Μια δήλωση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης πριν από μέρες ότι δεν είναι θρησκευόμενο άτομο άκουσα να σχολιάζεται από μια παρέα φοιτητών όλων των πολιτικών χρωμάτων και με προβλημάτισε.

Εκείνη που φαινόταν βαθύτερα προβληματισμένη ήταν μια ουδέτερη στη συζήτηση φοιτήτρια, η οποία, όπως μας έλεγε αργότερα, όταν την άκουσε, ένιωσε από τη μια να αφυπνίζονται μέσα της όλα όσα πήρε απ΄το σπίτι και την παιδεία της στο σχολείο, αλλά και από την άλλη να σείονται επίσης όλα αυτά με την αμφιβολία που της ενέσπειρε η δήλωση.

Σεβόταν και εκτιμούσε το πρόσωπο του κ. Τσίπρα, χωρίς να υιοθετεί όμως όλες τις αντιλήψεις του.

Ένα τέτοιο δημόσιο πρόσωπο τόσο σύγχρονο, περισπούδαστο, ευφυές και ριζοσπαστικό, με κατάρτιση ποικίλη και προωθούμενο για αρχηγός από μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού, αλλά εκτιμώμενο και από το εξωτερικό, είναι φυσικό να επηρεάζει την κοινή γνώμη σε μεγάλο βαθμό.

Σκέφτηκα έτσι να σχολιάσουμε τη δήλωσή του.

Κατ΄αρχήν κάνουν εντύπωση τέσσερα σημεία τη δήλωσης.

Πρώτον ότι δεν έχει την έπαρση, που είχε σε μια άλλη του δήλωση ο κύριος πρόεδρος, πριν από τρία (;)ίσως χρόνια, που απόλυτα σίγουρος και με καμάρι δήλωνε ότι είναι άθεος.

Είναι φοβερό, όταν ένας αρχηγός συνδυάζει την έπαρση με την αθε’ί’α. Μπορεί να εξελιχθεί τότε δυστυχώς σε έναν Νέρωνα, Χίτλερ, Στάλιν, Διοκλητιανό, κι όλους τους διώκτες και του θρησκευόμενου λαού
Βέβαια η Ιστορία τούς καθίζει στο σκαμνί.., αλλά τα κακά που έχουν κάνει ποιος τα διορθώνει;
———————————————————————–
Δεύτερον ότι προσπαθούσε να δικαιολογήσει ο κ.πρόεδρος γιατί δεν είναι θρησκευόμενο άτομο.
Έτσι μεγάλωσε, έτσι μορφώθηκε και με τέτοιες θεωρίες ποτίστηκε.

Δεν του στερεί κανείς αυτό το δικαίωμα ως άτομο.
Απ΄την ώρα όμως που διεκδικεί τη διακυβέρνησή μας, μας θέτει όλους σ΄ένα δίλημμα: να συνταχθούμε με το Θεό και όποια άλλη κυβέρνηση, που Τον σέβεται ή έστω δεν Τον πολεμάει ή με μια κυβέρνηση, ίσως αύριο της νυν αντιπολίτευσης, που αν έχει συνέπεια με τις αρχές της, σίγουρα θα μας στερήσει τις εκκλησιές μας, τις καμπάνες μας να ηχούν, τη θρησκευτική παιδεία και την ελευθερία να λατρεύουμε το Θεό και Κύριό μας μαζί και τους αγίους μας;

Σ΄αυτό καλούμαστε όλοι καλόπιστα να δώσουμε μια λύση.
—————————-
Το τρίτο — που εκτιμούμε κιόλας — είναι ότι δεν προσπάθησε να κρύψει τις πεποιθήσεις του.
Ήταν ειλικρινής.

Τον προτιμούμε γι΄αυτό από όλους τους προηγούμενους αρχηγούς, που τους βλέπαμε από τη μια να σταυροκοπιούνται — μ΄έναν άχαρο κιόλας σταυρό — κι από την άλλη να φέρνουν στη χώρα μας ό,τι ξενόφερτο και αθε’ι’στικό συνάμα.

Να παραδίνουν την πατρίδα μας ύπουλα και προσχεδιασμένα σε ξένη κυριαρχία.

Να αυτοσυστήνονται σούπερ πατριώτες και να μας σκάβουν στο μεταξύ το λάκκο. Στους Ορθόδοξους χριστιανούς και σ΄όλους που αισθανόμαστε ν΄αγαπούμε τον τόπο μας.

Ωστόσο στην περίπτωση του κ. προέδρου δε φτάνει μόνο η ειλικρίνεια. Γιατί παρόλο που μάς τον κάνει συμπαθή η δημόσια αυτή ειλικρινής κατάθεσή του, αφήνει να αιωρείται γύρω μας και το ερώτημα ποιον ηθικό κώδικα θα ακολουθήσει.
Γιατί χωρίς αυτόν και χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται.
Ιδιαίτερα στους πολιτικούς!
Και οι μίζες και οι αυθαιρεσίες που καταπατούν ανθρώπινα δικαιώματα, ιδιαίτερα αντιπάλων, και η επιβολή ολοκληρωτικού καθεστώτος και με βασανιστήρια ίσως, και η ανατροπή και το ξεθεμέλιωμα όσων θυμίζει στους πολίτες — Έλληνες εν προκειμένω — η ιστορία τους, οι αρχές και οι παραδόσεις τους, οι θυσίες των προγόνων τους.

Και πάνω απ΄όλα ο πόλεμος της πίστης στο Θεό.

Τα φοβόμαστε όλα αυτά, αλλά από την άλλη έχει κιόλας Αυτός.
———————————-
Τέταρτο σημείο, που εντυπωσιάζει από τη δήλωση είναι ότι στην αθε’ί’α μπορεί να έρθει κάποιος και χωρίς να προβληματιστεί βαθιά.
Απλώς βρέθηκε εκεί και έμεινε.

Ένα τόσο μεγάλο όμως πρόβλημα –υπαρξιακό — , όταν το στηρίζει ο κ. πρόεδρος στο ότι έτσι συμβαίνει με τους περισσότερους στον αριστερό χώρο, αφήνει να φανεί ότι δε βασανίζει και πολύ τα πράγματα.

Για έναν υποψήφιο όμως ηγέτη αυτό είναι νομίζουμε αρκετά σοβαρό μειονέκτημα.

——————————————————
Η υπόλοιπη όλη συμπεριφορά του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως πολιτικού δείχνει ότι έχει ευαισθησίες και αξιοσημείωτες πολιτικές θέσεις, αφού προσπαθεί να συμπαρασταθεί και στη δοκιμαζόμενη μερίδα του λαού μας, που είναι και μεγάλη.

Συντασσόμαστε με ό,τι υπερασπίζεται τους συνανθρώπους μας.

Επειδή όμως οι πολιτικοί μας μάς έμαθαν να μην εμπιστευόμαστε σε κανένα τους, αναρωτιόμαστε και γι΄αυτόν πόση ειλικρίνεια έχουν όλα αυτά που κάνει.

Όντως συμπάσχει με τους εξαθλιωμένους οικονομικά, τους αστέγους, τους ανέργους, τους φτωχούς, τους δεινοπαθούντες γενικά ή αποβλέποντας στην εξουσία βρίσκει αυτόν τον τρόπο για να κερδίσει ψηφοφόρους;

Δεν ξέρουμε και το άλλο, πόσο εφικτά είναι όσα υπόσχεται. Γιατί ”έξω απ΄το χορό, πολλά τραγούδια λέει” κανείς.

Η αυτονόμηση της Ελλάδας και η ορθοπόδησή της χωριστά απ΄την πολιτική της υπόλοιπης Ευρώπης είναι κατά τη γνώμη μας μάλλον ουτοπία εδώ που έφτασε η πατρίδα μας.
Μέσα σ΄ένα κλίμα παγκοσμιοποίησης είναι νομίζουμε δύσκολο μια χώρα σαν τη δική μας, που βάλλεται πανταχόθεν, να μπορεί να απεξαρτηθεί απ΄τη διεθνή ουσιαστικά κοινότητα και να επιβιώσει.

Αδύνατο το βλέπουμε, όχι απλά να εφαρμόσει, αλλά και να τολμήσει να εφαρμόσει τα προγράμματά του ο κ. πρόεδρος.
Η Αμερική και η Ε.Ε ή θα τον αναγκάσουν να γίνει όργανό τους ή δεν θα τον αφήσουν να χρονίσει στην εξουσία.

Τότε όμως είναι που θα διαλυθούν όλα στον τόπο μας,

————
Όσο για το λαό, που θα ασπαστεί τις αθε’ι’στικές του αντιλήψεις ή που θεωρεί ότι ο Θεός και τα συναφή είναι δευτερεύον θέμα, ας ξέρει ότι έτσι μεταπίπτει στην περίπτωση του Ησαύ που πούλησε τα πρωτοτόκια του — ό,τι ιερότερο για έναν Εβραίο — στον αδερφό του για ένα πιάτο φακές.
Αργότερα όμως εκτίμησε τι έχασε, αλλά ήταν αργά. Πολύ αργά.

Ευχόμαστε να μη συμβεί το ίδιο και με το λαό μας ή έστω μερίδα του.
Να μην ξεπουλήσει το Θεό, επειδή πεινάει.
Χωρίς να πάψει να αναζητάει δυναμικές, αλλά σύμφωνες με το θέλημα του Θεού λύσεις, ας περιμένει. Ο Θεός δεν μας ξέχασε. Απλά μας συνετίζει.
Και πληρώνουμε και αμαρτίες. Μόνο που δεν είναι όλες του λαού.

Ο δε κ. Τσίπρας ας ψάξει βαθιά μέσα του την απάντηση αν πρέπει να επιμένει στην αθε’ί’α.
Στην Αγία Γραφή συναντούμε τη φράση ”είπεν άφρων εν τη καρδία αυτού: ουκ έστι Θεός”.
Θεωρεί αφροσύνη και παραλογισμό την αθε’ί’α ο λόγος του Θεού.

Κι όσο για το πρόσωπο του Χριστού — που είναι ιστορικό πρόσωπο — και την Εκκλησία Του ( την Ορθόδοξη εννοούμε, γιατί τη Ρωμαιοκαθολική σίγουρα θα τη μελέτησε ο σεβαστός κατά τα άλλα κ.πρόεδρος, γιατί αυτή με τα λάθη της γέννησε αθε’ί’α στη Δύση), αν δεν ασχολήθηκε, και μάλιστα διεξοδικά, θεωρούμε ότι οι γνώσεις του είναι ελλιπείς και βλέπει μυωπικά.
Η θέση του όμως στη διακυβέρνηση της χώρας μας, από όποιο πόστο, δε θα του συγχωρήσει μια τέτοια χωλότητα.

Αν όμως σκόνταψε στον Ιησού και Τον απέρριψε συνειδητά, ας αφήσει να φανεί γιατί και πού Τον κατέταξε.
Και με βάση ποιες πηγές Τον μελέτησε.
Αν πηγές του ήταν η Κ.Διαθήκη και η ιστορία του Χριστιανισμού και δεν Τον αναγνώρισε, τότε πρέπει κι εμάς να μας προβληματίσει σοβαρά το πρόσωπο του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Εκτός αν Τον μελέτησε με τόση προκατάληψη και συσκοτισμένο νου, που και τότε πάλι μας προβληματίζει ο νεαρός μας πρόεδρος.

Θέλουμε να πιστεύουμε όμως ότι δεν είναι τόσο ρηχός χαρακτήρας.
Ως τώρα τον βλέπαμε — και θέλουμε να εξακολουθούμε να τον βλέπουμε — ως ένα καλοπροαίρετο πνεύμα, παρά τα πιστεύω του σχετικά με το Θεό.
Ευχόμαστε να τα αναθεωρήσει ωστόσο, συνειδητοποιώντας και την ευθύνη που έχει για το λαό που αντιπροσωπεύει.
Οι δε συμπολίτες μας – οπαδοί του, που κρατούν την πίστη τους στο Θεό, ας του θυμίζουν ότι ο Δημιουργός του και γι΄αυτόν υπάρχει.
Δεν τον συνερίζεται και δεν παύει κι αυτόν να τον διαπαιδαγωγεί.
Με δύο βέβαια πάντοτε τρόπους: τα χαστούκια Του, που είναι οι διάφορες δοκιμασίες και το στοργικό του χάδι, που είναι όλες οι δωρεές Του.

Το ίδιο και η ιστορία.
Με δυο τρόπους καταγράφει το όνομα των διακριθέντων στη γη: με το εγκώμιο ή τον ψόγο.
Και λαμπυρίζει έτσι το όνομά τους ή μένει αμαυρωμένο.

Μακάρι να μην αμαυρωθεί το όνομα κανενός Έλληνα ηγέτη με το χαρακτηρισμό εθνοκαταστροφέας, γιατί και με τις πεποιθήσεις του μαράζωσε το λαό του, τον τύφλωσε και τον σκότωσε πνευματικά.΄
Και μια τέτοια ρετσινιά δε θα τη θέλαμε ούτε για τον αρχηγό της αξιωματικής μας αντιπολίτευσης.
Θα ήταν κρίμα.
Πολύ κρίμα.

Ζιώγα Κατερίνα
Εκπαιδευτικός