Καταδικάζουμε τη ρατσιστική επίθεση που δέχτηκε η ειδικευόμενη συνάδελφός μας πριν λίγες ημέρες. Είναι ιστορικά, ιδεολογικά και πολιτικά επικίνδυνο εργαζόμενοι άνθρωποι, λαϊκής καταγωγής να προασπίζονται τέτοιου είδους ρατσιστικές-φασιστικές αντιλήψεις. Η δύσκολη κατάσταση και η απογοήτευση που βιώνει κάθε λαϊκή οικογένεια σήμερα, δε μπορεί σε καμία περίπτωση να αξιοποιείται σαν αφορμή για να στρέφεται μια μερίδα εργαζομένων απέναντι σε μια άλλη ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής, εθνικότητας, εργασίας ή οποιασδήποτε άλλης διαφοράς.
Ο ελληνικός λαός έχει δυστυχώς μεγάλη εμπειρία, τόσο παλιότερα όσο και σήμερα, από το τι σημαίνει να στέλνεις το παιδί σου μακριά για δουλειά, σπουδές, για να βρει κάτι καλύτερο. Ο αντίπαλος που προκάλεσε και προκαλεί στους λαούς τέτοια δεινά για να υπηρετήσει τις δικές του ανάγκες είναι εδώ και παραμένει ο ίδιος όλα αυτά τα χρόνια. Και δεν είναι άλλος από τους επιχειρηματικούς ομίλους, τους βιομήχανους, τους εφοπλιστές, τους μεγαλέμπορους, όλοι αυτοί που μαζί με τις κυβερνήσεις τους, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ φόρτωσαν τις συνέπειες της κρίσης και των χρεών στις πλάτες του λαού και συνεχίζουν να θησαυρίζουν πάνω στη δυστυχία και την εξαθλίωση της συντριπτικής λαϊκής πλειοψηφίας. Αυτές οι κυβερνήσεις, τόσο οι προηγούμενες όσο και η σημερινή, είναι που έχουν αφήσει τα νοσοκομεία λειψά από εργαζόμενους και εξοπλισμό, που έχουν αφήσει το λαό ξεκρέμαστο χωρίς δουλειά, χωρίς ασφάλεια, χωρίς σύνταξη. Μέσα σ΄ αυτές τις αντίξοες συνθήκες, που το σύστημα και οι πολιτικοί του εκφραστές διαμόρφωσαν, οι εργαζόμενοι του Νοσοκομείου ανεξαρτήτως εθνικότητας και εργασιακής σχέσης (γιατροί, νοσηλευτές, βοηθητικό και υπαλληλικό προσωπικό, εργαζόμενοι στις εργολαβίες κλπ.) δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό.
Δεν αρκεί απλά και μόνο η φραστική καταδίκη του δυσάρεστου-ρατσιστικού γεγονότος, αλλά η έμπρακτη πάλη απέναντι στο σύστημα που γεννά και θρέφει το ρατσισμό-φασισμό και ταυτόχρονα συντρίβει τη ζωή και τα δικαιώματα κάθε εργαζόμενου – λαϊκού ανθρώπου. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, τις λαϊκές οικογένειες να δείξουν την πιο σκληρή πυγμή τους, να οργανώσουν τον αγώνα τους και τη συμμαχία τους για να απομονώσουν το φασισμό-ρατσισμό και να διεκδικήσουν, όχι μόνο όσα έχασαν εν μέσω κρίσης, αλλά και τις σύγχρονες ανάγκες του που καθορίζονται με βάση τα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα.