Από πολύ νέος διακρίθηκε για την θεολογική του κατάρτιση η οποία πήγαζε από την εγκράτεια και την αδιάλειπτη προσευχή, αγνός στην ψυχή και στην καρδία

Καταγόταν από την Αντιόχεια της Συρίας στην οποία έζησε μέχρι και τα νεανικά του χρόνια. Έζησε κατά τα τέλη του 4ου με αρχές του 5ου αιώνα.

Από πολύ νέος διακρίθηκε για την θεολογική του κατάρτιση η οποία πήγαζε από την εγκράτεια και την αδιάλειπτη προσευχή, αγνός στην ψυχή και στην καρδία. Ο νους του δεν έφευγε ποτέ από τον Χριστό. Ζούσε για τον Χριστό, βίωνε Χριστό και για αυτό ο Χριστός τον προίκισε με πολλά χαρίσματα.

Δεν άργησε η φήμη του να εξαπλωθεί πολύ πέρα από τα στενά όρια μιας πολιτείας και δεκάδες ήταν αυτοί που προσέτρεχαν να τον συμβουλευτούν.

Στα χρόνια του αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως Αττικού (406-425μ.Χ.) ο ίδιος ο αρχιεπίσκοπος στον οποίο είχε φτάσει η φήμη του Μακάριου Χίος, τον προσκάλεσε στην Πόλη των Πόλεων και του ζήτησε να δεχτεί να χειροτονηθεί και να αναλάβει μια από τις ενορίες της Πόλεως. Σημάδι από τον Θεό;

Ο προορισμός του; Θαυμασμός προς το πρόσωπο του; Ότι και να ήταν ο Δίος έκανε υπακοή και σύντομα χειροτονήθηκε ιερέας ( από αυτό το περιστατικό και συνειρμικά με την προηγούμενη βιοτή του και την φήμη του υποθέτουμε πως ήτο ασκητής ή μοναχός στην Αντιόχεια πριν τον ερχομό του στην Βασιλεύουσα).

Στην Κωνσταντινούπολη η φήμη του εξαπλώθηκε και ο ίδιος αποτέλεσε άξιο πνευματικό πατέρα και καθοδηγητή εκατοντάδων ψυχών που βρήκαν ανάπαυση στο αγιασμένο πετραχήλι του. Η ευχή και η προσευχή δεν έφευγε ποτέ από τα χείλη του το οποίο μαρτυρείται και στο κοντάκιο του. Η καρδιά του έκαιγε για το ευαγγέλιο και στην επίγεια ζωή του έκανε βίωμα κάθε πτυχή του Ευαγγελίου για αυτό και αναφέρεται πως ήταν θαυματουργός, διότι για κάποιον που εφαρμόζει το Ευαγγέλιο του Χριστού τίποτε δεν αποτελεί ακατόρθωτο.

Μάλιστα ο ίδιος έζησε ένα προσωπικό μεγάλο θαύμα όταν αρρώστησε βαριά και ήτο βέβαιος ο θάνατος του. Με θαυμαστό γεγονός και χωρίς ο ίδιος να δειλιάσει μπρος τον θάνατο μιας και είχε ενδυθεί την Ζωήν την Αθάνατον, θεραπεύθηκε και συνέχισε με πολύ σεβασμό και αγάπη το έργο του στο ποίμνιό του.

Έκτισε και μοναστήρι στις παρυφές της Βασιλεύουσας τότε που ο μοναχισμός άρχιζε να ακμάζει στο κέντρο του Βυζαντίου, ενώ ο ίδιος λίγα χρόνια μετά κοιμήθηκε ειρηνικά και εισήλθε στο νέφη των αγίων πανυγηρικά.

Μπορεί η φήμη του να μην έχει φτάσει στα αυτιά κάθε χριστιανού αλλά σίγουρα έφτασε στα πέρατα του ουρανού αν και σήμερα όπου τιμάται και η οσιακή του μνήμη λίγοι θα τον θυμήθηκαν ο ίδιος μετείχε στην Θεία Λειτουργία της Βασιλείας των Ουρανών που ως Μέγα Αρχιερέα έχει τον Χριστό, ο οποίος δεν χρειάζεται μήτρες και ράβδους για να ξεχωρίζει αλλά λειτουργεί μέσα στην Δόξα Του με τρόπο ταπεινό όπως και τότε που κατέβηκε στην γη για να μας Αναστήσει…και τιμήθηκε σήμερα ο όσιος Δίος εκεί ψηλά περισσότερο από όσο θα μπορούσαμε να τον τιμήσουμε εμείς εδώ στην γη…

Δεν υπάρχει λεπτομερής καταγραφή του βίου του όπως και σε πολλούς άλλους αγίους της εκκλησίας μας οι οποίοι όπως και ο όσιος Δίος δεν είναι ευρέως γνωστοί στους πιστούς αλλά πιστέψτε με πως προστρέχουν σε κάθε πιστό που θα ζητήσει την μεσσιτεία τους και θερμοπαρακαλούν στον θρόνο του Πανάγαθου Θεού για τις ψυχές μας καθώς επίσης η παρρησία που έχουν μπρος τα μάτια του Θεού δεν λογίζεται στο ποσό λαοφιλής ή όχι είναι ένας Άγιος αλλά που τον κατατάσσει ο ίδιος ο Χριστός…

Ἔνδοξος τῇ κλήσει ἀποφανείς, ἔνδοξος ἐν βίῳ, ἐχρημάτισας ἐπὶ γῆς· ὅθεν τῆς ἐνδόξου, τοῦ Λόγου βασιλείας, ἐνδόξως ἠξιώθης, Δῖε πανένδοξε.

Άγιε του Θεού Δίε, πρέσβευε και υπέρ εμού του αναξίου!!