— Το 59% των εργαζομένων, δηλώνει ότι η άνοδος των τιμών τους έχει οδηγήσει σε μείωση της κατανάλωσης βασικών ειδών διατροφής. ¨Πολύ¨ απαντά το 26% και ¨Αρκετά¨ το 33%. Αντίστοιχα, το 32% στην αντίστοιχη ερώτηση δηλώνει ¨Λίγο¨ και το 9% ¨Καθόλου¨.

— Το 74% των εργαζομένων, δηλώνει ότι η άνοδος των τιμών τους έχει οδηγήσει σε περιορισμό των δαπανών για θέρμανση. ¨Πολύ¨ απαντά το 33% και ¨Αρκετά¨ το 41%. Αντίστοιχα, το 16% στην αντίστοιχη ερώτηση δηλώνει ¨Λίγο¨ και το 10% ¨Καθόλου¨.

— Το 80% των εργαζομένων, δηλώνει ότι η άνοδος των τιμών τους έχει οδηγήσει σε περιορισμό των δαπανών για ψυχαγωγία. ¨Πολύ¨ απαντά το 48% και ¨Αρκετά¨ το 32%. Αντίστοιχα, το 14% στην αντίστοιχη ερώτηση δηλώνει ¨Λίγο¨ και το 6% ¨Καθόλου¨.

— Το 85% των εργαζομένων συμφωνεί με την πρόταση της ΓΣΕΕ να επανέλθει άμεσα το ύψος του κατώτατου μισθού στα 751euro και στην συνέχεια να γίνει διαπραγμάτευση μεταξύ των κοινωνικών εταίρων ενώ το 10% δηλώνει ότι διαφωνεί.

— Το 54% των εργαζομένων πιστεύει ότι ο κατώτατος μισθός θα πρέπει να διαμορφώνεται μετά από συλλογικές διαπραγματεύσεις μεταξύ οργανώσεων εργοδοτών και της ΓΣΕΕ ενώ το 42% δηλώνει ότι θα πρέπει να είναι απόφαση της κυβέρνησης.

— Ως το αποτελεσματικότερο μέσο για την προστασία του βιοτικού τους επιπέδου από τις ανατιμήσεις, το 49% επιλέγει την μείωση των ειδικών φόρων και φόρων κατανάλωσης, το 43% την αύξηση του κατώτατου μισθού ενώ το 3% επιλέγει τη λύση των επιδομάτων.

Από τα υπόλοιπα ευρήματα της έρευνας πολύ σημαντική είναι η διαφοροποίηση του δείκτη αισιοδοξίας (η ερώτηση που διατυπώνεται είναι ¨είστε ή όχι αισιόδοξοι για την πορεία της χώρας στους μήνες που έρχονται;) όπου το 61% των εργαζομένων ιδιωτικού τομέα δηλώνουν απαισιόδοξοι και το 30% αισιόδοξοι. Επισημαίνεται ότι ο δείκτης αισιοδοξίας βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο του από το Σεπτέμβριο του 2019.

Τέλος, σε σχέση με τον δείκτης ασφάλειας της απασχόλησης το 60% δηλώνει σίγουρο ότι θα διατηρήσει την θέση εργασίας του και το 35% δηλώνει όχι.

Είναι αναγκαίο να υλοποιηθεί άμεσα ένα μείγμα παρεμβάσεων έτσι ώστε να προστατευτεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό το βιοτικό επίπεδο μισθωτών και κυρίως των χαμηλότερα αμειβόμενων. Η ελληνική οικονομία και κοινωνία μετά από πολυετή λιτότητα βρίσκεται μπροστά σε ένα νέο κύμα ακρίβειας και ανατιμήσεων σε βασικά αγαθά και υπηρεσίες και στασιμότητας των εισοδημάτων απειλεί την αγοραστική δύναμη πολλών νοικοκυριών και κοινωνικών ομάδων. Η διάρκεια δε της ακρίβειας και μη αντιστάθμισή της με αποτελεσματικές παρεμβάσεις και μέτρα προστασίας του διαθέσιμου εισοδήματος θα οδηγήσει σε συρρίκνωση της εγχώριας ζήτησης, ενώ θα αυξήσει την πιθανότητα εκδήλωσης φαινομένων στασιμοπληθωρισμού.

— Άμεση αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ ανά μήνα.

— Στη συνέχεια προσαρμογή του κατώτατου μισθού στο επίπεδο της αξιοπρεπούς διαβίωσης (60% του διάμεσου μισθού πλήρους απασχόλησης) και συζήτηση με τους εργοδοτικούς φορείς για τον καθορισμό χρονοδιαγράμματος μέσω της επαναφοράς του προσδιορισμού του στην Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

— Σημαντική αύξηση του ποσοστού κάλυψης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας με στόχο το 70% των μισθωτών και θωράκισή τους με παράταση της ισχύος όλων των όρων των συλλογικών συμβάσεων εργασίας μέχρι την ολοκλήρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και την υπογραφή νέων.

— Μείωση ειδικών φόρων κατανάλωσης στην ενέργεια και τα βασικά είδη διατροφής.

—  Εισαγωγή φόρου επί των έκτακτων κερδών των εταιρειών παροχής ενέργειας και διάθεση του ποσού για τη στήριξη του.

— Να οριστεί μια περίοδος χάριτος αποπληρωμής λογαριασμών ενέργειας για τα φτωχότερα νοικοκυριά.