Ο υπουργός των απολύσεων Κυριάκος Μητσοτάκης, τον τελευταίο καιρό έχει επιδοθεί σε μια προσπάθεια να πείσει ότι είναι αυτός που θα μεταρρυθμίσει το δημόσιο και θα επιβάλλει τη νομιμότητα.
Αλλά ας δούμε για ποια μεταρρύθμιση και ποια νομιμότητα μιλάει.
Κατ’ αρχή για τον παραλογισμό της συγκριτικής αξιολόγησης, διαδικασία που εκ προοιμίου και υποχρεωτικά, έρχεται να κατηγοριοποιήσει τους εργαζόμενους σε καλούς 25%, μέτριους 60% και ανεπαρκείς 15%, με προφανή στόχο τη διευκόλυνση των απολύσεων.
Οι εργαζόμενοι θα αξιολογούνται χωρίς συγκεκριμένα αντικειμενικά κριτήρια, χωρίς να εξετάζεται η απόδοσή τους και η εργασιακή τους κατάρτιση και η επίτευξη στόχων, αφού δεν υπάρχει στοχοθεσία.
Η αξιολόγηση θα γίνεται με υποκειμενικά κριτήρια από ανθρώπους χωρίς ανάλογη εκπαίδευση και πολύ πιθανόν με βάση της προσωπικές σχέσεις και βέβαια πάντα με βάση τα προκαθορισμένα ποσοστά.

Απορρύθμιση λοιπόν και όχι μεταρρύθμιση είναι η συγκεκριμένη διαδικασία αφού ο μόνος στόχος είναι οι απολύσεις των μη αρεστών και παραλογισμός η εφαρμογή του συγκεκριμένου νόμου, που ακόμα και η επιστημονική επιτροπή της βουλής εξέφρασε τις επιφυλάξεις της για τη συνταγματικότητά του.
Όσον αφορά στο ζήτημα των επανελέγχων μετατροπής των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου, που προβλέπεται από διατάξεις του Ν.4250/14.
Μετά από δέκα και πλέον χρόνια επιχειρείται να επανελεγχθούν διαδικασίες, που ήδη έχουν ελεγχθεί (αποφάσεις δημάρχων, αποφάσεις δημοτικών συμβουλίων, αποφάσεις υπηρεσιακών συμβουλίων, αποφάσεις ΑΣΕΠ), θεωρώντας ότι κάποιες δεν είναι νόμιμες. Ακόμα και να υποτεθεί ότι είναι έτσι.
Δεν αποδίδονται ευθύνες πουθενά αλλού εκτός από τους εργαζόμενους. Αυτοί θα είναι τα εξιλαστήρια θύματα και θα δουν την πόρτα της εξόδου, για να τηρηθεί η Μητσοτακική νομιμότητα και σαν άλλος Ηρώδης η κυβέρνηση να προσφέρει τα κεφάλια χιλιάδων εργαζομένων στα χέρια της Σαλώμης – τρόϊκας.
Οι εργαζόμενοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση βρίσκονται σε απεργία-αποχή από συγκεκριμένα καθήκοντα και εργασίες, που σχετίζονται με την διαδικασία της «συγκριτικής αξιολόγησης» και του προσχηματικού επανελέγχου με διαφορετικά κριτήρια της μετατροπής των συμβάσεων από ορισμένου σε αορίστου χρόνου.
Δεν πρόκειται να συναινέσουν σε ένα έγκλημα που στόχο έχει τους ίδιους.