Είναι το ερώτημα των ημερών: Πότε θα γίνουν εκλογές; Αυτή τη στιγμή είναι λάθος το ερώτημα και λάθος ερωτήματα, τη λάθος στιγμή, δεν μπορούν να απαντηθούν. Απλά παράγουν «θόρυβο», κουβέντες καφενείου πάντα χαλαρωτικές και διασκεδαστικές, αλλά χωρίς ουσία.

Δεν ξέρουμε πότε θα γίνουν εκλογές, αλλά ξέρουμε με βεβαιότητα πια, ότι τα πολύ σημαντικά σε ότι αφορά το μέλλον του Προγράμματος θα αποφασιστούν και θα κλείσουν τις επόμενες 6 εβδομάδες (24 Απριλίου – 22 Μαΐου).

Δηλαδή όταν θα έχει τελειώσει η Εαρινή Σύνοδος του ΔΝΤ και όταν θα κλείσουν τρία πράγματα:

            Α.         Αν θα συμμετάσχει και με ποιους όρους το ΔΝΤ, στο Ελληνικό Πρόγραμμα.

            Β.         Τι είδους υπόσχεση για ανακούφιση χρέους θα πάρει η Ελλάδα.

            Γ.         Και τι όρους θα θέσει το ΔΝΤ στην Ελλάδα, ως προς τα ελληνικά πλεονάσματα.

Από την κυβέρνηση ανακοινώνεται υπερβολικά μεγάλο πλεόνασμα για το 2016, κοντά στο 4% έναντι στόχου 0,5%, για πέρσι (1,75% για φέτος και 3,5% για του χρόνου) δηλαδή η Ελλάδα έπιασε από πέρσι, δηλαδή από το 2016, τον τελικό στόχο πλεονάσματος για το 2018. Γιατί τότε της ζητούν να πάρει ασφυκτικά επιπλέον μέτρα λιτότητας, για το 2019 και για το 2020, για να πιάσει τότε το στόχο που ήδη έχει πιάσει και έχει ξεπεράσει, από πέρυσι;

Μάλλον κάποιοι μας δουλεύουν. Αν το πλεόνασμα πέρσι ήταν τόσο μεγάλο, τότε κανονικά πρέπει να πάρουμε διαφορετικά μέτρα, δηλαδή μέτρα ανακούφισης (μείωση φόρων, εισφορών…). Και βέβαια, αν ήταν αλήθεια αυτό το πλεόνασμα, τότε δεν θα χρειαζόμασταν κανένα μέτρο απομείωσης χρέους, από δω και στο εξής.

Πως όταν όλοι λέγανε ότι τα υψηλά πλεονάσματα είναι «ανέφικτα» (κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, αλλά και ΔΝΤ), τώρα ήδη τα πιάσαμε και τα ξεπεράσαμε. Και εάν αυτά ισχύουν, θα δεχθούν οι δανειστές να αρχίσουμε να συζητάμε το πως θα «μοιράσουμε», το υπέρογκο πρωτογενές πλεόνασμα;

Σίγουρα, όχι. Μήπως θα δεχθούν τουλάχιστον, αφού ήδη πιάσαμε το στόχο (του 2018 και όλων των ετών, στη συνέχεια), να μην πάρουμε τα μέτρα λιτότητας 3,6 δισεκατομμυρίων που μας φόρτωσαν τώρα (και που τα αποδέχθηκε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ);

Σίγουρα όχι. Μήπως θα δεχθεί το ΔΝΤ, πως αφού πιάσαμε τέτοια ιλιγγιώδη πλεονάσματα από πέρσι, ενώ ακόμα ήμασταν σε ύφεση, πως δεν χρειάζεται καθόλου ανακούφιση χρέους (όπως θα μπορεί να ισχυριστεί ο Σόϊμπλε);

Επίσης, όχι. Επομένως τι αξία έχει ένα «πλεόνασμα» που δεν μπορούμε ούτε να το μοιράσουμε, ούτε να το πιστώσουμε στα θετικά μας, βελτιώνοντας τη βιωσιμότητα του χρέους μας;

Απλούστατα, τώρα είναι η στιγμή που αποκαλύπτονται και καταρρέουν τα ψέματα στα οποία στηρίχθηκε ως τώρα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ (και τα «αγόραζαν» για τους δικούς τους λόγους, κάποιοι δανειστές). Κι όταν καταρρεύσουν τα ψέματα, τότε θα αναδειχθεί μια εντελώς διαφορετική κατάσταση, την οποία δεν θα μπορεί πια να διαχειριστεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αλλά ούτε οι δανειστές, με αυτή την κυβέρνηση.

Θα πρέπει τώρα να πούμε λίγα λόγια για την μεγάλη απάτη των πλεονασμάτων.

Αυτά που παρουσιάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ (και επιβεβαιώνει η ΕΛΣΤΑΤ και μοιάζει να αποδέχεται για την ώρα και η EUROSTAT) δεν είναι «πρωτογενή» πλεονάσματα, είναι «ταμειακά» πλεονάσματα. Είναι σαν να λες εισέπραξα το μισθό του μήνα – 1000 ευρώ, ας πούμε – κι έχω 1000 ευρώ … πλεόνασμα !!! Όπως θα σου υπενθυμίσει αμέσως η γυναίκα σου, πλεόνασμα έχεις – ΑΝ έχεις – αφού αφαιρέσεις τους λογαριασμούς του σπιτιού, τις δόσεις των δανείων και των καρτών, την εφορία και τα έξοδα του σουπερμάρκετ. Που συνήθως εξανεμίζουν το μισθό και μάλιστα πριν λήξει ο μήνας.

Έτσι και η κυβέρνηση, δεν πληρώνει τις τρέχουσες υποχρεώσεις της, διογκώνει τα ληξιπρόθεσμες οφειλές της προς τον ιδιωτικό τομέα, γονατίζει την πραγματική οικονομία, συμπεριλαμβάνει και κάμποσα «ΜΗ επαναλαμβανόμενα» έσοδα (άλλη λογιστική αλχημεία κι αυτή) και παριστάνει ότι έχει «πρωτογενές πλεόνασμα».

Το ΔΝΤ θα ζητήσει άμεσο ξεκαθάρισμα, αλλιώς, δεν μπορεί να αναλάβει τον κρίσιμο ρόλο που του ζητάνε να αναλάβει από δω και μπρός, ούτε να ρυθμίσει τις χρηματορροές των επομένων ετών, γιατί στο εξής όσα λείπουν από το αληθινό πρωτογενές πλεόνασμα είτε θα καθηλώσουν την οικονομία σε ύφεση, είτε κάποιος πρέπει να τα πληρώσει του χρόνου, αφού η χώρα δεν θα μπορεί να βγει στις αγορές.

Δηλαδή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ υποκαθιστά το διεθνές χρέος με το εσωτερικό χρέος. Κι αυτό δεν μπορεί να συνεχίζεται, χώρια που υποβαθμίζει συνέχεια την βιωσιμότητα του χρέους μας. Αν δεν το δεχθεί η Ευρώπη αυτό, τότε δεν μπαίνει το ΔΝΤ και δεν υπάρχει Πρόγραμμα. Αν το δεχθεί η Ευρώπη αυτό, τότε αλλάζει όλη η εικόνα από δω και μπρός και καταρρέει το βασικό «επίτευγμα» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Από «δημοσιονομική επιτυχία» μετατρέπεται σε υφεσιακή εξαπάτηση.

Οι Ευρωπαίοι έχουν κάθε λόγο να αποδεχθούν τελικά τις θέσεις του ΔΝΤ (για πολύ μικρότερο πραγματικό πρωτογενές πλεόνασμα της Ελλάδας) με «αντάλλαγμα» να μη χρειαστεί να δώσουν τίποτε πολύ συγκεκριμένο και πολύ χειροπιαστό για το χρέος. Άρα το ΔΝΤ μένει και επιβάλει τους όρους και τους αριθμούς του – οι Γερμανοί εξασφαλίζουν πολύ χλιαρές υποσχέσεις για το Ελληνικό χρέος και όλοι είναι ευχαριστημένοι.

Όχι όμως όλοι γιατί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν θα είναι καθόλου «ευχαριστημένη» και δεν θα μπορεί να κομπάζει για το «επίτευγμά» της (το οποίο αποκαλύπτεται κίβδηλο και «τοξικό»), δεν θα πάρει τίποτε το ουσιώδες για το χρέος, δεν θα έχει «υπέρβαση πλεονάσματος» να μοιράσει και θα υποχρεωθεί να ψηφίσει τα πρόσθετα μέτρα λιτότητας, για τις επόμενες χρονιές.

Κι ακόμα περισσότερο θα χρειαστεί να ψηφίσει τα δύσκολα που δεν έχουν συζητηθεί ακόμα, όπως την πώληση της ΔΕΗ, το άμεσο ξεμπλοκάρισμα των αποκρατικοποιήσεων (Ελληνικό, ΔΕΣΦΑ κλπ.) και βεβαίως τη νέα ανακεφαλαίωση των τραπεζών, που ήδη τη θέτει επιτακτικά το ΔΝΤ και που θα επισύρει μάλλον και κούρεμα καταθέσεων.

Μπορεί να τα αντέξει όλα αυτά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ;

Θα δείξει. Αν τα δεχθεί, τότε θα έχουμε κατακλυσμιαίες εξελίξεις. Διότι ο Τσίπρας θα κατρακυλά συνεχώς δημοσκοπικά, ακόμα και σε μονοψήφια ποσοστά. Και βεβαίως κυβέρνηση που έχει φτάσει σε μονοψήφια ποσοστά δεν μπορεί να επιβάλει δύσκολες μεταρρυθμίσεις τις οποίες δεν τις αποτόλμησε όταν ήταν στα καλύτερά της. Πολύ περισσότερο αν πρόκειται για μεταρρυθμίσεις που η ίδια της απέκρουσε πολλές φορές και τις υπονομεύει ακόμα.

Πώς το είπε ο Σόιμπλε; Η Ελλάδα δεν θα χρειαστεί Τέταρτο Μνημόνιο, ΑΝ κάνει τις μεταρρυθμίσεις !!!

Πως το είπε και ο Σοσιαλιστής κ. Σούλτς; Η Ελλάδα πρέπει οπωσδήποτε να κάνει τις μεταρρυθμίσεις !!!

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι οι Γερμανοί (και βεβαίως το ΔΝΤ, και όλοι οι Ευρωπαίοι) θέλουν μια κυβέρνηση στην Ελλάδα που θα κάνει, ως προτεραιότητά της, τις μεταρρυθμίσεις.

Κι αυτή η κυβέρνηση ΔΕΝ είναι η τωρινή αλλά μια κυβέρνηση της ΝΔ, ιδιαίτερα αν κερδίσει με αυτοδυναμία, πράγμα που αναδεικνύουν ως ιδιαίτερα πιθανό πλέον από όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις. Δηλαδή, βάζουν τον Τσίπρα να υπογράψει τα πάντα σε λιτότητα, για να φέρουν στη συνέχεια μια άλλη κυβέρνηση, που θα μειώσει κάπως τη λιτότητα και θα δώσει έμφαση πια στις μεταρρυθμίσεις.

Αν πάλι ο Τσίπρα το αντιληφθεί αυτό (που κάποιοι δικοί του ήδη το υποπτεύονται και του το λένε), τότε μπορεί τελικά να τα σπάσει και πάει σε εκλογές πόλωσης, όπου και θα συντριβεί.  

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ και ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ……………