Χαράς ευαγγέλια!

Άνοιξε ο τουρισμός!

Άνοιξε η εστίαση…

Ανοίγουν τα γυμναστήρια!

Ανοίγουν οι παιδικοί σταθμοί!

Ανοίγει το ένα ….ανοίγει το άλλο…

Διευρύνεται το ωράριο…

Καταργούνται τα SMS…

Δουλεύει καλά το παραμύθι του Ναστραντιν Χότζα!

Αφού φορτωθήκαμε τόσα πολλά, αφαιρώντας το…τίποτα αισθανόμαστε ότι είμαστε ελεύθεροι!

Είμαστε πραγματικά;

Μπορεί να διαπαιδαγωγηθήκαμε κατά την κυβέρνηση…

Να ήμασταν σε αυστηρό περιορισμό με …δέκα κρούσματα πανελλαδικά….

Αλλά τώρα με δύο και τρεις χιλιάδες τα πάμε …περίφημα!

Είμαστε μια …ασφαλής χώρα!

Ένας ελκυστικός προορισμός!

Ούτε εμείς δεν καταλάβαμε πως τα καταφέραμε….τόσο καλά!

Με δώδεκα χιλιάδες νεκρούς…!

Καθαρίσαμε…

Μου φαίνεται σαν ψέμα….

Η απουσία συναισθημάτων …

Η ψυχρή …πολιτική διαχείριση!

Η ανυπαρξία αυτοκριτικής!

Είναι όντως παρελθόν  η πανδημική κρίση;

Την έχουμε πραγματικά ξεφορτωθεί;

Εγώ θα επιμείνω….

Ένα πράγμα δεν έχουμε ξεφορτωθεί:

Τον ιό!

Ήρθε, είδε και δεν απέρχεται!

Έχει χιλιάδες πρόσωπα, συνεχίζει να είναι φονικός και θαλερός!

Ας δείξουμε όλοι την απαιτούμενη προσοχή και αυτοσυγκράτηση!

Τίποτα δεν είναι ίδιο με πριν…

Όλα θα γίνουν δυσκολότερα….

Μην μας ξεγελάει η Άνοιξη!

Αυτή που μας τρελαίνει, μας παροτρύνει….

Ούτε το καλοκαίρι!

Προσοχή!

Ω! Λωτοφάγοι!

Μπροστά μας απλώνεται ένα λουλουδιασμένο…ναρκοπέδιο!

Τα παθήματα θα μας γίνουν μαθήματα;