Κύριε Πρόεδρε, κύριε Δήμαρχε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εκπρόσωποι φορέων και αρχών, αγαπητοί συμπολίτες,

Το προσφυγικό ζήτημα είναι σαφές ότι μας ξεπερνά όλους και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αποσπασματικά, με ελαφρότητα, με προχειρότητα και με απεκφυγή ευθυνών.

Από την ήδη διαμορφωμένη κατάσταση μέχρι σήμερα είναι προφανές ότι ο κεντρικός σχεδιασμός της αντιμετώπισής του, είναι τουλάχιστον ερασιτεχνικός, επιπόλαιος και αναποτελεσματικός, μετακυλίοντας το βάρος της διαχείρισης στις τοπικές κοινωνίες ερήμην διαλόγου με αυτές.

Το γεγονός ότι στην περίπτωση των Γρεβενών, ελλείψει συγκροτημένης διαβούλευσης μέσω των θεσμικών οργάνων, αποφασίσθηκε άγνωστο από ποιους και εξαγγέλθηκε από επίσημα κυβερνητικά χείλη σε ραδιοφωνική συνέντευξη, η δημιουργία “πρότυπου” κέντρου φιλοξενίας δυναμικότητας 1.500 θέσεων στη θέση “Πατώματα” χωρίς να ληφθούν υπόψη η πληθυσμιακή αναλογία, οι κοινωνικές επιπτώσεις, τα ποσοστά της ανεργίας, η δυνατότητα ανταπόκρισης του Δήμου, της Αστυνομίας, του Νοσοκομείου και των υπολοίπων κοινωνικών δομών της περιοχής, καταδεικνύει την πρεμούρα κάποιων να δώσουν μια θεωρητική λύση του προβλήματος δημιουργώντας παράλληλα πλείστα άλλα.

Επιπλέον από την μέχρι σήμερα ακολουθούμενη πρακτική του να απουσιάζουν ή να λειτουργούν υποτυπωδώς οι επίσημες δομές της Πολιτείας από την λειτουργία των υφιστάμενων κέντρων φιλοξενίας, έχοντας παραδοθεί αυτή σε άγνωστους ή γνωστούς “αλληλέγγυους” και σε διάφορες Μ.Κ.Ο., συμβάλλουν τα μέγιστα στο να αμφιβάλει ο καθένας μας για την αποτελεσματικότητα των επιλογών και την ομαλή αποδοχή τους από τις τοπικές κοινωνίες.

Γιατί η διαχείριση γίνεται από τον Στρατό και τον Ερυθρό Σταυρό όπως ανέφερε πριν λίγο ο κύριος Βουλευτής; Είμαστε σε πόλεμο; Δεν υπάρχει συντεταγμένη Πολιτεία με δομές Πρόνοιας;

Με αυτά τα δεδομένα και πολλά άλλα που μπορεί να ειπωθούν, εύκολα συμπεραίνει κανείς ότι αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς, απουσία δημοκρατικού διαλόγου, οργανωμένου σχεδιασμού για όλη την επικράτεια, κανόνων και διαφανών διαδικασιών, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές.

Τα Γρεβενά απέδειξαν από την πρώτη στιγμή που το πρόβλημα έφτασε στην πόρτα μας, ότι ούτε ξενοφοβικά είναι, ούτε έχουν έλλειψη ανθρωπιάς και αλληλεγγύης.

Αντιθέτως όλη η κοινωνία με τις υπηρεσίες του Δήμου Γρεβενών, βοήθησε με κάθε μέσο στο να ανακουφιστούν οι ταλαιπωρημένοι άνθρωποι που είχαν αφεθεί στο έλεος της τύχης τους, ξημεροβραδιάζοντας μέσα σε τουριστικά λεωφορεία μαζί με τα μικρά παιδιά τους.

Το ότι κάποιοι τεχνηέντως για να απεκδυθούν των σοβαρών ευθυνών τους, παραποίησαν την ανθρώπινη πρόταση του Δημάρχου για προσωρινή φιλοξενία εκτός του αστικού ιστού, των 150 μεταναστών που εκείνη τη δεδομένη στιγμή εγκλωβίστηκαν στην περιοχή μας, κάνοντας τη σημαία για τη δημιουργία της “Ειδομένης” των Γρεβενών, αποκλείοντας παράλληλα οποιαδήποτε άλλη περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας από το φορτίο αυτό, βαραίνει αποκλειστικά και μόνο τους ίδιους.

Ούτε τα Πατώματα, ούτε ο Αχίλης, ούτε η Κνίδη, ούτε το στρατόπεδο, ούτε η Σχολή Αστυφυλάκων, ούτε οι κατασκηνώσεις του Ζιάκα και των Φιλιππαίων, είναι καρφίτσες για να τις κρύψουμε.

Υπάρχει καιρός για ηρεμία, συνεννόηση και ορθολογικό σχεδιασμό.

Το πρόβλημα πρέπει να μας ενώνει και όχι να μας διχάζει.

Δεν αποποιούμαστε της συμμετοχής μας στην επίλυση ενός υπερεθνικού προβλήματος, στο βαθμό όμως που μας αναλογεί ως μια μικρή και ακριτική κοινωνία.

Στόχος μας δεν είναι να αντιδικήσουμε αλλά εδώ από αυτό το θεσμικό όργανο και όχι μέσω συσκέψεων, συνεντεύξεων, πληροφοριών και κουτσομπολιών, να δώσουμε το έναυσμα στην Πολιτεία να αντιμετωπίσει το ζήτημα όπως πρέπει και όχι όπως γίνεται μέχρι σήμερα δημιουργώντας αχρείαστες εντάσεις.

Το βέβαιο είναι ότι το λάθος δεν διορθώνεται με ένα ακόμη λάθος στο οποίο δεν μπορούμε να συμπράξουμε και δεν θα συμπράξουμε.

Σήμερα διεκδικούμε στο να ακουστεί η φωνή και οι προτάσεις μας.

Άλλωστε όπως πολλές φορές μου έχει πει ο αγαπητός Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, Δημοκρατία δεν είναι η εξουσία της δύναμης της πλειοψηφίας, αλλά ο σεβασμός της άποψης της μειοψηφίας.

Αυτή είναι η θέση μου, σας ευχαριστώ πολύ.