Απρόβλεπτες αποκαλύψεις στην επικαιρότητα της χώρας μας.
Μας έκαναν πρωτοσέλιδο στα διεθνή μέσα ενημέρωσης τα γεγονότα με τη Χρυσή Αυγή, τα οποία μάς αιφνιδίασαν και μας ανοίγουν τα μάτια καλά καλά.
Πρώτη ανησυχία : μήπως όλα τα κόμματα στο πίσω μέρος τους κρύβουν άδηλες δολιότητες και τάγματα εφόδων;

Πολύ καχύποπτους μας κάνουν τα σημερινά δρώμενα.

Τα αναρχικά στοιχεία, που τα κάνουν όλα γυαλιά καρφιά σε κάθε διαδήλωση και όπου αλλού, τίνος παιδιά είναι;
Αυτοφυή πάντως δεν είναι. Δεν μπορεί να είναι.
Κάποια οργάνωση κρύβεται πίσω τους. Ας μην πούμε κόμμα, αν και όλα είναι πια να τα υποπτεύεται κανείς.
Όπως ακριβώς συνέβη με τη Χρυσή Αυγή, της οποίας τα φλογερά πατριωτικά συνθήματα έκρυβαν την τρομοκρατική της υπόσταση.

Βέβαια κατακριτέα στο έπακρο ήταν πρώτα πρώτα η ρατσιστική συμπεριφορά των μελών της.

Τι σας έφταιγε, βρε παιδιά, ο Πακιστανός, ο Ιρακινός, ο μαύρος, ο..,ο..,που δεν είχε στον ήλιο μοίρα κι ήρθε εδώ για ένα κομμάτι ψωμί κι εσείς τον ξυλοκοπήσατε ή τον μαχαιρώσατε;
Ο Χριστός μας είπε ότι ” πάντες οι λαβόντες μάχαιραν εν μαχαίρα αποθανούνται” και ”ουδέν εστί κεκαλυμμένον ο ουκ αποκαλυφθήσεται και κρυπτόν ο ου γνωσθήσεται”. Και απ΄ό,τι φαίνεται…
Ποιος σας είπε ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι παιδιά του ίδιου Θεού, που πιστεύουμε κι εμείς;
Ποιος μας λέει ότι προκειμένου να υπηρετήσουμε την πατρίδα, μπορούμε να δολοφονούμε, να ξυλοκοπούμε, να σφάζουμε, να τρομοκρατούμε;
Ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα;
Ελαφρυντικό ίσως να είχαν οι χρυσαυγίτες ότι μέχρι τώρα, με την κατάργηση των συνόρων, η πατρίδα μας είχε καταντήσει ξέφραγο αμπέλι.
Αλλοδαποί, που στη ζωή τους δεν είχαν βάλει και δεν είχαν δεχτεί κανένα ηθικό φραγμό και πολλοί είχαν αποδράσει από τις φυλακές της χώρας τους, μπήκαν στην Ελλάδα, έκλεψαν, ρήμαξαν, σκότωσαν.
Έτσι, ενώ η πατρίδα μας δεν ήξερε από βιασμούς, ασέλγειες, βαναυσότητες, διαρρήξεις και τελευταία και αυτοκτονίες, οι ξένοι με τις ηθικές ακαθαρσίες τους και πλάι πλάι με τα άκριτα σήριαλ την οθόνης και του ίντερνετ αλλοίωσαν τα ήθη μας.

Υψώθηκαν φωνές. Διαμαρτυρίες. Τίποτε. ”Φωνή βοώντος εν τη ερήμω”. Οι φίλοι μας ευρωπαίοι ίσως να χαίρονταν κιόλας γι΄αυτά και ορισμένοι της νέας τάξης πραγμάτων, που μας μισούσαν ως λαό, να έτριβαν και τα χέρια τους με ικανοποίηση…

Ίσως να το επεδίωκαν κιόλας για τη χώρα μας αυτό…Αν θυμηθούμε τις δηλώσεις του κ.Κίσσιγκερ κι αυτό μπορούμε να το πιστέψουμε…παίζονται τόσα πολλά πίσω απ΄την πλάτη των μικρών λαών, προκειμένου να ευνοηθούν τα συμφέροντα των μεγάλων κρατών…

Έτσι, πάνω σ΄αυτή τη διαπίστωση και με αγανάκτηση για όσα συνέβαιναν, οι άνθρωποι αυτοί πήραν το νόμο στα χέρια τους,αφού είδαν ότι ” στου κωφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα”. Κατέφυγαν στην αυτοδικία.
Γιατί ποιοι να τρέξουν να βοηθήσουν, αφού οι ίδιοι οι υπεύθυνοι οι δικοί μας ήταν κι αυτοί απασχολημένοι και παγιδευμένοι σε άλλου είδους διαφθορά…

Έτσι θέλουμε να πιστεύουμε ότι ξεκίνησε και εξελίχτηκε η Χρυσή Αυγή.

Κανένας μας ωστόσο δεν την αθωώνει. Ούτε ο Χριστός που σ΄αυτή τη ζωή μάς δείχνει αξιοθαύμαστη επιείκεια, με προηγούμενο τη μετάνοια βέβαια.
Ωστόσο η αγία ζωή και τα λόγια Του μας δίνουν απάντηση στο πόσο και αν μπορούμε να χρησιμοποιούμε την παρανομία, για να πετύχουμε κάτι καλό ή που θεωρούμε εμείς καλό.
Και ένας λόγος παραπάνω, για να προσέξουμε ό,τι μας λέει, είναι ότι και ο Ίδιος ήταν και είναι ανατρεπτικός για τα δεδομένα της γης.

Κι ήρθε γι΄αυτό στη γη και μηδένισε τις φιλοσοφίες μας ή τις έκανε ρυάκια της διδασκαλίας Του, για να μας συστήσει ότι, αν θέλουμε να έχουμε ποιοτική ζωή με προεκτάσεις και στην αιωνιότητα, αλλά και να ζούμε ειρηνικά ως άτομα, ως κοινωνίες και κράτη, πρέπει να επιδιώκουμε να επικρατήσει το θέλημα του Θεού στον κόσμο, αγωνιζόμενοι γι΄αυτό με τη δικαιοσύνη, την καθαρότητα και την αγάπη, όπως μας τη δίδαξε Αυτός πάνω από το Σταυρό.
Μόνον έτσι μπορούν να αλλάξουν οι άνθρωποι και οι κοινωνίες τους. Κι όταν οι ανθρώπινες νομοθεσίες εμπνέονται απ΄το δικό Του Νόμο.
Αν δεν φοβάται ο άνθρωπος το Θεό, δε σέβεται τις εντολές Του και τη συνείδησή Του, δεν μπορεί να αλλάξει ούτε ο ίδιος χωριστά ούτε και τα έθνη.

Έτσι δεν μπορούμε να υπερασπιζόμαστε τη δικαιοσύνη με την αδικία.
Ούτε την αλήθεια με το ψέμα.
Ούτε το σύνολο των ανθρώπων, την πατρίδα, με το φόνο και την κακοποίηση άλλων συνανθρώπων μας.
Δεν μπορούμε να σφάζουμε αλλοδαπούς υπερασπιζόμενοι τους ομοεθνείς μας.
Δεν είναι δυνατόν κάνοντας ατιμίες να συντελούμε στην έντιμη ζωή των γύρω μας και οι ίδιοι να συστηνόμαστε ως ηθικοί άνθρωποι.
Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα.

Κάποιος έμπορος, εκτός του ότι δεν έκοβε ποτέ αποδείξεις με Φ.Π.Α, έβρισκε τρόπο να κλέβει με διάφορα τεχνάσματα τους πελάτες του. Είχε όμως ενόχληση συνειδησιακή. Γι΄αυτό και κατά καιρούς έκανε γενναιόδωρα αφιερώματα σε μοναστήρια και εκκλησίες. Έτσι για εξιλέωση.
Το επικροτεί όμως κανένας μας τούτο ως υγιές; Δεν μοιάζει κι αυτό με το πνεύμα της Χρυσής Αυγής από λίγο έως πολύ;

Κι άλλοι πολλοί στην κοινωνία, που σύνθημά τους έχουν το ”άρπαξε να φας και κλέψε νά΄χεις”, κοιμίζουν τη συνείδησή τους με μεγάλες φιλανθρωπίες.

Αφήνουμε την κρίση του Θεού, ο οποίος όλες αυτές τις περιπτώσεις τις απορρίπτει παντελώς. Και η ανθρώπινη λογική δεν εξανίσταται;

Αλλά και όταν προωθούμε ανθρώπους σε διάφορα αξιώματα με ψέματα, απάτες, παρανομίες και δωροδοκίες δεν ευεργετούμε παράλογα;

Όταν απαλλάσσουμε στο δικαστήριο κάποιον από καταδίκη και μάλιστα σε βάρος του αθώου, με ψευδορκία, δεν ανήκουμε σ΄αυτούς που πιστεύουν ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα;

Γιατί σε τι διέφερε η Ιερή Εξέταση στο μεσαίωνα, η οποία μέχρι και στη φωτιά έριχνε αντιφρονούντες, αρκεί η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, που είχε καταντήσει τη διδασκαλία του Κυρίου στεγνό τύπο, γεμάτο προκαταλήψεις, δεισιδαιμονίες και αδιαλλαξίες, να τους χαρακτήριζε αιρετικούς;
Τον ίδιο κίνδυνο δεν διέτρεξε κι ο μεγάλος φυσικός και αστρονόμος Γαλιλαίος, όταν αντίθετα με την μέχρι τότε επικρατούσα αντίληψη ότι ο ήλιος κινείται γύρω από τη γη αυτός υποστήριξε μετά την έρευνά του ότι η γη κινείται γύρω από τον ήλιο;

Όλα αυτά δε συνηγορούν ότι η παρανομία, η παρατυπία και το έγκλημα όχι μόνο δε συμβάλλουν στον εξοβελισμό του κακού, αλλά αντίθετα το μεγεθύνουν και το υπηρετούν ;

Ότι όχι μόνο δεν εξυγιαίνουν τις κοινωνίες των ανθρώπων, αλλά αντίθετα βαθαίνουν και τονίζουν τα χάσματα και τις διαφορές μεταξύ των ανθρώπων και της ίδιας εθνότητας και της διαφορετικής;

Ότι όλα αυτά είναι άτιμα μέσα που δεν τα αγιάζει ο σκοπός;

Θα ήταν ευχής έργο να συμφωνούσαμε όλοι πάνω σ΄αυτό.
Έτσι θα προλαβαίνονταν και πολλά άλλα έκτροπα, θα αποκαθαίρονταν η Δημοκρατία μας από ταραχοποιά στοιχεία και θα ασφαλιζόταν από τορπίλες στα θεμέλιά της.
Μακάρι. Ο Θεός να δώσει.

Ζιώγα Κατερίνα
Εκπαιδευτικός