Άσχετα με το ποιος θα είναι ο χειρισμός των εσωτερικών πραγμάτων από τον Τσίπρα από δω και πέρα, η κατάληξη και μόνο των διαπραγματεύσεων και η υπογραφή συμφωνίας, μας επιτρέπει θαρρώ εκ τους ασφαλούς, να προβούμε σε μια πρώτη εκτίμηση των όσων έχουν γίνει.

Ισχύει, εν προκειμένω, η γνωστή ρήση, πως τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Μέσα από μια τέτοια οπτική, το κριτικό τοπίο ξεκαθαρίζει πια, αφήνει κατά μέρος τις υποκειμενικές προσεγγίσεις και τις ανθρώπινες συμπάθειες και στέκεται με ψυχρή ματιά στα δεδομένα.

Που ήμασταν; Τι λέχθηκε; Τι προσδοκίες καλλιεργήθηκαν; Πως επιδιώχτηκε αυτές να ικανοποιηθούν; Πόσο πολύ ή λίγο απέδωσαν τελικά αυτές οι προσπάθειες ; Τι έχασε και τι κέρδισε τελικά η χώρα;

Πεποίθησή μου είναι πως η Αριστερά και ο Τσίπρας ειδικότερα, έμπλεοι καλών προθέσεων κι ενός «αρχέγονου» αριστερίστικου παρορμητισμού, δεν κατάφεραν τελικά στην πράξη να δικαιώσουν όλους εκείνους, που παρασύρθηκαν από το όραμά τους, πίστεψαν το λόγο τους, απεγκλωβίστηκαν από τις πρότερες ιδεολογικές καταβολές τους και στήριξαν μέχρι τελευταία στιγμή το «απονενοημένο εγχείρημα».

Δεν τα κατάφεραν, όχι επειδή με σκοτοδίνη, υποκρισία και χαμαιλεοντισμό λειτούργησαν, αλλά επειδή απαξίωσαν στη σκέψη τους τα ευρωπαικά «ιερατεία», υποτίμησαν τη δυναμική τους και  εμπιστεύτηκαν υπέρμετρα τις δικές τους δυνατότητες, επενδύοντάς τες μάλιστα με πανέμορφα, ιδεατά, ιδεολογικά και επικοινωνιακά Πανευρωπαικά κοινωνικά πρότυπα, που όμως, τελικά, δεν αποδείχτηκαν ικανά, να σπάσουν την μονοκρατορική και απόλυτη στόχευση των «λύκων» της Ευρώπης, για μια πορεία σκληρή, προκαθορισμένη, άτεγκτη και δυστυχώς «αντεθνική» !

Η υπογραφή της σημερινής συμφωνίας και η αποδοχή των όσων σκληρών και δύσκολων εμπεριέχει, αποτελεί μια βίαια προσαρμογή σε μια πραγματικότητα, που αποδεικνύεται προς στιγμήν αδύνατον να ξεπεραστεί. Το αποτέλεσμα σαφώς μικρότερο των προσδοκιών κι είναι αυτό που τελικά καταγράφεται σαν αποτυχία στην προσπάθειά μας να αρθρώσουμε μια εναλλακτική φωνή, που πιθανά θα δημιουργούσε τις συνθήκες μιας περισσότερο αλληλέγγυας και κατανοούσας Ευρώπης.

Απέτυχε λοιπόν ο Τσίπρας ! Και για αυτό θα κριθεί από τους πολίτες στο διάβα του χρόνου. Όπως επίσης θα κριθεί και για το ότι παρά τα λάθη του, κατάφερε να κάνει πράξη κάποιες άλλες – ίσως δευτερεύουσες για την ώρα – προτάξεις του… Διεθνοποίησε το Ελληνικό ζήτημα ! Το κατέστησε καθαρά πολιτικό από απλά τεχνοκρατικό και οικονομικό, που αντιμετωπίζονταν μέχρι τότε ! Ανέδειξε τη δυναμική των Ευρωπαϊκών κοινωνιών ! Αναζωπύρωσε τον προβληματισμό για το ποια Ευρώπη θέλουμε ! Ανέδειξε τις σοβούσες και μάλιστα πολύ σοβαρές διαφορές μεταξύ των χωρών της Ευρώπης ! Κατάστησε σαφές με ποιους μπορούμε να πάμε και ποιους ν αφήσουμε από δω και πέρα στην Ευρωπαϊκή μας πορεία ! Όλα τα παραπάνω, αν με καλοπιστία τοποθετηθούμε, θεωρώ πως οφείλουμε να του τα πιστώσουμε.

Τέλος των ψευδαισθήσεων λοιπόν ! Προσαρμογή στην δύσκολη ελληνική πραγματικότητα κι η αναζήτηση «εύφορου λόγου» και ρεαλιστικών πολιτικών για την επόμενη μέρα, είναι από δω και πέρα το μέγα ζητούμενο για την ελληνική κοινωνία και τους πολίτες !

Οι εξελίξεις στην Ελληνική πολιτική σκηνή θα καταγραφούν ραγδαίες. Καταλύτης, όλα όσα προηγήθηκαν. Διακύβευμα, η αποκατάσταση κώδικα επικοινωνίας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης, ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις και στην κοινωνία. Κι εκεί ο ρόλος του καινούργιου, του απαλλαγμένου από το χαμερπές χτες και  προοιωνιζόμενου μέρες πιο αισιόδοξες και ελπιδοφόρες , θα είναι καταλυτικός.

Η αποτυχία του Τσίπρα να ικανοποιήσει τις προσδοκίες που καλλιέργησε, «έσπασε» το μύθο αυτής της άλλης, διαφορετικής, επαναστατικής και φιλολαικής Αριστερής προσέγγισης των Εθνικών και Ευρωπαικών προβλημάτων ! Αυτό, που πια αναδεικνύεται σαν αναγκαιότητα για την επόμενη μέρα, είναι η εκ βάθρων αναγέννηση και – γιατί όχι – η δημιουργία εκ του μηδενός μιας νέας υγιούς δύναμης από τα σπλάχνα της κοινωνίας, που θα εκφράζει τον πόθο του πλέον δυναμικού κομματιού της για αγώνα, ανάπτυξη και δημιουργία ! Και σ αυτό το εγχείρημα, δεν έχει θέση πλέον τίποτα το παλιό ! Νέα μυαλά, ηλικιακά και βιωματικά, σύγχρονες προτάξεις, που θα δίνουν έμφαση  στις δυνατότητες και τη δημιουργικότητα της χώρας και των Ελλήνων, στο μικρό και ευέλικτο Κράτος, που θα επενδύουν στην Παιδεία και στον Πολιτισμό ως τους πλέον κρίσιμους τομείς ανάπτυξης, που θα παρέχουν ασφάλεια στους πολίτες και θα διαφυλάσσουν την ειρήνη και την κοινωνική ευημερία…!

Στο αποτυχημένο επαναστατικό εγχείρημα της Αριστεράς, μόνο αυτό, το γνήσια φιλελεύθερο και ριζασπαστικό επαναστατικό εγχείρημα μιας ανοιχτής στις σύγχρονες προκλήσεις των καιρών Κεντροδεξιάς, μπορεί να αντιπαρατεθεί. Οι οιωνοί ωρίμασαν πια. Κι είναι καιρός, άπαντες να μεριάσουν. Οι ωδίνες άρχισαν και σε λίγο καιρό, το Καινούργιο που θα γεννηθεί, θα έρθει και θα δώσει ώθηση, ελπίδα και στήριγμα στους καταπονημένους, αλλά πάντα περήφανους και αθεράπευτα δημιουργικούς Έλληνες…….!