Δίχως να πέσουν οι φόροι και να καθιερωθεί χαμηλός φορολογικός συντελεστής για όλους (flat tax), η υποτιθέμενη φιλελεύθερη κυβέρνηση της Νέα Δημοκρατίας με την σύμπραξη του σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ, μπήγουν το… σοβιετικό «μαχαίρι» ακόμα πιο βαθιά στο γόνατο των ήδη «παραλυμένων» οικονομικά Ελλήνων.

Δεν φτάνουν τα περιουσιολογία και οι ηλεκτρονικές παρακολουθήσεις, τώρα στην Αθήνα σκέφτονται να εφαρμόσουν μέτρα ακραίων κομμουνιστικών καθεστώτων, δημιουργώντας μια κοινωνία «ρουφιάνων», όπου ο ένας θα «καρφώνει» τον άλλον για να σώσει το τομάρι του. Κάτι σαν το υπουργείο κρατικής ασφάλειας της Ανατολικής Γερμανίας (DDR), «Stasi». Τα χρόνια του «σοσιαλισμού με σοβιετικό πρόσωπο» στην πρώην «Δημοκρατία» της Αν. Γερμανίας, ο γείτονας, ο περιπτεράς, ο μπακάλης, ο ταχυδρόμος, ο καθένας από τους πολίτες μπορούσε να είναι «ρουφιάνος» του άλλου, στρατολογημένος από το κράτος, προκειμένου να εντοπίζονται οι «εχθροί του καθεστώτος».

Στην σημερινή εποχή του παγκόσμιου συγκεντρωτισμού του πλούτου των λαών, όπου ανώτατοι ιθύνοντες, ειδικά στις Η.Π.Α., δηλώνουν ευθέως μαρξιστές, στόχος πέραν από τους «εχθρούς» της διεθνούς διαπλοκής είναι και οι φορολογούμενοι πολίτες, οι οποίοι λόγω δυσβάσταχτων φόρων δεν είναι πια σε θέση να αποπληρώνουν τα χρέη τους και αναγκάζονται να «φοροδιαφεύγουν».

Όπως έχουμε γράψει δεκάδες φορές, τασσόμαστε υπέρ ενός αυστηρού «πόθεν έσχες» με την προϋπόθεση όμως, ότι θα έχει καθιερωθεί ένα λογικό και απλό φορολογικό σύστημα ανάπτυξης, στο οποίο δεν θα αξίζει καν πλέον η φοροδιαφυγή. Η εγκύκλιος του υπουργείου Οικονομικών στρατολογεί μια σειρά από επαγγελματίες και επιχειρήσεις, οι οποίες θα πρέπει να εξετάζουν τους πελάτες και τους υπαλλήλους τους. Οι ίδιοι όταν θα πηγαίνουν κι αυτοί πελάτες κάπου, θα εξετάζονται από τους αντίστοιχους επαγγελματίες και το «γαϊτανάκι του αλληλοκαρφώματος» θα πάει λέγοντας.

Εάν μάλιστα διαβάσετε τα βασικά κριτήρια που θα πρέπει να εξετάζουν οι επαγγελματίες και οι επιχειρήσεις και μπορεί να αφορούν στην ταυτότητα του πελάτη, θα αντιληφθείτε πως πρόκειται για πλήρη έλεγχο της «ζωής των άλλων», όπως γνωρίζουμε και από την ομώνυμη γερμανική ταινία. Τα αρμόδια στελέχη και υπεύθυνοι των επιχειρήσεων πρέπει να υποπτεύονται, σύμφωνα με την εγκύκλιο, τον άλλον εάν εντοπίζουν π.χ. για τον πελάτη πως διακατέχεται από ασυνήθιστη νευρικότητα του πελάτη κατά την διάρκεια των συναλλαγών, έχει απενεργοποιήσει το τηλέφωνό του σπιτιού του ή για τον υπάλληλο ότι αρνείται να πάρει άδεια, έχει αλλαγές στον τρόπο συμπεριφορά του κτλ.

Όλα αυτά τα μέτρα δεν πρόκειται να εξαλείψουν την φοροδιαφυγή, αφού σκοπό έχουν πρωτίστως να δημιουργήσουν μια πλήρως ελεγχόμενη κοινωνία, όπου τα «μεγάλα αφεντικά» θα γνωρίζουν ανά πάσα στιγμή τι, πως, που έχει ο καθένας και για ποιο σκοπό το χρησιμοποιεί. Οι «φόρο-φυλακές» θα γεμίζουν με χρεοκοπημένους πολίτες, ενώ οι περιουσίες θα κατάσχονται από κράτος και πολυεθνικές, ώστε όλα να συγκεντρωθούν σε λίγα χέρια.

Το χειρότερο της υπόθεσης είναι ότι το σύστημα θέλει να μετατρέψει τους ανθρώπους σε πειθήνια όργανά του, τα οποία χωρίς ίχνος δισταγμού θα «χαφιεδίζουν» τον διπλανό τους στις υπηρεσίες του κράτους. Ευχόμαστε να μην το ζήσουμε αυτό στην Ελλάδα…