Λίγες μέρες πριν τελειώσεις τη στρατιωτική σου θητεία Γιώργο και εγώ τότε νέος μηχανικός στα Γρεβενά βρεθήκαμε στην ¨Ελιμεία¨ και εκεί γνώρισα ένα νέο παιδί που στην πρώτη μας συζήτηση έκπληκτος κατέγραψα στο πρόσωπο σου το πάθος σου για τη ζωή. Το πάθος να πετύχεις και να ¨ανέβεις¨ πολύ ψηλά όταν η αφετηρία σου για την επίτευξη τέτοιου στόχου άρχιζε από πολύ ¨χαμηλά¨. Ορφανός από μικρός και σε συνθήκες απόλυτης φτώχιας φάνταζε αδύνατος ένας τέτοιος στόχος. Όμως, στο πρόσωπό σου Γιώργο επιβραβεύτηκε η δύναμη του πάθους να ¨γκρεμίσεις¨ τα αδύνατα.

Ακούραστος, εργατικός, με συνέπεια στη δουλειά και με ισχυρό στήριγμα τη σύζυγό σου που είχε και αυτή ανάλογα βιώματα, δώσατε ένα πρωτόγνωρο αγώνα να ¨ανεβείτε¨ κοινωνικά, οικονομικά και επαγγελματικά στην ζωή. Χρόνο με τον χρόνο Γιώργο κτιζόταν το όραμα των παιδικών σου χρόνων και έδωσαν ακόμη μεγαλύτερο περιεχόμενο στην ζωή σας όταν ήρθαν τα δυο σου λατρευτά βλαστάρια ο Στέλιος και ο Ζάχος, δύο υπέροχα παιδιά που σας έδωσαν επιπρόσθετες δυνάμεις να ξεπερνάτε κάθε εμπόδιο που ορθωνόταν μπροστά σας και να ¨ανεβαίνεις¨ συνεχώς την κλίμακα ενός απόλυτα επιτυχημένου επαγγελματικού προσανατολισμού. Έφτασες, έτσι, Γιώργο να μας ξεπεράσεις όλους στον επαγγελματικό μας τομέα γιατί έδειξες απόλυτη συνέπεια, πάθος για διάκριση και πρωτοφανή αξιολόγηση των στόχων, που σε έφεραν ως επαγγελματία εργολάβο- κατασκευαστή πολύ ψηλά με τον μεγάλο όγκο και την τεράστια αξία των έργων που είχες αναλάβει.

Όμως, αν πρέπει να μνημονεύσουμε στο πρόσωπό σου κάτι το ιδιαίτερο και υποχρεούμαστε ως κοινωνία να πράξουμε είναι να αναγνωρίσουμε την πολύπλευρη παρουσία σου στα Γρεβενά όχι μόνο ως επαγγελματία αλλά και ως κοινωνικό πρόσωπο με παράλληλη ανάπτυξη δράσεων στα δημόσια πράγματα. Δεν έμεινες προσηλωμένος αποκλειστικά και μόνο στο επάγγελμά σου που, δυστυχώς, πολλοί πετυχημένοι σε εισαγωγικά το κάνουν, αλλά ανέπτυξες και κοινωνική δράση ως Δημοτικός Σύμβουλος με όραμα και προτάσεις για την πόλη μας και αργότερα, ως Πρόεδρος του Γυμναστικού Συλλόγου Γρεβενών καμαρώνοντας ταυτόχρονα και τους γιούς σου ως αθλητές του Συλλόγου. Επίσης, συμμετείχες ενεργά στα διοικητικά πράγματα της αγαπημένης μας ποδοσφαιρικής ομάδας του Πυρσού. Είχες ταυτόχρονα, πολύπλευρη και ουσιαστική άποψη για κάθε τι στην μικρή μας κοινωνία κάτι που το ¨σπούδασες¨ μέσα από την τεράστια εμπειρία που απέκτησες από την ίδια τη ζωή και της έδωσες όμως ταυτόχρονα περιεχόμενο και ουσία.

Όμως, το άδικο που νιώθουμε όλοι μας σήμερα για αυτό που διέπραξε η φύση, που έπεσε σαν κεραυνός στην οικογένειά σου και σε όλη τη Γρεβενιώτικη κοινωνία είναι ότι σήμερα αμαυρώνεται βάναυσα η εικόνα και το έπαθλο του νικητή. Ο νικητής της ζωής και το έπαθλο της ευτυχίας σου αρμόζανε Γιώργο και ώ τι άδικο δεν είναι δυνατόν να ερμηνεύσουμε την τραγική αυτή τροπή των πραγμάτων.

Όμως, Γιώργο δεν έχουμε άλλη επιλογή … Οι άνθρωποί σου  να σφίξουν την καρδιά τους και να σε βάλουν βαθιά μέσα τους σαν πολύτιμο φυλακτό. Τα δυο σου βλαστάρια πήραν από εσένα την ¨χρυσή σκυτάλη¨ και μπορούν στέρεα να περπατήσουν στην ζωή με πολύτιμα εφόδια που τους έχεις προσφέρει. Θα νιώθουν περήφανοι για τον πατέρα τους που πέρασε ως μια ισχυρή προσωπικότητα με γενική καταξίωση στη Γρεβενιώτικη κοινωνία. Η, δε, σύζυγός σου Μαίρη θα έχει στην αγκαλιά της την μικρή σου εγγονούλα για να της διηγείται την ιστορία του παππού της.

Μαζί με την οικογένεια σου Γιώργο όλη η Γρεβενιώτικη κοινωνία είναι σήμερα εδώ να τιμήσει το παλικάρι της ζωής και της εργασίας, του έντιμου και ακούραστου επαγγελματία, του καταξιωμένου κοινωνικά προσώπου και σε αποχαιρετούμε όλοι μαζί και σου ευχόμαστε Καλό Παράδεισο.

Μετά τιμής,

Κυριάκος Ταταρίδης