Αύγουστος 1925, Θεσσαλονίκη. Από εκεί που ξεκίνησαν όλα και ήταν ένας αγώνας ανάμεσα στην ομάδα ονόματι Αρης και στην ομάδα ονόματι… ΑΕΚ Θεσσαλονίκης. Φιλικός ο αγώνας μεν, αλλά με έπαθλο: η νικήτρια θα κέρδιζε το δικαίωμα να φορά τα κιτρινόμαυρα, χρώματα που εξέφραζαν το Βυζάντιο αλλά και τη Μικρασία, που λίαν προσφάτως είχε χαθεί. Ο Αρης παρότι έχανε με δύο γκολ, ισοφάρισε ως το ημίχρονο και τελικά νίκησε με 5-2.

Λίγες βδομάδες αργότερα, η ΑΕΚΘ διασπάστηκε και δημιουργήθηκαν δύο νέοι σύλλογοι: ο Βυζαντινός Αθλητικός Ομιλος (ΒΑΟ) και ο Πανθεσσαλονίκειος Αθλητικός Όμιλος Κωνσταντινουπολιτών, που τυπικά ιδρύεται το 1926. Εκείνο το παιχνίδι ήταν ουσιαστικά η αρχή της μεγάλης κόντρας στη Θεσσαλονίκη, μεταξύ του Αρη και του ΠΑΟΚ, μιας κόντρας που κρατάει 94 χρόνια ανεξαρτήτως βαθμολογικής θέσης, στόχων, οικονομικών δυνατοτήτων των δύο ομάδων και πάντα με… στοίχημα την κυριαρχία στην πόλη.

Το εν λόγω ματς διεξήχθη στις 9 Αυγούστου 1925 στο τότε γήπεδο του Ηρακλή, που βρισκόταν στη σημερινή πλατεία Χημείου, ο Αρης είχε ήδη λάβει το όνομά του και η ΑΕΚΘ αναγραφόταν ως Ένωση Κωνσταντινουπολιτών. Διαιτητής ήταν ο παράγοντας του… Ηρακλή, Γιάννης Κωτούλας και πριν τη λήξη έγιναν επεισόδια ανάμεσα στους παίκτες. Και, σημειωτέον, δεν έληξε ποτέ, η ΑΕΚΘ αποχώρησε διαμαρτυρόμενη για τις αποφάσεις του Κωτούλα με αποτέλεσμα το 5-2 να γίνει προ ανυπεράσπιστης εστίας, μιας και οι παίκτες είχαν αποχωρήσει, και ο αγώνας να τελειώσει εκεί.

Εξ απαλών ονύχων, στις τάξεις των φιλάθλων υπήρχαν κοινωνικές διαφορές. Ο ΠΑΟΚ στηριζόταν στους πρόσφυγες, που προσπαθούσαν να κάνουν ένα καινούργιο ξεκίνημα στη ζωή τους και πέρασαν πολλά, κι από τους Τούρκους αλλά και τους Ελληνες της εποχής. Οι πρόσφυγες εκδιώχθηκαν ως Ελληνες από τη Μικρά Ασία και οι Ελληνες τους υποδέχθηκαν ως Τούρκους και Τουρκόσπορους… Ο Άρης, που είχε βάση την περιοχή της Αγίας Τριάδας, έλκυε περισσότερο τους αστούς της εποχής.