελούν δική μου μόνο άποψη, αλλά και άποψη μιας πολύ μεγάλης μερίδας συμπολιτών μας.

Θα αποφύγω να ασκήσω κριτική στα έργα και τις ημέρες των τεσσάρων, πλην του Γιάννη Παπαδόπουλου, καθότι θεωρώ πως έχω χρέος να τον κρίνω –θετικά ή αρνητικά – και να μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί σας, εφόσον  αποφάσισα μαζί του να στρατευτώ…

«Γιατί με τον Γιάννη Παπαδόπουλο», με ρωτάνε καθημερινά πολλοί….

Η απάντηση είναι πολύ απλή φίλοι μου…

Βιωματική η επιλογή μου – όπως και της συντριπτικής πλειοψηφίας των ψηφοφόρων – κρίνοντας τον, τόσο σαν «άνθρωπο» όσο και σαν «πολιτικό». Κάπως έτσι δεν μετράμε όλοι όσους διεκδικούν την ψήφο και στήριξή μας ;

Έχουμε και λέμε λοιπόν…

Άνθρωπος απλός. Προσηνής. Καταδεκτικός. Ήπιος και διαλλακτικός.

Άνθρωπος της αγοράς και του μόχθου από πολύ μικρή ηλικία.

Άνθρωπος που σέβεται Αρχές και Θεσμούς, καθιστώντας τους πρότυπο, πρωτίστως της ίδιας του της προσωπικής ζωής.

Άνθρωπος που διαχρονικά απέδειξε, πως δεν διαχώριζε τους συντοπίτες του και σε όλους ανεξαίρετα παρείχε την βοήθεια του, οψέποτε την ζητούσαν και μπορούσε.

Και πάμε στον Πολιτικό Γιάννη Παπαδόπουλο…

Πολιτικός σύγχρονος παρά την ηλικιακή «ωριμότητά» του !

Πολιτικός με διάθεση για προσφορά και όραμα για τον αγαπημένο του τόπο.

Πολιτικός χωρίς αγκυλώσεις και ιδεοληψίες, παρότι από νεαρή ηλικία είχε και εξέφραζε θαρρετά, συγκεκριμένη ιδεολογική και κομματική άποψη.

Πολιτικός αποτελεσματικός, απόλυτος εκφραστής εκείνων των πολιτικών, που λένε λίγα και πράττουν πολύ περισσότερα.

Αυτά του τα χαρακτηριστικά – ανθρώπινα και πολιτικά – προσωπικά τα βίωσα, γι αυτό και ευθαρσώς καταθέτω την μαρτυρία μου αυτή.

Είχα την χαρά να συνεργαστώ μαζί του σαν συνάδελφος Δήμαρχος, από το 2007 μέχρι το 2011 και εξεπλάγην ευχάριστα, όταν διαπίστωσα, πως είχα να κάνω με έναν άνθρωπο ακομπλεξάριστο,  θετικό, συνεπή, με διάθεση κάθε του επιλογή να υπηρετεί το συμφέρον του τόπου μας.

Τον άνθρωπο Γιάννη Παπαδόπουλο, τον γνώρισα, όταν τελειώνοντας την Δημαρχιακή μου θητεία και πολλοί εσωκομματικοί μου φίλοι και συνεργάτες πήραν αποστάσεις και με αντιμετώπιζαν με καχυποψία και δισταγμό… εκείνος, στάθηκε κοντά μου και με στήριξε, χωρίς τίποτα στενό να μας συνδέει μέχρι τότε και φυσικά χωρίς τίποτα να έχει να περιμένει από μένα.

Τον επιχειρηματία Γιάννη Παπαδόπουλο –  που κατά πολλούς διακονούσε με τα έντυπά  και με τα Ηλεκτρονικά Μέσα τα οποία διέθετε, τον λόγο του ΠΑΣΟΚ – τον γνώρισα, όταν ποτέ δεν έκλεισε σε μένα – τον ασυμβίβαστο εκφραστή της ΔΕΞΙΑΣ και του Φιλελεύθερου Κοινωνικού λόγου – το δημόσιο βήμα των μέσων που κατείχε, παρέχοντάς μου τη δυνατότητα, όποτε το ζητούσα, να εκφράζω χωρίς την παραμικρή λογοκρισία και το παραμικρό οικονομικό κόστος, ακόμα, και τις πιο ακραίες κομματικές μου θέσεις…

Γνώρισα παράλληλα και τον πολιτικό Γιάννη Παπαδόπουλο, που έβαζε πλάτη σε αποφάσεις που παίρναμε στα όργανα της Αυτοδιοίκησης για το καλό των συμπολιτών μας και ξεπερνούσε χωρίς κανένα δισταγμό κομματικές και ιδεολογικές διαφορές, που είναι γνωστό πως υπήρχαν ανάμεσά μας. Στην οκταετία του ως Δήμαρχος στον Δήμο Αγίου Κοσμά, άφησε ισχυρό το αποτύπωμά του, με έργο απτό και αποτέλεσμα συγκεκριμένο, που μέχρι και σήμερα τον ακολουθούν, ωθώντας την συντριπτική πλειοψηφία των τότε συνδημοτών του, ακόμα και σήμερα να τον σέβονται, να τον αγαπούν και να τον στηρίζουν.

Αυτά και πολλά άλλα ζύγισα στην κρίση μου, πριν αποφασίσω να στρατευτώ μαζί του και να τον στηρίξω σ αυτόν τον δύσκολο αγώνα που αποφάσισε να δώσει.

Η απόφασή μου να τον στηρίξω, υπήρξε για μένα, μετά από όλα τα παραπάνω, μια πολύ εύκολη απόφαση. Εύκολη και ευχάριστη, καθώς καθημερινά πια, επιβεβαιώνομαι στις εκτιμήσεις μου, βιώνοντας μαζί του από κοντά αυτή την εκλογική μάχη, που είμαστε, καταδικασμένοι να δώσουμε και να κερδίσουμε…

Με ισχυρή την πεποίθηση, πως ο λόγος μου αυτός, βρίσκει ανάμεσα σε όλους εσάς ισχυρούς υποστηρικτές, σας καλώ, μαζί να δώσουμε αυτό τον αγώνα…

Γιατί, τώρα πια… ξέρετε το γιατί………..!!!