Πριν από οχτώ χρόνια είχαμε μια αποτρόπαια δολοφονία ενός νεαρού δεκαπεντάχρονου παιδιού από σφαίρα οργάνου της τάξεως.
Καταδικαστέα πράξη όχι μόνο από τους πολίτες αλλά και από τα θεσμικά όργανα της Πολιτείας.
Η δικαιοσύνη καταδίκασε τους ενόχους σε ποινές φυλάκισης σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία και επιδίκασε στην οικογένεια ποσό 800.000 ευρώ ως αποζημίωση εκ μέρους της Πολιτείας…
Το γεγονός αυτό δεν πρέπει να ξανασυμβεί ποτέ.
Η καταδίκη δεν αρκεί ούτε η μνήμη είναι ικανή από μόνες τους.
Χρειάζονται περισσότερα.
Βαθιές δημοκρατικές θεσμικές αλλαγές,μεταρρυθμίσεις, κοινωνική συνοχή, δικαιοσύνη και αλληλεγγύη, παιδεία, υπεύθυνους πολίτες, συνεχή δομημένο διάλογο ,λαϊκή συμμετοχή, σεβασμό στους νόμους, εφαρμογή των νόμων, περισσότερη κοινωνική αντοχή, ανοχή και σεβασμό στη διαφορετικότητα,
Όλα αυτά προϋποθέτουν την αρμονική λειτουργία των πυλώνων του Δημοκρατικού Πολιτεύματος Εκτελεστικής, Νομοθετικής και Δικαστικής εξουσίας  μέσα στα πλαίσια του Συντάγματος.
Το μέτρο της ευθύνης ανήκει κατ αναλογίαν στις ηγεσίες τους στο κάθε θεσμικό όργανο και φυσικά στους πολίτες.
Κάθε Δεκέμβρη για να τιμηθεί η μνήμη του αδικοχαμένου Αλέξανδρου, φλέγεται η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, γίνονται βανδαλισμοί, καταστροφές, λεηλασίες από γνωστούς αγνώστους ενώ από την άλλη, η πλευρά της τάξης ψεκάζει με χημικά το κέντρο της πρωτεύουσας, παρακολουθεί τοις καταστροφές ή χρησιμοποιεί την δύναμη πυρός επί αδίκων!
Ένα θέατρο του παραλόγου με δύο στρατόπεδα που δίνουν ραντεβού την ίδια μέτρα κάθε χρόνο σε ένα “στημένο” παιχνίδι εντυπώσεων, σκοτεινών σκοπιμοτήτων, και αναγνώρισης του δικαιώματός ύπαρξής των όπου στο μέσον βρίσκεται ο ανυπεράσπιστος πολίτης και η δημοκρατία.
Καμία πρόληψη…
Όλοι γνωρίζονται, παίζουν ανώριμες “ζυγιές” σαν να μην τρέχει τίποτα…
Άντε και του χρόνου!
Η αριστερή ημιεκδοχή της κυβέρνησης τους ενίσχυε όλα αυτά τα χρόνια της αντιπολίτευσης…
Η άλλη μισή δεν θέλει να τους βλέπει αλλά της αρέσει και το “στασίδι”!
Άβυσσος!
Κάπως έτσι, με μολότοφ , φωτιές και δακρυγόνα, ξεχάστηκε και ο χθεσινός “θρίαμβος” της αξιολόγησης…
Όπως προβλέψαμε και σε προηγούμενο άρθρο “Κάθε πέρσι και καλύτερα(“http://pseftogas2007.blogspot.gr/2016/12/blog-post.html) τίποτα δεν ολοκληρώθηκε και όλα μένουν ανοιχτά για τον Γενάρη…
Εκλογές ή συνέχιση των δουλοπρεπών “νικών” της συγκυβέρνησης ώστε οι επιζώντες το 2060 να δούνε το χρέος να λιγοστεύει κατα 40 δισεκατομμύρια ευρώ!
Όταν το 2011 είδαμε άμεσο κούρεμα χρέους 110 δισεκατομμυρίων από την κυβέρνηση Γ.Παπανδρέου σε κανέναν δεν άρεσε.
Ωρύονταν τότε οι τωρινοί κυβερνητικοί εταίροι για “Γερμανοτσολιάδες” και “Τσολάκογλου”…
Ρύθμιση για το χρέος,το μοναδικό κυβερνητικό χαρτί που απέμεινε για να καταδείξει έναν τομέα επιτυχίας, δεν υπάρχει…
Το χειρότερο είναι ότι τα υψηλά  πρωτογενή πλεονάσματα του 3,5% που ζητούνται για 3-10 χρόνια συμβάλλουν στην περαιτέρω ύφεση της ελληνικής οικονομίας και ανάπτυξης.
Η φοροδοτική ικανότητα περιορίζεται άρα το μόνο όπλο άντλησης εσόδων είναι ο περιορισμός των δαπανών που πλέον αφορά κοινωνικά επιδόματα, Παιδεία, Υγεία, συντάξεις και μισθούς δημοσίων υπαλλήλων!
Μετά την περήφανη διαπραγμάτευση του 2015 και τα κάπιταλ κοντρόλς θα δούμε τώρα τώρα την ενεργοποίηση ενός ακόμη κρυφού υπερόπλου μιας και οι εισροές από το εξωτερικό δανεισμό περιορίζονται στο ελάχιστο, την ενεργοποίηση του νομοθετημένου”αυτόματου κόφτη”!
Ο μείωση της ρευστότητας στην αγορά με την νέα σκληρότερη λιτότητα θα ενισχύσει τον φαύλο κύκλο της στασιμότητας, της πενίας και του ολικού εξανδραποδισμού της χώρας και του λαού.
Στη μάχη -ιδεολογική και πολιτική- μεταξύ της δεξιάς καπιταλιστικής συντήρησης και των δυνάμεων της σοσιαλδημοκρατίας η νίκη γέρνει σαφώς υπέρ των πρώτων με εκφραστή τη Γερμανική επικυριαρχία της λιτότητας, των περικοπών και του “νοικοκυρέματος” προς τέρψη του μεγάλου κεφαλαίου.
Η ήττα Ρέντσι στην Ιταλία, η άτακτη υποχώρηση του Ολάντ στην Γαλλία, η ήττα σοσιαλιστών και Ποδέμος στην Ισπανία που δεν κατόρθωσαν να κάνουν κυβέρνηση συνεργασίας, η παραίτηση του ηγέτη των σοσιαλιστών μετά από ένα κομματικό “μίνι πραξικόπημα” αντίστοιχο του 2011 στο ΠΑΣΟΚ με την ανατροπή Παπανδρέου, άφησαν στον Ευρωπαϊκό Νότο μόνο την Πορτογαλία όπου κυβερνούν με επιτυχία σοσιαλιστές και κέντρο αριστεροί , μια Πορτογαλία που δοκιμάστηκε σκληρά από την κρίση και την Ελλάδα με το μόρφωμα αριστεράς-ακροδεξιάς ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στην Ελλάδα. Ασήμαντες δυνάμεις που δεν είναι ικανές να αντιπαρατεθούν στον Γερμανικό Σιδηρένιο Σταυρό με τις μετακομουνιστικές συντηρητικές δυνάμεις της Βαλτικής, της Ουγγαρίας, της Πολωνίας, της Σλοβακίας κ.α που συσπειρώνονται δίπλα του να υψώνουν τείχη μισαλλοδοξίας, ρατσισμού και εθνικισμού σε μια Ευρώπη που ξεκίνησε ως κοιτίδα και θεραπαινίδα αρχών, αξιών και δημοκρατίας.
Η ήττα των δυνάμεων της σοσιαλδημοκρατίας ήταν η συμφωνία, η αποδοχή και η συμπόρευση με τις δυνάμεις που δημιούργησαν την κρίση.
Η ιδεολογική σκίαση και θολερότητα, οι λήψεις μέτρων που περιόρισαν τις κατακτήσεις των εργαζομένων, την αναδιανομή του εισοδήματος, αύξησαν την ανεργία, πολλαπλασίασαν την φτώχεια και έκαναν τους ελάχιστους πλούσιους πλουσιότερους οδήγησαν στον κατακερματισμό, στην εσωστρέφεια και στην ανυποληψία ένα χώρο κοινωνικής δικαιοσύνης, προόδου και ειρήνης από την γηραιά μας ήπειρο,
Τώρα η κοιτίδα του Ευρωπαϊκού πολιτισμού που διαμορφώθηκε από το αιώνιο Ελληνικό πνεύμα, τη φιλοσοφία, τις παναθρώπινες αξίες με τη δύναμη και την συνδρομή του Ρωμαϊκού πυλώνα κινδυνεύει με διάλυση δια πυρός και σιδήρου!
Οι δυνάμεις που θέλουν τη συνοχή της στην πραγματικότητα είναι οι δυνάμεις που πυροδοτούν την ανάφλεξη και καταστροφή της!
Μα πως είναι δυνατόν:
Είναι, διότι η επιζητούμενη λύση δεν πρόκειται περί λύσεως συμμετοχής, διαλόγου, συνεργασίας και αποδοχής.
Πρόκειται περί επιβαλλόμενης- δια της ισχύος- κατοχής!

Δημήτρης Ψευτογκάς