Προφανώς και στα χρόνια της εικονικής οικονομικής πραγματικότητας που ζούσαμε, υπήρξαν λανθασμένες ή ακόμη και εγκληματικές συμπεριφορές τόσο από  πολιτικούς όσο και από συνδικαλιστικά στελέχη.

Αυτό όμως δεν είναι λόγος να καταργήσουμε ούτε την δημοκρατία και την πολιτική, ούτε το συνδικάτο και τους εκπροσώπους των εργαζομένων.

Η Χώρα μας δεν κινδυνεύει από αυτούς που υπερασπίζονται το δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία έστω και καθ’ υπερβολή κάποιες φορές.

Ο κίνδυνος βρίσκεται στην άλωση της ίδιας της πολιτικής από τα διάφορα οικονομικά λόμπυ που κατάφεραν να επικρατήσουν σε παγκόσμιο, ευρωπαϊκό, εθνικό ακόμη και τοπικό επίπεδο.

Παρατηρούμε τα Κράτη να μετατρέπονται από φορείς εθνικής κυριαρχίας και κοινωνικής προστασίας, σε παραμάγαζα πολυεθνικών που όλα πουλιούνται, αγοράζονται, έχουν κόστος, ζημιές και κέρδη.

Τα τηλεοπτικά πάνελ γέμισαν από πολιτικούς που λειτουργούν ως μάνατζερ έχοντας πεισθεί ή (εύχομαι) παραπλανηθεί πως η υγεία, η παιδεία, η δημόσια ασφάλεια με τη δικαιοσύνη, είναι βαρίδια που δεν αφήνουν το περιβόητο πλεόνασμα να αναδυθεί στην επιφάνεια του ωκεανού των περίφημων “αγορών” ώστε αυτές να ικανοποιηθούν με το θέαμα και απλά να μας κάνουν τη χάρη να μας δώσουν και άλλα δάνεια…

Τελευταία αναχώματα στην οικονομική ισοπέδωση των πάντων, αποδεικνύονται το λαβωμένο από την συναλλαγή με την εξουσία συνδικάτο και η δικαιοσύνη που όμως με τον έναν ή τον άλλο τρόπο η εικόνα της θάμπωσε στα μάτια των πολιτών.

Γι’ αυτό και η ανηλεής επίθεση εναντίον τους με κάθε πρόσφορο τρόπο και αιχμή του δόρατος τον κοινωνικό αυτοματισμό.

Έχουμε απόλυτο χρέος να στηρίξουμε αυτούς τους θεσμούς που δημιούργησε η ίδια η Δημοκρατία για να μπορεί να προστατευθεί από τις κατά καιρούς απειλές που δέχεται.

Μόνον έτσι θα καταρριφθούν τα αίολα επιχειρήματα των υποστηρικτών της προελαύνουσας οικονομικής ολιγαρχίας.

Μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες και την δίκαια κρίση τους από τη δικαιοσύνη θα αναδειχθούν τα νέα πρόσωπα που έχει ανάγκη ο τόπος για να αναγεννηθεί.

Η εμπειρία όλων μας από τον τρόπο που δρομολογήθηκε και διαχειρίσθηκε η κρίση, μας δίνει ένα σοβαρό πλεονέκτημα στη διαδικασία της επιλογής όσων θα εμπιστευτούμε να διαχειριστούν πολιτικά και συνδικαλιστικά τις τύχες μας.

Φυσικά αυτός είναι ο δύσκολος δρόμος.

Ο εύκολος είναι να κάνουμε την Πατρίδα μας ένα απέραντο εργοστάσιο όπου τα πάντα πωλούνται και αγοράζονται “για το καλό μας” από ένα αόρατο διευθυντήριο των “αγορών” που θα μεριμνά για τις ζωές μας τόσο καλά και με τόσο ενδιαφέρον που εμείς δεν θα χρειάζεται ούτε να το γνωρίζουμε ούτε να συμμετέχουμε στις αποφάσεις του.

Στο μυαλό και στο χέρι μας είναι η επιλογή…

Γρεβενά 07 Ιούλη 2014

Χρήστος Τριγώνης

Πρόεδρος Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Γρεβενών

Γραμματέας Δημοσίων Σχέσεων Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων (Π.Ο.ΑΣ.Υ.)

trigonischr@gmail.com