26 Δεκεμβρίου 2018, «Ρενάτο ντε’ Αρα», Μπολόνια. Οι «ροσομπλού» του Φιλίπο Ιντσάγκι υποδέχονται τη Λάτσιο του Σιμόνε Ιντσάγκι, στην πρώτη -ιστορικά και χρονικά- αναμέτρηση των δύο αδερφών από τους πάγκους. Οι «λατσιάλι» με γκολ του Λουίζ Φελίπε στο 30’ και του Σέναντ Λούλιτς στο 89’ επικρατούν με 2-0, σε ένα ματς μπόλικο παρασκήνιο πλην της αδερφικής… μονομαχίας.

Φιλίπο και Σιμόνε έχουν να επιδείξουν από μία γεμάτη ποδοσφαιρική καριέρα, ωστόσο το εντυπωσιακό είναι πως πέρα από κάποιες συναντήσεις, δεν είχαν την ευκαιρία να συνεργαστούν κάτω από την ίδια ποδοσφαιρική στέγη. Ποτέ δεν βρέθηκαν μαζί στο ίδιο γήπεδο, πλην… 11 λεπτών. Και προ διετίας, ο Σιμόνε ήταν υπό πίεση, θεωρούνταν βέβαιη η απόλυσή του σε περίπτωση μη νίκης στην Μπολόνια και ελέω της κρισιμότητας του αγώνα ήταν στις εξέδρες ο μπαμπάς Τζιανκάρλο και η μαμά Μαρίνα.

Οι Ιντσάγκι ουδέποτε έπαιξαν μαζί συλλογικά: στην Πιατσέντζα, στα 90s, ο Σιμόνε είχε ελάχιστες συμμετοχές ενώ τη μόνη φορά που βρέθηκαν μαζί σε αποστολή της εθνικής Ιταλίας, αγωνίστηκαν για… 11 λεπτά. Μετρημένα! Στο φιλικό του «Ντέλε Αλπι» του Τορίνο, τον Νοέμβριο του 2000, με την Αγγλία, που κρίθηκε στο 1-0 με γκολ του Τζενάρο Γκατούζο στο 58’, ο Σιμόνε Ιντσάγκι μπήκε στο 61’ αντί του Μάρκο Ντελβέκιο και ο Φιλίπο βγήκε αλλαγή στο 72’ για να μπει ο Αλεσάντρο ντελ Πιέρο! Ποδοσφαιρικά ο Σιμόνε ήταν πάντα στη σκιά του Πίπο: όταν ο Φιλίπο σκόραρε με τη Γιουβέντους, στα τέλη των 90s, o Σιμόνε ανήκε στην Πιατσέντζα και έπαιζε δανεικός σε ομάδες τύπου Κάρπι και Λουμετζάνε στη Serie C. Όταν όμως πήρε την ευκαιρία του, έβαλε 15 γκολ σε μια σεζόν και Ιταλία έμαθε ότι υπήρχε και δεύτερος Ιντσάγκι, με τη Λάτσιο να τον αποκτά το ’99 και να κατακτά το scudetto το 2000 όντας δεύτερος σκόρερ πίσω από τον Μαρσέλο Σάλας.