Ασκήσεις, χάριν παιδιάς!
Ο Αύγουστος στερείται πολιτικών ειδήσεων, είναι κύριος μήνας διακοπών των ψηφοφόρων, τα “μπάνια του λαού” είναι ιερή αγελάδα που ουδείς τολμάει να ενοχλήσει ούτε φυσικά και ο υποφαινόμενος.
Αφορμή για το παρόν κείμενο αποτέλεσαν οι Πανελλαδικές εξετάσεις.
Όταν αυτό το θέμα, αποτελεί είδηση, αυτό δείχνει σε πια κατάπτωση βρίσκεται η πατρίδα μας! Κανονικά δεν θα έπρεπε να απασχολεί κανέναν πλην των ενδιαφερομένων, ως μια απαραίτητη διαδικασία λειτουργίας του εκπαιδευτικού συστήματος.
Έγινε τόσος ‘ντόρος” από κυβέρνηση, κόμματα, έντυπο και ηλεκτρονικό τύπου που ανήγαγε το θέμα σε “αποκλειστικότητα”!
Φυσικά αυτό γίνεται κάθε χρόνο με υπερβολή και αμετροέπεια…
Κάτι πήγε να γίνει επί υπουργείας ‘Αννας Διαμαντοπούλου και την υπερψήφιση δομικών αλλαγών από 265 βουλευτές αλλά αυτό δεν κράτησε για πολύ.
Οι ίδιοι που ψήφισαν ” Ναί” ως κόμματα, μετά ως συγκυβέρνηση( Σαμαρά-Βενιζέλου) το 2012 τα ανέτρεψαν και τα καταψήφισαν, οι δε τωρινοί δεν άφησαν τίποτε όρθιο!
Οι “μισθοφόροι” αριστερών ιδεών και σημερινοί νεροκουβαλητές στο μύλο της συντήρησης μπορεί τελικά να μην αντιληφθούν ότι ακόμα κι αν δεν την ακουμπήσουν πρόκειται για “ηλεκτρική καρέκλα”.
Εμάς δεν κατάφεραν ούτε στο παρελθόν ούτε και στο μέλλον πρόκειται να μας γελάσουν!
Η γάγγραινα αυτή έχει καταστεί επικίνδυνη για τη Δημοκρατία.
Χρειάζονται μεγάλες αλλαγές και προπάντων ΠΑΙΔΕΙΑ!
Οι πολίτες πρέπει να ξεφύγουν από την πελατειακή νοοτροπία που “σακάτεψε” την πατρίδα μας.
Να είναι πιο αυστηροί κριτές των πολιτικών προσώπων στη βάση αρχών, αξιών και κυρίως της δημόσιας δράσης και πρακτικής, της συνέπειας και συνέχειας των. Τέτοιες συμπεριφορές(αμετροέπειας, πελατειασμού, αναξιοκρατίας, ασυνέπειας και έλλειψης ήθους ) πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά δια της ψήφου των πολιτών…”
Η Νέα Δημοκρατία πέτυχε να υπονομεύσει τις σημαντικές μεταρρυθμίσεις που έφερε το ΠΑΣΟΚ στις δεκαετίες του 80 και του 90 –και οι οποίες, έτσι κι αλλιώς, δεν είναι πια επαρκείς για τα δεδομένα του 21ου αιώνα.
Κατόρθωσε, σε εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα, να απαξιώσει το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα: αναξιοκρατία, υποχρηματοδότηση, αυταρχισμός, άδικες αποσπασματικές ρυθμίσεις, τυφλές συγκρούσεις, πολιτική με το βλέμμα στο χθες και στα συμφέροντα των λίγων.
Ο αταίριαστος ιδεολογικά συνεταιρισμός ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ με την ανεπάρκεια(;) της ηγεσίας έχει αποσαθρώσει ότι απέμεινε από το δημόσιο σύστημα…
Η εκπαίδευση ήταν και παραμένει τόσο ταξική όσο ποτέ άλλοτε.
Τα φαινόμενα αναπαραγωγής του συντεχνιασμού είναι ορατά.
Δικηγόροι, γιατροί, μηχανικοί, γεννούν δικηγόρους ,γιατρούς, μηχανικούς.
Είτε αξίζουν είτε όχι είναι μεσαιωνική νομοτέλεια!(Και δεν χωρούν αντιρρήσεις η ελευθερίες επιλογών)
Μόνο οι οικονομικά ισχυροί έχουν την δυνατότητα πρόσβασης σε σχολές και επαγγέλματα υψηλής απόδοσης και κοινωνικής καταξίωσης είτε στο ελληνικό σύστημα είτε στα δεκάδες ελκυστικά κολέγια ή πανεπιστήμια του εξωτερικού.
Τα παιδιά των αγροτών, των εργατών, των μη εχόντων σε αυτό το σύστημα είναι καταδικασμένα να αποτελούν την παχύρρευστη μάζα όπου ο νεοκαπιταλισμός αδιάκοπα θα αντλεί πλούτο χωρίς αιδώ, χωρίς ηθική, χωρίς όρια…
Ξερές, αναμασώμενες, άχρηστες γνώσεις, «παπαγαλία»,βαθμοθηρία, βόλεμα, “ήσσων” προσπάθεια, συναλλαγή, είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά αυτού του ανελεύθερου συστήματος της διαφθοράς και του «ραγιαδισμού»
Η κατάσταση χρειάζεται επειγόντως ανατροπή και ρήξεις.
Χρειάζεται μια αληθινή επανάσταση, που θα φέρει την εκπαίδευση στο ρυθμό των σύγχρονων εξελίξεων και τη γνώση στην καρδιά της κοινωνίας. Χρειάζεται ένα δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα απελευθερωμένο από τα δεσμά του κρατισμού και της γραφειοκρατίας, ανοιχτό στη δημιουργία, στην ελεύθερη σκέψη, στις τεχνολογίες και στις απαιτήσεις της νέας εποχής.
Θέλουμε παιδεία με αρχές και αξίες.
Παιδεία που στηρίζεται στις αρχές του ανθρωπισμού, της ισότητας, της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας, του σεβασμού της διαφορετικότητας, μιας παιδείας της κριτικής γνώσης που διαμορφώνει ελεύθερες προσωπικότητες, υπεύθυνους και ενεργούς πολίτες.
Παιδεία που λειτουργεί σαν δύναμη ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής.
Παιδεία εργαλείο αναδιανομής του πλούτου και όχι μέσο αναπαραγωγής κοινωνικών διακρίσεων και δημιουργίας νέων αποκλεισμών.
Παιδεία που να συνδέει τις ανάγκες της κοινωνίας με την παραγωγή και να δίνει σε όλους του νέους τα εφόδια και τα εχέγγυα ισοτίμων Ευρωπαίων πολιτών.
Παιδεία ποιότητας που στηρίζεται στην αξιολόγηση, στην συνεχή επιμόρφωση, στην πρωτοβουλία, στην δημιουργικότητα, στην φαντασία, στην ομαδικότητα, στην αισθητική, στην ατομική ευθύνη και στην αντιστοιχία δικαιωμάτων και υποχρεώσεων.
Ένα δημοκρατικό σχολείο ανοιχτό στην κοινωνία, στην καινοτομία, στον πολιτισμό, στην ιστορία του τόπου, στις νέες τεχνολογίες είναι το προϊόν αυτής της παιδείας.
Θέλουμε ένα πραγματικά δημόσιο δωρεάν σύστημα που μειώνει δραστικά το κόστος για την εκπαίδευση στη μέση οικογένεια που ζει στην Ελλάδα.
θέλουμε ένα νέο εκπαιδευτικό σύστημα για τη νέα εποχή –
Ένα ανοικτό σχολείο που βλέπει στο μέλλον –
Δημόσια ανώτατη εκπαίδευση που πρωταγωνιστεί διεθνώς –
Ευκαιρίες για όλους για μάθηση σε ολόκληρη τη ζωή!
“Της παιδείας την μεν ρίζαν είναι πικράν τον δε καρπόν γλυκύν” (Ισοκράτης)
Δημήτρης Ψευτογκάς
- Προηγούμενο Ο πρόεδρος του Φιλοπροοδευτικού Συλλόγου Τρικωμιωτών κ.Κώστας Παύλου μιλά για την 34η Γιορτή Κρασιού
- Επόμενο «Μπήκε» πρώτη στο Παιδαγωγικό Θεσσαλονίκης στα 52 χρόνια της!