Το μεγάλο αγκάθι αφορά στη “Μικρή ΔΕΗ”. Εδώ οι δανειστές ασκούν πιέσεις να ιδιωτικοποιηθεί υποχρεωτικά η “Μικρή ΔΕΗ” από το 2016, εφόσον στο μεταξύ αποτύχουν όλα τα εναλλακτικά μέτρα για την απελευθέρωση της ελληνικής αγοράς ηλεκτρισμού. Τα εναλλακτικά αυτά μέτρα δεν είναι άλλα από τις δημοπρασίες λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής ισχύος από τη ΔΕΗ (μοντέλο NOME) με αποδέκτες αποκλειστικά ιδιώτες προμηθευτές. Οι τελευταίοι θα μεταπωλούν την ενέργεια που θα αγοράζουν από τη ΔΕΗ σε πελάτες τους, νοικοκυριά ή βιομηχανίες, με στόχο να πάψει η ΔΕΗ να μονοπωλεί το λιγνίτη και τα υδροηλεκτρικά. Αν το μέτρο αυτό δεν καταφέρει να βελτιώσει τις συνθήκες ανταγωνισμού στην Ελλάδα, τότε μόνο μέσω της πώλησης της “Μικρής ΔΕΗ” θα μπορέσει να ανοίξει η αγορά, εκτιμούν οι δανειστές. Στην πραγματικότητα οι θεσμοί θεωρούν πως το μοντέλο ΝΟΜΕ δεν είναι παρά ενα μεταβατικό μέτρο, και πως μόνο με τη “Μικρή ΔΕΗ” θα ανοίξει στην πραγματικότητα η αγορά που μονοπωλείται από τη ΔΕΗ.

Σχετικό έγγραφο με τις αναλυτικές θέσεις των δανειστών για τα ενεργειακά έλαβε η ελληνική πλευρά προχθές το απόγευμα. Κυρίαρχο στοιχείο είναι η αναφορά στην ανάγκη η ΔΕΗ να περιορίσει το μονοπώλιό της στον ηλεκτρισμό. Ζητείται συγκεκριμένα να είναι τόσο μαζικές οι δημοπρασίες ΝΟΜΕ, ώστε μέσω αυτών η ΔΕΗ να απωλέσει μερίδιο αγοράς 30%. Τίθενται, δε, από τους δανειστές χρονοδιαγράμματα, επισημαίνοντας πως αν π.χ. εντός του 2016 δεν έχουν επιτευχθεί οι στόχοι, τότε η πώληση της “Μικρής ΔΕΗ” θα είναι μονόδρομος.

Αγνωστος “Χ” της διαπραγμάτευσης παρέμενε μέχρι αργά χθες το βράδυ και η τύχη της ελληνικής πρότασης για τον ΑΔΜΗΕ. Στο μέτωπο αυτό, οι δανειστές φαίνονται “ανοικτοί” ως προς την εναλλακτική πρόταση που έχει καταθέσει η ελληνική πλευρά. Δηλαδή αντί να ιδιωτικοποιηθεί ο ΑΔΜΗΕ, να παραμείνουν τα πάγιά του (δίκτυα, γραμμές) κατά 100% στη μητρική ΔΕΗ, και να μεταβιβαστεί σε μια νέα εταιρεία, εντελώς ανεξάρτητη από τη ΔΕΗ, μόνο η διαδικασία διαχείρισης του συστήματος ηλεκτρισμού.