Θα μοιραστώ τις  σκέψεις μου μαζί σας, με διάθεση απόλυτα καλοπροαίρετη, επειδή πιστεύω, πως τελικά, ο στόχος όλων μας, πρέπει να είναι ένας και να είναι κοινός…! Το πώς θα καταφέρουμε να καταστήσουμε ικανή και πάλι τη μεγάλη Κεντροδεξιά Παράταξη να ορθοποδήσει, να εκφράσει το μεγαλύτερο κομμάτι μιας κοινωνίας που δεινοπαθεί και με τη στήριξή της, να πάρει και πάλι κάποια κοντινή στιγμή τις τύχες της χώρας μας στα χέρια της !

Είναι σαφές πως δεν θα συμφωνήσουμε όλοι στον τρόπο με τον οποίο θα προσεγγίσουμε τον στόχο, ούτε πολύ περισσότερο στο πρόσωπο που θα ηγηθεί αυτής της προσπάθειας. Κι αυτό γιατί το κάθε στέλεχος, μέλος ή απλός ψηφοφόρος – δικαιολογημένα – έχουν τις δικές τους προσλαμβάνουσες, τις δικές τους συμπάθειες, τα δικά τους ιδεολογικά προτάγματα και γιατί όχι, τα δικά τους συμφέροντα, που θα προσπαθήσουν μέσα από συγκεκριμένη επιλογή προσώπου να πραγματώσουν !

Η σύντομη προεκλογική περίοδος, που πρόκειται να ακολουθήσει, θα πρέπει να χαρακτηριστεί από την ομόθυμη προσπάθεια όλων μας, στελεχών αλλά και απλών ψηφοφόρων, να μη διχαστεί και να μη βγεί λαβωμένη η Παράταξη, γιατί τότε, θα έχουμε προσφέρει τη χειρότερη και πλέον επώδυνη υπηρεσία προς το ιδεολογικό μας σπίτι και θα έχουμε συμβάλλει έμπρακτα και καταλυτικά στην κατάρρευση του !

Η μάχη είναι μάχη καθαρά πολιτική και μάχη ιδεολογικών και κοινωνικών προτάξεων ! Η ενότητα της παράταξης θεωρώ πως θεωρείται δεδομένη εκ προοιμίου κι όσοι μετέρχονται την έντεχνη αναβίωση συνδρόμων ανασφάλειας και διχασμού, δεν προσφέρουν καλή υπηρεσία !

Η μάχη κάποια στιγμή θα τελειώσει κι αυτό που έχει σημασία, όποιο πρόσωπο κι αν τελικά επικρατήσει, είναι η επόμενη μέρα, να μας βρει και πάλι όλους μαζί, αποφασισμένους και δυνατούς να παλέψουμε για την Παράταξη της καρδιάς μας, που  βαθιά πιστεύω, πώς αν αλλάξει, εκσυγχρονιστεί και ακουμπήσει με πειθώ την κοινωνία, θα καταστεί η πολιτική δύναμη που για πολλά χρόνια θα μονοπωλεί την καρδιά και τη στήριξη των πολιτών.

Κι έρχομαι μετά τα παραπάνω, που πρέπει ως κόρην οφθαλμού να σεβαστούμε και να κάνουμε κτήμα μας, στο δια ταύτα, αυτής μου της νοητικής προσέγγισης και επεξεργασίας, θέλοντας να δώσω απάντηση, στο γιατί, θα πρέπει την ώρα τούτη, να στηριχτεί ο Απόστολος Τζιτζικώστας !

Βιώσαμε όλοι στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις μέσα από τις βαριές ήττες της, την πολιτική ανεπάρκεια της Νέας Δημοκρατίας να αρθρώσει λόγο πειστικό και να ακολουθήσει πολιτικές που θα την διαφοροποιούν, καθιστώντας την δόκιμη και ελκυστική πολιτική επιλογή για μεγάλη μερίδα της κοινωνίας, με αποτέλεσμα τη συνεχή μέρα με τη μέρα εκλογική της κατάρρευση !

Μια βασική παραδοχή που πρέπει να κάνουμε, είναι πως σήμερα, η Νέα Δημοκρατία, δεν πείθει πια. Κούρασε και κουράστηκε ! Πρόσφερε στα σαράντα και πλέον χρόνια ύπαρξής της ότι ήταν να προσφέρει, δημιούργησε, έκανε την Ελλάδα μια σύγχρονη Ευρωπαική χώρα. Έκανε όμως και λάθη πολλά ! Δεν πρόσεξε τον κόσμο της, αποστασιοποιήθηκε από την κοινωνία, δεν σεβάστηκε τις ιδεολογικές παρακαταθήκες του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού, δεν εκσυγχρόνισε τη δημόσια διοίκηση, δεν απέφυγε την εμπλοκή στελεχών της σε υποθέσεις διαπλοκής, δεν απέκοψε το γόρδιο δεσμό της με τα πολυποίκιλα οικονομικά συμφέροντα ! Αποτέλεσμα ήταν κάποια στιγμή να πάψει να πείθει και να ελκύει ! Ο κόσμος πια δεν την ακούει ! Τα πρόσωπα της δεν αποπνέουν φρεσκάδα και εμπιστοσύνη ! Η ιδεολογία της έχει ξεθωριάσει ! Η οργανωτική της δομή έχει καταρρεύσει !

Για όλα τα παραπάνω υπάρχουν ευθύνες…! Και συλλογικές αλλά και ατομικές ! Οι ευθύνες εκείνων που είτε από τη θέση του Αρχηγού, είτε των υπουργών αλλά και των απλών βουλευτών, συνυπέγραψαν κι έβαλαν φαρδιά πλατιά με πράξεις και λανθασμένες πολιτικές, την υπογραφή τους, στην σημερινή κατάντια της Παράταξης !

Για όλους αυτούς τους λόγους, δύο πράγματα μόνο μπορούν να γίνουν…

Είτε θα πρέπει να αποφασίσει την αυτοκατάργησή της, ώστε να δημιουργηθεί από το μηδέν μια καινούργια σύγχρονη Ευρωπαική Κεντροδεξιά, είτε θα πρέπει να αποφασίσει την εκ των έσω συντεταγμένη μετάλλαξή της σε κάτι πραγματικά νέο, αλλάζοντας τα όμως κυριολεκτικά, όλα ! Κι σ αυτό το σημείο βρισκόμαστε τώρα…!

Η ΝΔ προχωρά επιθυμώντας να τα αλλάξει όλα… Κι έχω την απόλυτη αίσθηση και βεβαιότητα, πως αυτό το στόχο, μόνο ο Απόστολος Τζιτζικώστας, έχει τα αντικειμενικά χαρακτηριστικά, που απαιτούνται, για να τα καταφέρει. Κι εξηγούμαι…

Είναι μεθοδικός. Είναι έμπειρος. Είναι τολμηρός. Είναι νέος. Είναι καθαρός.

Είναι ο άνθρωπος της εποχής που ανατέλλει. Μιας εποχής, που δεν ανέχεται περίεργες διαδρομές, λερωμένα χέρια, διαψευσμένες ελπίδες, ψεύτικα λόγια, ενυπόγραφη συμμετοχή στο χαλεπό μας σήμερα.

Βλέπει με τα μάτια των νέων, μιλά τη γλώσσα τους, κατανοεί τη δική τους, αποκωδικοποιεί τις ανάγκες τους, κινείται με άνεση ανάμεσά τους, μπορεί κι εκφράζει τον επαναστατημένο ψυχισμό τους.

Στην ηλικία των 37 ετών, τολμά και βγαίνει μπροστά ! Κάποιοι αυτό το χαρακτηρίζουν μωροφιλοδοξία ! Εγώ το λέω τόλμη και διορατικότητα..! Κι αυτό από μόνο του αναδεικνύει ένα άλλο μεγάλο του προσόν… Τον ηγετικό προσανατολισμό του ψυχισμού του. Ο Τζιτζικώστας, «το έχει» ! Την ευκαιρία του αναζητά, για να το αναδείξει… Κι όταν ένας «ηγέτης» γεννιέται,  είναι βέβαιο πως μια καινούργια ιστορία αρχίζει να γράφεται για κάθε χώρα και κάθε Κοινωνία, που τολμάνε να ελπίζουν !

Κλείνω με μια επισήμανση το σύντομο αυτό λογισμό μου ! Θα προσέξατε πιστεύω, την απόλυτα θετική εκφορά του λόγου μου, τασσόμενος με τον Τζιτζικώστα, χωρίς να αναφέρομαι καθόλου στους συνυποψηφίους του, τους οποίους και τιμώ και σέβομαι για την πολιτική και προσωπική τους διαδρομή! Είθε, το παράδειγμά μου κι άλλοι να ακολουθήσουν, καθότι κάποια στιγμή οι εκλογές θα τελειώσουν κι η επόμενη μέρα πάλι όλους μαζί θα μας βρεί ! Καλό είναι σίγουρα, να μη μας βρεί βαριά λαβωμένους………….!