Η ελληνική κοινωνία λαμβάνει γνώση έστω και καθυστερημένα του πόσο διαδεδομένα ήταν τα φαινόμενα κακοποίησης από ανθρώπους που είχαν εξουσία ή θέση ευθύνης!

Αυτό βέβαια δεν αφορά μόνο τον καλλιτεχνικό χώρο ή τον αθλητισμό όπου είχαμε σοβαρότατες καταγγελίες για πρακτικές βιασμών και κακοποίησης ανηλίκων !

Ο φόβος που κρατάει κλειστά τα στόματα των θυμάτων είναι εύλογο να μη φέρνει στο φως τις αποτρόπαιες και καταδικαστέες αυτές πράξεις!

Η ελληνική κοινωνία διακρίνεται για τον κοινωνικό επαρχιωτισμό της σε σχέση με άλλες προηγμένες χώρες της Ευρώπης!

Την απασχολεί το φαίνεσθαι και όχι η ουσία και η πραγματικότητα.

Πολλά πράγματα έχουν γίνει κυρίως τις δεκαετίες μετά το 1981 σε θεσμικό επίπεδο που αφορούν το οικογενειακό δίκαιο, τα δικαιώματα των παιδιών ….

Απομένουν πολλά ακόμα!

Οι υπερβάσεις, οι παρεμβάσεις και οι διαπλοκές του πολιτικού συστήματος που θεωρεί ότι εκφράζει τον λαό και εν ονόματι αυτού, μπορεί να ίσταται υπεράνω των άλλων θεσμών της Πολιτείας και να διαπράττει ανομίες, είναι ακόμα μια σοβαρή αιτία του σκοτεινού  τείχους της σιωπής που επικράτησε.

Ο πόνος, ο φόβος, η ντροπή και η ευθύνη μιας δυσώδους και ποταπής πραγματικότητας  ανήκε αποκλειστικά στα βιασμένα, πληγωμένα ανεπανόρθωτα

σώματα και στις μαυρισμένες ψυχές των θυμάτων.

Οι θύτες απολαμβάνουν τις δόξες και τιμές πίσω από τον αραχνοΰφαντο προστατευτικό μανδύα της επαγγελματικής λάμψης  και τις ψεύτικες βλεφαρίδες της κοινωνικής  καταξίωσης και πολιτικής προκαλύψεως…

Ενώ τα στόματα ανοίγουν και ο φόβος υποχωρεί δικαιολογείται το αυξημένο κοινωνικό και πολιτικό  ενδιαφέρον.

Η πολιτική εξουσία πρέπει να διαχειριστεί ένα αναμμένο …κάρβουνο!

Κι αν το κατασβέσει και γλυτώσει τα εγκαύματα θα έχει στα χέρια της το μαύρισμα της λερής κάπνας..

Τα χέρια πρέπει να φαίνονται καθαρά!

Αν και δύσκολα χέρια πολιτικού να είναι καθαρά ….χωρίς λευκά γάντια!

Εδώ υπάρχουν κίνδυνοι μεγάλοι…

Όχι μόνο …επικίνδυνοι άνθρωποι!

Έως ότου η αργή και αδέκαστη δικαιοσύνη κρίνει και αποφανθεί, στο πεδίο της μάχης πλην των θυμάτων κακοποίησης θα πέσουν πολιτικοί και πολιτικές!

Η κυρία υπουργός Πολιτισμού για να αποσείσει τις πολιτικές ευθύνες της επιλογής της για θεσμικό πρόσωπο που κατηγορείται, διέπραξε δύο σοβαρά λάθη.

Πρώτον, δεν ανέλαβε την αναλογούσα πολιτική ευθύνη και δήλωσε ότι “εξαπατήθηκε”!

Ο πολιτικός που αποτυγχάνει με τις επιλογές συνεργατών και εξαπατάται δεν… κάνει για υπουργός! Παραιτείται!

Δεύτερον, δεν μπορεί μέλος της εκτελεστικής εξουσίας να προδικάσει ή να επιβάλλει έκδοση καταδικαστικής αποφάσεως  για κατηγορούμενο πολίτη, χαρακτηρίζοντάς τον ” πολύ επικίνδυνο άνθρωπο”!

Αυτό ανήκει στην δικαιοδοσία μια άλλης ανεξάρτητης  εξουσίας της Δικαιοσύνης!

Πριν γίνει η ίδια η υπουργός “επικίνδυνη” για την κυβέρνηση κάποιος που λέγεται πρωθυπουργός πρέπει άμεσα να επιληφθεί!

Αποστασιούμενος πλήρως από την χυδαιότητα ή  αντιπολιτευτική ακρότητα , δεν θεωρώ υπεύθυνους ποινικά για τις πράξεις που αποδίδονται σε καταγγελλόμενους  ούτε την κυβέρνηση ούτε την υπουργό!

Το κυνήγι μαγισσών βλάπτει σοβαρά την Δημοκρατία αλλά και τα ίδια τα θύματα!

Ένας ευρύς κοινωνικός και πολιτικός διάλογος, περαιτέρω ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου αποτροπής τέτοιων βαρβάρων πράξεων αλλά και προστασίας και ολόπλευρης στήριξης των θυμάτων για την επούλωση, όσο είναι ανθρωπίνως δυνατό, των τραυμάτων των θυμάτων θα είναι περισσότερο χρήσιμο από τον δημόσιο κατήφορο  διασυρμού, ταπείνωσης, παραφωνιών και εξαπάτησης που παρατηρείται στα τηλεπαράθυρα!

Δημήτρης Ψευτογκάς