Χριστούγεννα σε λίγο και η γιορτή της γέννησης του Κυρίου μάς μεταφέρει στη μοναδική εκείνη νύχτα της ιστορίας της γης, όπου μέσα σ΄ένα βρώμικο στάβλο της μικρής και άσημης Βηθλεέμ, αλλά και σ’έναν κόσμο, αληθινό χοιροστάσι, που τα στολίδια του δε μπορούσαν να κρύψουν την ηθική βρωμιά του, γεννήθηκε ένας απρόσμενος για τα δεδομένα του πλανήτη μας επισκέπτης. Ο Θεάνθρωπος Ιησούς.
Τον δέχτηκε από τους ουρανούς και του δάνεισε τη σάρκα της η Παναγία Δέσποινα.

Είναι ο προαιώνιος Λόγος κι η Σοφία του Θεού, που με την ευδοκία Του μπαίνει ταπεινά και αθόρυβα και ως άνθρωπος στη σφαίρα της γης.

Τη γέννησή Του αντιλαμβάνονται από τότε μέχρι σήμερα, όσοι διαθέτουν απλότητα, όσοι αναζητούν την αλήθεια, όσοι έχουν ή θέλουν να έχουν ταπείνωση και ανιδιοτελή αγάπη.

Πριν έρθει Τον αναζητούσαν και θα Τον αναζητούν πάντα κι εκείνοι, που ένιωθαν πάνω τους βαρύ το φορτίο των ανομιών και της εγκληματικής συμπεριφοράς τους.
Εκείνοι που τους αποκήρυξε η οικογένειά τους, η κοινωνία.
Εκείνοι που ήταν και είναι πιεσμένοι από τα δικά τους πάθη και τις υποβολές του σατανά.
Που καταβάλλονται από ποικίλες ψυχικές ασθένειες και πολλαπλά προβλήματα.

Θα τους εκπροσωπούν πάντα οι ποιμένες, οι επιστήμονες της Ανατολής — οι μάγοι — κι ο απλός κόσμος, που έσπευσαν να Τον προσκυνήσουν εκείνη τη θεσπέσια νύχτα μαζί με τη στρατιά των αγγέλων που ανεβοκατέβαιναν απ’ τον ουρανό στη φάτνη, δοξάζοντας το Θεό για τη γέννηση και τη συνανάστροφή Του με τους ανθρώπους.

***

Όταν γεννήθηκε ο Ιησούς, στη γη κυριαρχούσαν οι εγκληματίες.
Ο Οκταβιανός στη Ρώμη και ο Ηρώδης στην Ιουδαία.
Το αξίωμά τους το είχαν κατακτήσει και οι δυο “με σκοτεινούς και παράνομους δρόμους, εμφύλιους πολέμους, προδοσίες και βαναυσότητες, ασέλγειες και φόνους” ( Τζοβάνι Παπίνι ).

Ο Χριστός όμως ήρθε στον κόσμο, για να συστήσει νέου είδους βασιλεία, τη βασιλεία των ουρανών, της οποίας οι πολίτες δε διακρίνονται για τα αξιώματα, που τις περισσότερες φορές, αν όχι όλες, στηρίζονται στην υπεροψία, τις δολοφονίες, τις εκτελέσεις, τις αδικίες και την καταπίεση των αδυνάτων.
Μια βασιλεία της οποίας οι πολίτες αγωνίζονται με τη δικαιοσύνη, την καθαρότητα και την αγάπη για να επεκταθεί.
Που δε θυσιάζουν, αλλά θυσιάζονται, για να αναγνωριστεί ο Θεός.
Όπως και ο Ιησούς, που απ’ τη δόξα Του αδειάζει και γίνεται άνθρωπος.
Κι αργότερα ανεβαίνει ο ίδιος στο Σταυρό και δεν ανεβάζει τους ενόχους.
Και που έδωσε το διακριτικό γνώρισμα των πιστών Του λέγοντας: “οι βασιλιάδες των εθνών καταδυναστεύουν τους λαούς τους και οι δυνάστες τους τιτλοφορούνται ευεργέτες. Εσείς όμως δεν πρέπει να κάνετε το ίδιο, αλλά ο ανώτερος ανάμεσά σας πρέπει να γίνει σαν τον κατώτερο και ο αρχηγός σαν τον υπηρέτη”.
***
2013. Είμαστε στην τρίτη χιλιετία μετά τη γέννηση του Θεανθρώπου.
Γιορτάζουμε όλοι και πάλι για πολλοστή φορά τα Χριστούγεννα με πολλά φώτα, δώρα, ενδυμασίες, γλυκά, φαγητά, διασκεδάσεις.
Παράλληλα όμως στη γη δυσοσμία σκορπούν οι πόλεμοι, τα μίση, οι εγωισμοί, οι μοιχείες, οι πορνείες, οι αδικίες, το ψέμα, η απόγνωση και οι άνθρωποι μακριά από το Θεό είναι κουρασμένοι όσο ποτέ άλλοτε.
Και τούτο, γιατί η εποχή μας, γεμάτη έπαρση και αλαζονεία, με εκπροσώπους της τους ισχυρούς της γης και πολλούς διανοούμενούς της, ή Τον διαγράφει εντελώς ή Τον έχει σε κάποια γωνιά.

Η ζύμωση ωστόσο γίνεται αθόρυβα στις καρδιές των ανθρώπων.
Είναι εκατομμύρια εκείνοι που στους κόλπους της Εκκλησίας Του κήρυξαν πόλεμο κατά των παθών τους και αγωνίζονται για τη σωτηρία τους.
Εκατομμύρια εκείνοι που γευόμενοι την αγάπη του γλίτωσαν από τις ψυχιατρικές κλινικές και τις φυλακές.
Πάμπολλοι εκείνοι που ζουν με τη συγγνώμη και την αγάπη της θυσίας για το συνάνθρωπό τους.
Χιλιάδες κι εκείνοι που, ενώ αρνούνται τη θεότητά Του, δανείζονται απ’ τη διδασκαλία Του.
Και δεν ξέρουμε σε ποια κατάσταση θα ήταν σήμερα ο κόσμος μας, αν με τον ερχομό Του ο Θεάνθρωπος δεν είχε γκρεμίσει την ειδωλολατρία και το κράτος του διαβόλου και δεν είχε θεμελιώσει την Εκκλησία Του, μέσα στην οποία όποιος αναζητά το Θεό και την αλήθεια πολιτογραφείται στη βασιλεία των ουρανών.

Αλλά και το άλλο ας έχουμε υπόψη, ότι η Εκκλησία συνεχίζει το έργο Του πάνω στη γη και θα το συνεχίζει μέχρις ότου κηρυχθεί το ευαγγέλιο παντού κι ο ίδιος ξανάρθει…

Ας ευχηθούμε με την ευκαιρία των φετινών Χριστουγέννων να εγκολπωθούν όλοι οι άνθρωποι την πίστη στο Χριστό, για να ακουστεί πανανθρώπινος πια και παναρμόνιος ο ύμνος των αγγέλων: δόξα στο Θεό εκεί ψηλά, που είδε με ευμένεια τους ανθρώπους κι έστειλε το Θεό Λόγο στη γη, για να τους φέρει ειρήνη.

Γι’ αυτό το σκοπό ας εργαστούμε όλοι μας, για ν’ αλλάξει έτσι ο κόσμος μας.
Το χρωστούμε στον ενανθρωπήσαντα Κύριο, στον εαυτό μας και στους συνανθρώπους μας.
Το ευχόμαστε για τον καθένα μας.

Καλά Χριστούγεννα!

Ζιώγα Κατερίνα
εκπαιδευτικός