Σοβαρή δοκιμασία για την κοινωνία, το κράτος και τον πολιτικό κόσμο αποτελεί η δολοφονική επίθεση κατά νεαρών, μελών της Χρυσής Αυγής. Οι άγνωστοι μέχρι στιγμής δολοφόνοι με την ενέργειά τους αυτή ενίσχυσαν το κλίμα αποσταθεροποίησης, αβεβαιότητας και φόβου που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία , προσέφεραν άλλοθι για την εφαρμογή ενδεχομένως νέων μέτρων καταστολής και όχι μόνο ,ενίσχυσαν  ουσιαστικά την θεωρία των δύο άκρων, συνέβαλαν στον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης και προσέφεραν μάρτυρες στο νεοναζιστικό κόμμα. Δρώντας στην κυριολεξία προβοκατόρικα οι δράστες εκτός από τα παιδιά που πυροβόλησαν, έστρεψαν τα όπλα τους και κατά της Δημοκρατίας , στην οποία και προξένησαν ένα ακόμη βαθύ τραύμα.

Η ουσία όμως τώρα είναι ότι δύο νέα παιδιά έχασαν τη ζωή της. Κάποιοι στο όνομα της «αντεκδίκησης», της «τρομοκρατίας», της «επανάστασης» που ονειρεύονται ή της …δίκαιης «τιμωρίας» σκότωσαν εν ψυχρώ δύο νέα παιδιά και τραυμάτισαν βαρύτατα άλλο ένα .Δεν υπάρχουν όμως «δίκαιοι» φόνοι, όπως θα υποστηρίξουν, είναι βέβαιο, οι άγνωστοι δολοφόνοι. Η αφαίρεση της ζωής άλλων ανθρώπων είναι μια απάνθρωπη και φασιστική πράξη και καμιά σχέση δεν έχει με διεκδικήσεις για μια καλύτερη κοινωνία. Ίσως πάρει πολύ χρόνο να αποδειχθεί ποιοι προχώρησαν σ αυτή την εγκληματική ενέργεια και με ποια πραγματικά κίνητρα. Είναι πολλά τα παραδείγματα εξ άλλου από την ιστορία διαφόρων χωρών (και της χώρας μας) όπου τρομοκράτες με δήθεν ακροαριστερή ιδεολογία χτυπούσαν ανεξέλεγκτα στο πλαίσιο μιας επαναστατικής πρακτικής που τελικά εξυπηρετούσε το σύστημα. Αλλά και άλλα παραδείγματα ,όπου  ναζιστές και παρακράτος , που έκαναν δολοφονικές επιθέσεις και εμπρησμούς  τα φόρτωναν στους αριστερούς δημιουργώντας φόβο στην κοινωνία και δίνοντας άλλοθι για μέτρα καταστολής και φασιστικές πρακτικές. Το κουβάρι τώρα έχει μπλεχτεί επικίνδυνα και είναι ακόμα δυσκολότερο να ξεμπλέξει σε μία κοινωνία όπου το διαφορετικό είναι απειλή, ο πλησίον είναι αντίπαλος και οι πολίτες έχουν διαιρεθεί σε στρατόπεδα. Δυστυχώς ο κύκλος του ιδιότυπου “εμφυλίου” στην Ελλάδα δεν άνοιξε με την δολοφονία του νεαρού αντιφασίστα στο Κερατσίνι ούτε έκλεισε με την εν ψυχρώ εκτέλεση των δύο Χρυσαυγιτών στο Ν. Ηράκλειο.. Έχει τροφοδοτηθεί και υποσκάψει την κοινωνική συνοχή πολύ καιρό πριν. Αρχικά υπό τη μορφή του διχαστικού άξονα μεταξύ Μνημονιακών και Αντιμνημονιακών, μετέπειτα υπό το «προσωπείο» των εκπροσώπων του ευρώ και των νοσταλγών της δραχμής και εν συνεχεία με τον διαχωρισμό ανάμεσα σε προδότες και πατριώτες, στον οποίον επένδυσαν κάποιοι πολιτικά ρίχνοντας την “μαγιά” της εθνικής διχόνοιας. Ο κύκλος του αίματος έχει ανοίξει στην Ελλάδα και θα παραμένει ανοιχτός όσο υπάρχουν οι συνθήκες που επιτρέπουν σε κάποιους να “οραματίζονται” ένα νέο σκηνικό ιδιότυπο “εμφυλίου” στη χώρα. Άλλοτε με τρομοκρατικές επιθέσεις, άλλοτε με άθλιες προβοκάτσιες και άλλοτε με θερμοκέφαλους λαϊκιστές ή προπαγανδιστές. Η χώρα παίρνει λάθος τροχιά και οδεύουμε ολοταχώς προς τον κοινωνικό εκτροχιασμό συμβιβαζόμενοι δυστυχώς με την ιδέα των παράπλευρων θυμάτων ως απόρροια του μίσους, του διχασμού και του τρομοκρατικού εξτρεμισμού. Ο μόνος τρόπος να ηττηθεί η φιλοσοφία της βίας και οι θιασώτες της στα άκρα του πολιτικού φάσματος είναι με την επιβεβαίωση από την κοινωνία ότι η ζωή όλων έχει την ίδια αξία. Ότι θα φωνάζουμε, θα διαμαρτυρόμαστε  και θα διαδηλώνουμε όχι μόνον για τα θύματα της «μιας πλευράς», αλλά και της «άλλης». Όχι μόνον για εγκληματικές πράξεις και πράξεις βίας που προέρχονται από μια κατεύθυνση , αλλά και από την αντίθετη. Δεν μπορεί να μην ζυγίζουν όλοι όλες τις ζωές το ίδιο. Όσοι σήμερα ομνύουν στην ανάγκη εθνικής ενότητας με αφορμή την προβοκατόρικα τρομοκρατική εκτέλεση των δύο νεαρών Χρυσαυγιτών, ας αναλογιστούν τι έκαναν μέχρι σήμερα για να εγγυηθούν αυτήν την ενότητα. Μήπως με τα λόγια και τις πράξεις τους πυροδοτούσαν τον κοινωνικό διχασμό σπέρνοντας ζιζάνια εμφυλίου στην χώρα και διευκολύνοντας τους κήρυκες του φασιστικού μίσους να επιβάλλουν την ατζέντα τους; Εάν η πολιτεία, οι αρχές, ο πολιτικός κόσμος, τα μέσα ενημέρωσης  όλοι μας δεν επιδείξουμε ψυχραιμία και αποφασιστικότητα( και είναι προς τιμήν του πολιτικού κόσμου της χώρας που στάθηκε πράγματι τις ώρες αυτές στο ύψος των περιστάσεων) είναι μεγάλος ο κίνδυνος να ενταθεί η διχόνοια σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, καθώς και να ενισχυθούν τα άκρα και ιδιαίτερα η Χρυσή Αυγή η οποία θα εμφανιστεί θύμα πλεκτάνης και πολιτικής βίας. Τότε η συνέχεια θα είναι ακόμη πιο επικίνδυνη. Μία και μόνη απάντηση πρέπει να πάρουν όσοι προσπαθούν να βάλουν τη δημοκρατία και την ενότητα του λαού στο απόσπασμα: Ακόμα μεγαλύτερη ενότητα του λαού και  καθολική καταδίκη των Ελλήνων απέναντι σε κάθε μορφή βίας. Και να το εμπεδώσουμε καλά. Η βία γεννά βία. Κι όταν αρχίζει ο φαύλος κύκλος της βίας ζημιώνεται η Δημοκρατία. Μια ευνομούμενη  όμως δημοκρατική χώρα δεν μπορεί να βλέπει τα παιδιά της να δολοφονούνται…