Με την ιδιότητα του χοροδιδασκάλου του Πολιτιστικού συλλόγου Γρεβενών ~Πίνδος~ και μετά την πολύ ωραία εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Καστράκι Γρεβενών παρά τις δυσμενείς συνθήκες που επικράτησαν εκείνη τη βραδιά με θερμοκρασία 13 βαθμών Κελσίου αισθάνομαι την υποχρέωση να ευχαριστήσω εκείνους που συνέβαλλαν τα μέγιστα αφιερώνοντας πολύ χρόνο για να γίνει πράξη αυτό που θέλαμε όλοι τόσο πολύ.

Πρώτα από όλα τα παιδιά του συλλόγου που για μια ακόμα φορά διέπρεψαν με την χορευτική τους παρουσία. Ωραίες φορεσιές και λαμπερά χρώματα από την περιοχή των Ασβεστάδων Θράκης και της περιοχής Γρεβενών και Ηπείρου κέρδισαν τις εντυπώσεις και το χειροκρότημα του κοινού.

Τον σεβασμιότατο Γρεβενών κ Δαυίδ που μας τίμησε για μια ακόμα φορά και την χορωδία της Ιεράς Μητρόπολης Γρεβενών που υπό την καθοδήγηση του φίλου Νίκου Ματθαίου έδωσε άλλο χρώμα και τόνο στη βραδιά.

Τέλος τους μουσικούς που ήταν ότι καλύτερο έχει η χώρα μας στη Δημοτική μας Παράδοση.

Για πρώτη φορά βρέθηκαν μαζί μουσικοί από διαφορετικά σχήματα ανεβάζοντας την ποιότητα στα ύψη.

Ο Πετρολούκας Χαλκιάς το πρώτο κλαρίνο στην Ελλάδα με τον Κυριάκο Γκουβέντα το πρώτο βιολί στην Ελλάδα και τον Βαγγέλη Δημούδη την γνήσια φωνή της Θράκης, μαθητής του Χρόνη Αηδονίδη .

Η Αγία Τριάδα της παράδοσής μας με ένα ενδεικτικό εισιτήριο για να είναι σε θέση να τους δουν από κοντά όλοι οι Γρεβενιώτες.

Πολύ δυνατά ονόματα του ίδιου βεληνεκούς δίπλα τους όπως ο Αλέκος Ζώρας, ο Γιάννης Λίτσιος, ο Γιώργος Νταβλιάκος, ο Δημήτρης Παληιογιάννης και ο Σπύρος Τζιάτζιος.

Τέτοιου είδους μουσικά σχήματα τα βρίσκεις μόνο σε Μέγαρα Μουσικής και σε πολύ επιλεκτικές εμφανίσεις. Αυτό το σχήμα έπαιξε μαζί για πρώτη φορά. Τα κλαρίνο του Άρχοντα της Ηπειρώτικης μουσικής Πετρολούκα με το βιολί του Κυριάκου και τις εξαιρετικές φωνές των Δημούδη και του Λίτσιου συναντούσαν τη γκάιντα και το καβάλι του Νταβλιάκου ταξιδεύοντάς μας στη Δ. Θράκη και στην Αν.Ρωμυλία.

Μεγάλης εμβέλειας μουσικοί μας προσέφεραν μοναδικές στιγμές τόσο στην κυρίως εκδήλωση όσο και στην Ταβέρνα αργότερα .

Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στο σεβασμό που έχουν οι συνάδελφοι του στον Πετρολούκα όταν στην ταβέρνα ζήτησα από τον Δημούδη να ξεκινήσει με ένα ακουστικό τραγούδι αφιερωμένο στη Θράκη . Ο Αλέκος ο Ζώρας πριν ξεκινήσει να παίξει ζήτησε από τον Πετρολούκα την άδειά του αν μπορεί να παίξει και εκείνος με ένα κούνημα του κεφαλιού του λέει πως μπορεί να συνεχίσει.

Και κάποια στιγμή του ζητάει το κλαρίνο να παίξει και αυτός ένα μοιρολόι και στη συνέχεια το καραπατάκι.

Ανατριχίλα, απόλυτη ησυχία, συγκίνιση, ρίγος. Πρωτόγνωρα συναισθήματα. Τα ζεις μόνο μια φορά. Δεν ξέρω αν μπορείς να ελπίζεις σε κάτι καλύτερο.

Πρωτόγνωρες στιγμές από ένα κορυφαίο μουσικό σχήμα.

Τιμήσαμε τέλος τον Πετρολούκα με αναμνηστική πλακέτα για την προσφορά του στη μουσική μας παράδοση.

Δεν πρέπει να πω άλλα. Σταματώ εδώ ευχαριστώντας για μια ακόμα φορά τους χορευτές που ήταν οι κύριοι συντελεστές της επιτυχίας.

Ευθύμης Πρέβεζας

Χοροδιδάσκαλος