Κάθε χρόνο στις ΗΠΑ, εκτελούνται μερικές δεκάδες βαρυποινίτες, καταδικασμένοι σε θάνατο. Πριν από τις εκτελέσεις γίνονται διαδηλώσεις και ασκούνται πιέσεις, ώστε ο κυβερνήτης της εκάστοτε Πολιτείας να αναβάλλει την εκτέλεση. Έχει άλλωστε αποδειχθεί ότι εκατοντάδες από τους καταδικασθέντες σε θάνατο ήταν αθώοι, ενώ αμφισβητείται γενικότερα η θανατική ποινή. Μερικές φορές, ανάλογα με την πολιτική συγκυρία στην Πολιτεία, ο κυβερνήτης διατάζει την αναβολή της εκτέλεσης. Κάτι παρόμοιο αποφασίστηκε χθες στις Βρυξέλλες για την Ελλάδα, την οποία Σόιμπλε και σία απειλούσαν να ισοπεδώσουν την Τρίτη με τις αγορές, τον ELA, την ΕΚΤ κλπ, δηλαδή με τα σύγχρονα όπλα μαζικής καταστροφής,

Από αυτήν την άποψη, η παράταση των τεσσάρων μηνών που κέρδισε η κυβέρνηση, αποτελεί μια σημαντική επιτυχία. Τα υπέρ και τα κατά, που όπως κάθε συμβιβασμός περιέχει και η χθεσινή συμφωνία, περιγράφονται αναλυτικά σε άλλες στήλες. Σε πολιτικό επίπεδο, η κυβέρνηση κατάφερε να ξεφύγει από την παγίδα που είχε αριστοτεχνικά στήσει ο κ. Σαμαράς για να πετύχει την “αριστερή παρένθεση”: ζητώντας δηλαδή πριν από τις εκλογές από τους δανειστές όχι εξάμηνη αλλά δίμηνη παράταση, ώστε η νέα κυβέρνηση να έχει να αντιμετωπίσει ασφυκτικά χρονικά περιθώρια. Πράγματι, αν δεν υπήρχε συμφωνία, η κυβέρνηση θα είχε την επομένη της αργίας της καθαρής Δευτέρας να αντιμετωπίσει οριακές καταστάσεις, για την ίδια αλλά και για την χώρα.

Απομένει μεθαύριο Δευτέρα να αποσαφηνιστούν οι λεπτομέρειες της τελικής συμφωνίας, που όπως συνήθως γίνεται με τους ευρωπαϊκούς συμβιβασμούς θυμίζει χρησμό της Πυθίας. Η εφαρμογή της στην πράξη εξαρτάται από τους συσχετισμούς των δυνάμεων και το βέβαιο εδώ είναι ότι έχουμε να κάνουμε με τον αδυσώπητο εισαγγελέα Σόιμπλε, που δήλωσε άλλωστε ανοιχτά χθες βράδυ ότι η όποια υποχώρηση του, στην εκτέλεση της θανατικής ποινής, είναι προϊόν πολιτικών υπολογισμών : «Θεωρώ πολύ δύσκολο να εξηγήσει αυτή η κυβέρνηση(της Ελλάδας) το πρόγραμμα που υπέγραψε στους ψηφοφόρους που την επέλεξαν». Οι προθέσεις της Γερμανίας ήταν άλλωστε σαφείς πριν από τις εκλογές και κανείς πλέον δεν μπορεί να έχει αυταπάτες ούτε να υποτιμά το Βερολίνο. Το μήνυμα της Γερμανίας στον ΣΥΡΙΖΑ από τότε ήταν: it will be blood.

Με δεδομένο λοιπόν ότι βασικά πρόκειται για αναβολή εκτέλεσης της ποινής, ο καταδικασμένος σε θάνατο και οι δικηγόροι του πρέπει να εξετάσουν την στρατηγική που θα ακολουθήσουν τους επόμενους τέσσερις μήνες. Οι λύσεις είναι πολύ συγκεκριμένες. Η μια είναι να επιδιωχθεί η μετατροπή της ποινής, σε ισόβια ή μακρόχρονη κάθειρξη. Το καλό σε αυτή την λύση είναι ότι μπορεί κάποια στιγμή να αλλάξει ο εισαγγελέας ή το πιθανότερο να βρεθεί σε δύσκολη θέση, αν εξεγερθούν και άλλοι μελλοθάνατοι. Έτσι να ελαφρώσεις ακόμη περισσότερο την ποινή και κάποια στιγμή να βγεις. Αλλά το κακό με αυτή την λύση είναι ότι μπορεί και να πεθάνεις στην φυλακή.

Αν πάλι εκτιμήσεις ότι είναι αποφασισμένοι να σε καθίσουν σίγουρα στην ηλεκτρική καρέκλα, πρέπει να κοιτάξεις μήπως με κάποιο τρόπο αποδράσεις. Ίσως τότε να την γλιτώσεις, αλλά αν σε πιάσουν θα σε εκτελέσουν την ίδια μέρα. Σε κάθε περίπτωση, οι αποφάσεις πρέπει να ληφθούν σύντομα και όχι την τελευταία στιγμή, αλά ελληνικά. Οι τέσσερις μήνες περνάνε πολύ εύκολα και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο κυβερνήτης δεν δέχθηκε να δώσει ούτε εξάμηνη παράταση.