«…Βοριάς χτυπά την πόρτα μου
και στην ψυχή μου αγιάζι
και στα πικρά τα μάτια μου
στιγμή-στιγμή βραδιάζει…»

Το βράδυ της Τετάρτης, 20 Μαΐου 2015, το αναγνωστήριο της Βιβλιοθήκης γέμισε από νοσταλγικές πενιές, τραγούδια και απαγγελίες ποιημάτων. Η Βιβλιοθήκη μετά από πρόταση του φίλου της, Κώστα Μίχου, προγραμμάτισε το αφιέρωμα αυτό στον λογοτέχνη, ποιητή και συγγραφέα Δημήτρη Χριστοδούλου, ο οποίος μας άφησε στίχους που έγιναν τραγούδια, με ανεξίτηλες ανταύγειες, που θα φωσφορίζουν διαχρονικά στο καλλιτεχνικό πολιτιστικό στερέωμα!

Την «αποδελτίωση» της ζωής και του έργου ποιητή έκανε ο Σίμος Ζαγκανίκας

          Ο Δημήτρης Χριστοδούλου γεννήθηκε το 1924 και πέθανε το 1991. Ήταν φτωχόπαιδο, Ήταν γόνος πολυμελούς οικογένειας. Αναγκάστηκε να δουλέψει από τα δέκα του χρόνια. Το παιδί για όλες τις δουλειές! Το παιδί της «σφαλιάρας». Δούλεψε σε γραφείο, σε ασανσέρ, σε θυρωρείο κτλ. Σε μια αυτοβιογραφική του αναφορά λέει: « Ναι, ήμουν κάτι σαν αυτό που έλεγαν οι Τούρκοι «τσιμπούκ –ογλάν», δηλαδή το παιδί που άναβε το τσιμπούκι. Φυσικά δεν πήγα σχολείο κάτω από αυτές τις συνθήκες! Ακόμα και το Δημοτικό το έβγαλα νυχτερινό! Η φτώχια μας ήταν τόσο μεγάλη, ώστε να φαντασθείτε έβαλα για πρώτη φορά παλτό στο στρατό! Τη στρατιωτική χλαίνη δηλαδή. Μικρός το Χειμώνα κυκλοφορούσα με εφημερίδες μπρος –πίσω για να μη κρυώνω!…»

Οι στίχοι του άφησαν εποχή και στάλαξαν μέσα στην ψυχή του Έλληνα την ελπίδα, τη νοσταλγία, το όνειρο, την παρηγοριά από τον πόνο, τη φτώχια, τις κακουχίες, τη μετανάστευση, το άδικο και τους πολιτικούς διωγμούς.

Σε πολλούς στίχους του περνάει αλληγορικά μηνύματα για τη Δικαιοσύνη, την αλήθεια, την αυτοδιάθεση και την ελευθερία, άλλοτε με τρόπο λυρικό και άλλοτε με μια απαράμιλλη δωρικότητα και πυκνότητα λόγου!…

Σχεδόν κάθε χρόνο από το 1954, που πρωτοεμφανίζεται στη λογοτεχνία, μας δίνει μία με δύο ποιητικές συλλογές. Ενδεικτικά καταγράφουμε «Νυχτοφύλακες», 1954, «Πελταστές» 1956 «Πλάγιος άνεμος» 1984 κτλ. Κάθε χρόνο μας δίνει και από ένα πεζογραφικό ή θεατρικό έργο Ενδεικτικά αναφέρουμε «Το Γούπατο» το 1976, «Το σαράβαλο» 1977, «Το πατάρι» 1978, «Ο γύψος» θεατρικό 1981κτλ

Ποιήματα του απήγγειλαν οι: Βασιλική Ευταξία, Άρτεμη Καραθάνου και  Φιλομένη Κατσίμπουρα

          Οι μουσικοί και ερμηνευτές : Ρένα Καζαντζίδου, Μαρία Παπαδημητρίου τραγούδι, Σταύρος Μήτσαλος μπουζούκι, Κώστας Μίχος μπουζούκι, τραγούδι, Χρήστος Παπαδημητρίου κιθάρα, τραγούδι, Γιάννης Μπουμπούκας κιθάρα, τραγούδι, μας επιφύλαξαν μια ξεχωριστή βραδιά γεμάτη αναμνήσεις. «Κουράστηκα να καρτερώ», «Μια καλημέρα είναι αυτή», «Δεν έχει μέρα να διαβώ», «Βραδιάζει», «Βοριάς είναι η αγάπη σου», ‘ Βράχο, βράχο τον καημό μου», «Γωνιά, γωνιά», « Μικρέ μου άνεμε», «Παράπονο», «Κοντά στα ξημερώματα», «Παλιοζωή» Αν θα διαβείς στον ουρανό», «Καημός».

Όλο το αφιέρωμα στο όμορφο, με απλό στίχο και με μεγάλα νοήματα έργο του Δημήτρη Χριστοδούλου ήταν ένα νοσταλγικό τραγούδι! Η μουσικοποιητική βραδιά αυτή, πιστεύω πως έχει αποτυπωθεί ανεξίτηλα στις κυψελίδες της μνήμης όλων, όσων έκαναν συνειδητή επιλογή να βρεθούν, το βράδυ αυτό, στη Βιβλιοθήκη!

Για την επιτυχία της εκδήλωσης εργάσθηκαν οι Χασπερίδης Σταύρος και Ταρλατζή Θεολογία.

Σίμος Ζαγκανίκας