Μια ολόκληρη χώρα “κρέμεται” σύμφωνα με τα ΜΜΕ από την απόφαση μιας Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, του Κ.Α.Σ, για την πολυπόθητη επένδυση του Ελληνικού!
Χιλιάδες στρέμματα του παλαιού αεροδρομίου είναι το πιο περιζήτητο “φιλέτο” παραλιακής γης!
Τη μια χρυσοφόροι Άραβες, την άλλη ζάπλουτοι εφοπλιστές ή άγνωστοι κεφαλαιούχοι ενδιαφέρονται να αναλάβουν την “αξιοποίηση” της περιοχής αντί “πινακίου φακής”!
Για το καλό μας!
Η μια κυβέρνηση κατηγορεί την προηγούμενη για ‘ξεπούλημα”…
Δύο δεκαετίες και κάτι, που το αεροδρόμιο μετακόμισε στα Σπάτα, συνεχίζεται ένα γαϊτανάκι μέχρι και σήμερα που το “φιλέτο” παραχωρήθηκε δέκα φορές κάτω από το προηγούμενο “ξεπούλημα” των πέντε δισεκατομμυρίων του Παπανδρέου…
Μας λένε ότι η Αρχαιολογία ναρκοθετεί την επένδυση!
Γιατί εφαρμόζει την νομοθεσία!
Δεν πρέπει να χαρακτηρίσει μέρος ή όλον της έκτασης, αρχαιολογικό χώρο!
Για να είναι ελεύθερη η επένδυση!
Πέντε ουρανοξύστες των 200 μέτρων ύψους, ξενοδοχεία, καζίνο….
Αυτά θα μας σώσουν…
“…Η χώρα μας χρειάζεται ανάπτυξη! Μόνο έτσι θα ξεφύγουμε από το φαύλο κύκλο της ύφεσης, της ανεργίας και της κρίσης…Ανάπτυξη όμως χωρίς επενδύσεις δεν γίνεται…Για να έρθουν οι επενδύσεις πρέπει το περιβάλλον να γίνει ελκυστικότερο…Το κράτος, η νομοθεσία να μην βάζουν εμπόδια στην επιχειρηματικότητα…Το ίδιο και η γραφειοκρατία…Η Ελλάδα διώχνει τις επενδύσεις…Κουράζει τους επενδυτές…”
Ανάπτυξη!
Αυτή η λέξη ακούγεται κάθε μέρα χιλιάδες φορές!
Επενδύσεις!
Η λέξη που συνοδεύει την ανάπτυξη…
Αλληλένδετα δεμένες πορεύονται χέρι -χέρι.
Άλλοτε είναι βασανιστικό ζητούμενο και άλλοτε βασανιστικό ενεργούμενο!
Ποιά ανάπτυξη; Ποιές επενδύσεις;
Υπάρχει στρατηγικός σχεδιασμός; Προτεραιότητες;
Υπάρχει χωροταξικός σχεδιασμός, οικονομικές αναπτυξιακές ζώνες, δημοκρατικός προγραμματισμός;
Βεβαίως θέλουμε να αυξήσουμε το βιοτικό επίπεδο όλων των Ελλήνων, πετυχαίνοντας την πραγματική σύγκλιση στα εισοδήματα και στην ποιότητα ζωής με τους άλλους Ευρωπαίους.
Πόσες φορές δεν ακούσαμε αυτήν την “καραμέλα”;
Η θεοποίηση της αγοράς την μετέτρεψε σε ένα σύγχρονο είδωλο που λατρεύεται φανατικά, λειτουργεί ασύδοτα και δεν αμφισβητείται σχεδόν ποτέ!
Αν δεν ιδωθεί, ως εργαλείο που παράγει πλούτο, εφαρμόζοντας κανόνες και προδιαγραφές της Πολιτείας για τον ανταγωνισμό, την προστασία των καταναλωτών, την προστασία του περιβάλλοντος, την δημόσια υγεία, την υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων, τον σεβασμό της ιστορίας, της παράδοσης και του πολιτισμού και έχοντας  πάνω από όλα κοινωνική ευθύνη, τότε είναι εκ των πραγμάτων ένας μοχλός υπονόμευσης της δημοκρατίας διότι παράγει μόνο δυνάμεις ανισότητας, κατακερματισμού της κοινωνικής συνοχής και εξωθεσμικού ελέγχου!
Ζητούμενο κάθε προοδευτικού πολιτικού προγράμματος είναι πέρα από την θεσμοθέτηση σύγχρονων κανόνων ελέγχου και πλαισίου λειτουργίας, η κοινωνική συμμετοχή.
Οι κοινωνικοί εταίροι και η κοινωνία των πολιτών πρέπει να συμμετέχουν σε ένα θεσμοθετημένο, οργανωμένο κοινωνικό διάλογο και νέους θεσμούς στις αποφάσεις και στην υλοποίησή τους μέσα από συγκεκριμένες ευθύνες και δικαιώματα.
Η αγορά πρέπει να υπηρετεί τον άνθρωπο και τις ανάγκες του και όχι το αντίθετο!
Ο άνθρωπος πρέπει και μπορεί να είναι κυρίαρχος της τύχης του.
Σε ένα κόσμο που μεταβάλλεται ραγδαία, που οι τεχνολογικές εξελίξεις αλλάζουν τις ισορροπίες ανάμεσα στους συντελεστές παραγωγής, πιέζουν για αλλαγές στο σύστημα διακυβέρνησης, διευρύνουν τις ανισότητες στον πλούτο και στις ευκαιρίες και οξύνουν τον ανταγωνισμό στην περιοχή, νέες δυνάμεις όπως η Κίνα και η Ινδία επηρεάζουν τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, η αυξανόμενη ένταση στην περιοχή και οι συνεχιζόμενες προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές, απαιτούν νέες πολιτικές διαχείρισης…
Δεν θα μπορούσαν να εξαιρεθούν οι μεγάλες κλιματικές αλλαγές και η υπερθέρμανση του πλανήτη που δημιουργούν προβλήματα παγκόσμιας έκτασης και προκλήσεις που απαιτούν πειστικές απαντήσεις από το πολιτικό σύστημα για το νέο αναπτυξιακό μοντέλο και τη νέα διακυβέρνηση.
Το όραμα μια κοινωνίας ειρηνικής, δημοκρατικής, ανοιχτής, δίκαιης, δημιουργικής και ελεύθερης, με ίσες ευκαιρίες, ίσα δικαιώματα και ευθύνες για όλους πρέπει να αποκτήσει παγκόσμια πυξίδα με μόνιμο οικουμενικό χαρακτήρα.
Η επένδυση στον άνθρωπο πρέπει να είναι το ζητούμενο!
Πέρα από κάθε επιμέρους επένδυση, μεγαλύτερης αξίας είναι η επένδυση στην παιδεία, στη γνώση, στην καινοτομία, του ανθρώπινου δυναμικού γιατί έτσι μπαίνουν φραγμοί στις διακρίσεις, στον κοινωνικό αποκλεισμό και στη διεύρυνση των ανισοτήτων!
Έτσι θα πετυχαίνουν οι αναγκαίες προσαρμογές και οι μεταρρυθμίσεις!
Οι μεταρρυθμίσεις απαιτούν σαφείς επεξηγήσεις για την αναγκαιότητά τους, καθαρούς, κατανοητούς και μετρήσιμους στόχους, διαφανή τρόπο υλοποίησης, μέτρα αποκατάστασης των αδικιών, αλληλεγγύη, κοινωνική και πολιτική συναίνεση, αξιολόγηση, ποιότητα,  συμμετοχή, λογοδοσία…
Η ισόρροπη βιώσιμη ανάπτυξη πρέπει να είναι το παγκόσμιο μοντέλο για τον 21ο αιώνα.
Απελευθερώνει τις δημιουργικές δυνάμεις, κάνει άλματα προς την οικονομία της γνώσης και της καινοτομίας, συνδέει τους νέους ανερχόμενους κλάδους με τους παραδοσιακούς, αυξάνει την παραγωγικότητα, ενισχύει την ανταγωνιστικότητα και την εξωστρέφεια της οικονομίας, οδηγεί στη μείωση των ανισοτήτων και στη σύγκλιση των περιφερειών.
Η φύση, το περιβάλλον, η ιστορία, ο πολιτισμός είναι και πρέπει να θεωρούνται ως αναπτυξιακοί πόροι και όχι ως εμπόδια, παγίδες ή ως ασφυκτικά αντικίνητρα!
Η ανάπτυξη αυτή δεν μπορεί να στηρίζεται ούτε στη φτηνή εργασία ούτε στην καταστρατήγηση δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Πρέπει να βασίζεται σε επενδύσεις και όχι στον υπερδανεισμό των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών. 
Για να γίνει ελκυστική επενδυτικά η χώρα μας  χρειάζονται και τα εξής:
-Το κράτος θα έχει μόνο επιτελικό και στρατηγικό ρόλο και θα δρα ενισχυτικά με νομοθετικές παρεμβάσεις αλλά και εκσυγχρονίζοντας τη δημόσια διοίκηση κάνοντάς την, ευέλικτη, αποτελεσματική, αποδοτική, διάφανη και χωρίς αγκυλώσεις ή συμπλέγματα.
– Ένα σταθερό και δίκαιο φορολογικό σύστημα όπου δεν θα μετατρέπει τον εν δυνάμει επενδυτή και επιχειρηματία σε συνέταιρο του κράτους όπου ο ίδιος θα κατέχει το μικρότερο ποσοστό!
-Πολιτική σταθερότητα και αίσθημα ασφάλειας.
Η πολιτική που συνοψίζεται στο χονδροειδές συνθηματολογικό οπλοστάσιο μιας Αριστεράς αγκιστρωμένης σε “ψευδοεπαναστατικά τσιτάτα” του τύπου “στα τσακίδια”, κολακεύοντας τοιουτοτρόπως έναν λαϊκίστικο ψευδοπατριωτισμό της ακροδεξιάς κυβερνητικής συμμαχίας, όχι μόνο δεν οδηγεί σε επενδύσεις και ανάπτυξη αλλά σε συνεχείς υποχωρήσεις, υποθηκεύσεις και μόνιμες εκχωρήσεις ή σε απευκταία ξεπουλήματα όπως έγινε στις Σκουριές και τώρα στο Ελληνικό!

Δημήτρης Ψευτογκάς