Σήμερα η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του αγίου Νεκταρίου επισκόπου Πενταπόλεως του θαυματουργού, των μαρτύρων Ονησιφόρου και Πορφυρίου, των οσίων Ματρώνης και Θεοκτίστης και Συμεών του μεταφραστού.

Ο Άγιος Νεκτάριος γεννήθηκε την 1η Οκτωβρίου 1846 στη Σηλυβρία της Ανατολικής Θράκης από θεοφιλείς γονείς. Αρχικά ονομαζόταν Αναστάσιος. Διακρινόταν για το ήθος και το εκκλησιαστικό του φρόνημα. Σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών μετέβη στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάστηκε σκληρά για έξι χρόνια, ενώ παράλληλα μελετούσε νύχτα και μέρα τα ιερά γράμματα.

Αργότερα πήγε στη Χίο και εργάστηκε ως δάσκαλος. Έγινε μοναχός το 1876 και κατόπιν χειροτονήθηκε διάκονος και ονομάσθηκε Νεκτάριος. Παρακολούθησε ανώτερες σπουδές στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έλαβε το πτυχίο Θεολογίας. Ακολούθως μετέβη στην Αλεξάνδρεια, για να ενταχθεί στον κλήρο του Δευτερόθρονου Πατριαρχείου. Εκεί χειροτονήθηκε ιερέας και το 1889 Επίσκοπος. Ως Επίσκοπος Πενταπόλεως (της Λιβύης), υπηρέτησε ως βοηθός Επίσκοπος πλησίον του Πατριάρχου Αλεξανδρείας Σωφρονίου.

Έτσι, ταπείνωσαν τον Άγιο Νεκτάριο με ποικίλους τρόπους μέχρι και απειλές για καθαίρεση. Τελικά, τον ανάγκασαν να επιστρέψει στην Αθήνα, όπου εργάστηκε ως ιεροκήρυκας, καθηγητής και τέλος ως διευθυντής της Ριζαρείου Σχολής.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Άγιος Νεκτάριος τα έζησε στην Αίγινα, όπου ίδρυσε τη Μονή της Αγίας Τριάδος και αφιερώθηκε στο κήρυγμα του Ευαγγελίου. Παρέδωσε το πνεύμα του εν ειρήνη στις 8 Νοεμβρίου το 1920. Ένεκα της εορτής των Αρχαγγέλων μετατέθηκε η μνήμη του στις 9 Νοεμβρίου.

Στο κελλί του στην Αίγινα, μεταξύ άλλων προσωπικών αντικείμενων, υπάρχει και το πτυχίο του υπογραμμένο από τον τότε Γραμματέα του Πανεπιστημίου Αθηνών, ποιητή Κωστή Παλαμά. Βαθμός του Πτυχίου «Καλώς».

Μέτριος στα μέτρα των ανθρώπων, άριστος στη δόξα του Πανάγιου Θεού, ο Άγιος Νεκτάριος, ένεκα της ταπεινοφροσύνης και της απόλυτης αφοσίωσης του στην πρόνοια του Θεού. Επιτέλεσε πολλά θαύματα εν ζωή και επιτελεί μέχρι σήμερα για την παρηγορία των ανθρώπων. Είναι πολύ προσφιλής στους πιστούς, οι οποίοι έχουν ολοζώντανη την εμπειρία και το βίωμα της παρουσίας και της παρρησίας του στη δόξα της Παναγίας Τριάδας.