Ήταν μεσημέρι, όταν επισκέφτηκα το μακαριστό Δεσπότη μας Σέργιο, λίγες μέρες πριν το ατύχημα.
Φαινόταν πολύ κουρασμένος ψυχικά και συγκινημένος.
Με κοίταξε με αισθήματα μικρού παιδιού, που έβλεπες στην έκφραση των ματιών του, και μου είπε: ”σ΄ευχαριστώ για το άρθρο σου αυτό (αποσπάσματά του παραθέτω παρακάτω). Πιστεύω ότι είμαι κι εγώ ένας πατέρας σου, για τον οποίο ευχαρίστησες το Θεό”.

Ένιωσα μια πίκρα του σ΄όσα είπε στη συνέχεια.
”Οι άνθρωποι είναι πολύ σκληροί και ανελέητοι για το Δεσπότη που θα τους μπει στη μύτη”, είπε.
”Να με θυμάσαι όμως κι εσύ και η οικογένειά σου. Αγωνίστηκα για σας…”.

Έφυγα ευγνώμων, αλλά και πολύ προβληματισμένη και ταραγμένη.
——————————————-

Τα αποσπάσματα από το άρθρο που τον είχε συγκινήσει είναι:

”Ήταν απόβραδο, μετά τον εσπερινό, όταν μια παρέα παιδιών της ίδιας ηλικίας περίπου άκουγαν, συγκεντρωμένα έξω από τον ενοριακό ναό, μια κοπέλα που κυριαρχούσε στην παρέα, να τους επεξηγεί γιατί είχε σήμερα κακή μέρα: διότι το πρωί συνάντησε παπά στο δρόμο και δεν είχε κάτι κόκκινο να πιάσει, για να της φύγει η γουρσουζιά.
Παραπέρα δε μια παπαδοκόρη έσκυβε ταπεινωμένη το κεφάλι.

Στη μικρή αυτή παρέα είδα τη μικρογραφία της ελληνικής κοινωνίας.
Να ποια θέση δίνει, σκέφτηκα, ο αλειτούργητος Έλληνας στον παπά του.
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Οι κληρικοί σήμερα κρίνονται και κατακρίνονται επιπόλαια και ανελέητα στα σαλόνια ”της κοινωνικής ενημέρωσης” ή όπου αλλού δε βρίσκουν άλλο θέμα συζήτησης οι άνθρωποι.
Οι νέοι, όπως ακούσαμε και πιο πάνω, από πρόληψη και προκατάληψη πιάνουν κόκκινο πανί, όταν τους συναντήσουν, για να μη τους βγει κακή η μέρα.
Ορισμένοι, όταν θέλουν να χτυπήσουν την Εκκλησία, τους χρεώνουν ένα σωρό αδυναμίες.
Τα Μ.Μ.Ε διατρανώνουν τα τυχόν λάθη τους και κάνουν πλύση εγκεφάλου στην κοινή γνώμη, για να τους μειώσουν.

Μ΄αυτή την αφορμή πέρασαν απ΄το μυαλό μου όλοι εκείνοι οι κληρικοί, που μίλησαν βαθιά στην ψυχή μου για το Θεό και την αιωνιότητα.
Αυθόρμητα ένα θερμό ευχαριστώ ανέβηκε από μέσα μου στο Δημιουργό, γιατί τους άφησε να ζωντανεύουν τη μορφή Του εδώ στη γη.

Θα ήταν πολύ φτωχός ο κόσμος μας νομίζω, ιδιαίτερα σήμερα που οι διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων είναι διαταραγμένες, αν δεν υπήρχαν αυτοί.
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Οι κληρικοί μας είναι αυτοί που κρατούν την εκκλησία ανοιχτή γι΄αυτόν που στέκεται ψηλά στα αξιώματα, αλλά και γι΄αυτόν που είναι ράκος εσωτερικά και εξωτερικά.
.
Είναι αυτοί στο πετραχήλι των οποίων αναπαύεται η πιεσμένη από την καθημερινότητα και αμαρτωλότητα ψυχή μας.
Εκείνοι που δέχονται και στηρίζουν με την προσευχή, τη στοργή και τη χάρη, που τους έχει δώσει ο Χριστός, τους απόβλητους της κοινωνίας κι όλους σ΄όσους η οικογένεια και η κοσμική φιλοσοφία έχει δημιουργήσει προβλήματα.

Είναι αυτοί που με την αυταπάρνησή τους, το παράδειγμα και το κήρυγμα αναζωπυρώνουν τη φλόγα της αγάπης μας για το Θεό, όταν αυτή από τους σκοπέλους και τις δοκιμασίες της ζωής κοντεύει να σβήσει.
Είναι οι οικονόμοι της θείας χάριτος και ”οι προσφέροντες δώρα τε και θυσίας πνευματικάς υπέρ των ιδίων αμαρτημάτων και των του λαού αγνοημάτων”.

Ωστόσο κι αυτοί είναι άνθρωποι που φέρουν την ίδια σάρκα με μας και παλεύουν με τις ίδιες αδυναμίες, αλλά ο πόλεμος γι αυτούς είναι πολύ πιο άγριος.
Οι λύκοι δεν τρώνε μόνο πρόβατα. Τρώνε και βοσκούς΄
Κι είναι πολύ πιο εύκολο να φάνε τα πρόβατα, όταν βγούνε οι βοσκοί από τη μέση.

Κουράζονται κι εκείνοι στον ανηφορικό δρόμο προς τον ουρανό.
Τότε ας τους γινόμαστε βακτηρία, για να στηρίζονται κι αυτοί, έστω μόνο με την προσευχή μας, όταν δεν μπορούμε και διαφορετικά”.
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Άραγε με πόση πίκρα και το μακαριστό Δεσπότη, με ό,τι αρνητικό σε βάρος του, τον ξεπροβοδίσαμε για πάντα…
Έφυγε ωστόσο ειρηνικός.
Με τέλος ελεημένο από το Θεό..
Δίνοντας και παίρνοντας συγγνώμη.
Ευλογώντας εχθρούς και μη.
Και τον συνόδευσαν για την αιώνια ανάπαυσή του οι προσευχές όσων ένιωσαν ευεργετημένοι από τον ανθρώπινο και ήπιο χαρακτήρα του.
Τις προσευχές και τη σεβάσμια μορφή του.
Τη συγγνώμη του.
Ας είναι αιώνια η μνήμη του.

Ζιώγα Κατερίνα
Εκπαιδευτικός