Κειμενο: Χρήστος Γρίδας

Αρκετός καιρός πέρασε από τότε που είχα γράψει τελευταία φορά κάποιο άρθρο για τον Πυρσό. Και πήρα την αφορμή να το κάνω και πάλι σήμερα μετά από τα σενάρια που κυκλοφόρησαν το τελευταίο διάστημα σχετικά με την επιστροφή κάποιων στη διοίκηση της ομάδας, σχετικά με την αλλαγή σελίδας στην ομάδα, μια αλλαγή που κάποιοι ετοιμάζουν για το καλό όπως λένε της ιστορικότερης ομάδας της πόλης. Λίγο πολύ θα σας μεταφέρω αυτά που άκουσα και θα αφήσω τον καθένα από σας να κρίνει το σωστό ή το λάθος. Το αν του αρέσει ή όχι το συγκεκριμένο σενάριο. Ξεκινάω με το πρώτο ερώτημα το οποίο γεννήθηκε στο άκουσμα της προσπάθειας που ετοιμάζουν παλιοί παράγοντες του Πυρσού αναφορικά με τη σωτηρία και την αναγέννηση του αγαπημένου μας συλλόγου.

Θέλουμε λοιπόν έναν Πυρσό να παίζει με ομάδες όπως π.χ. Ακρίτας Αχλάδας ή έναν Πυρσό να πρωταγωνιστεί;
Παράγοντες που πρόσφεραν στην ομάδα, παράγοντες που αγαπήθηκαν από μερίδα φιλάθλων και παράγοντες που τα… άκουσαν από μερίδα του κόσμου για τις επιλογές τους. Το μήνυμα που άκουσα σήμερα ήταν το εξής:  «Ξεχνάμε το παρελθόν».
Αρχικά μου ακούστηκε αισίοδοξο, κατά βάθος όμως αναρωτήθηκα, μπορεί να γίνει αυτό ή θα είμαστε και πάλι στο ίδιο έργο θεατές. Αξίζει δηλαδή να δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία, αξίζει να ελπίζουμε σε κάτι καινούριο, κάτι διαφορετικό ή θα έχουμε για μία ακόμη φορά μια προσπάθεια που μετά από μερικούς μήνες θα έχει προκαλέσει δυσφορία στις τάξεις του κόσμου με αποτέλεσμα οι κερκίδες του σταδίου να παραμένουν άδειες και ο κόσμος να γυρίζει την πλάτη στην αγαπημένη μας ομάδα λόγω της συμπεριφοράς κάποιων παραγόντων.

Θεώρησα σωστό να επικοινωνήσω με τους άμεσα εμπλεκόμενους του: «Ξεχνάμε το παρελθόν» και δεν έχω λόγο να μην σας μεταφέρω τα όσα μου είπαν. Πριν από αυτό όμως θέλω να σας παραθέσω την άποψη μου για τους πρώην παράγοντες που στο παρελθόν έχουν διατελέσει πρόεδροι του ιστορικού Πυρσού.

Μενέλαος Παπαϊωάννου: Ο τελευταίος Πρόεδρος του Πυρσού, ο οποίος πριν από περίπου ένα χρόνο, παραιτήθηκε από την προεδρία της ομάδας, μην μπορώντας να αντέξει το οικονομικό βάρος. Όπως είχε αναφέρει αν θυμάμαι καλά ο ίδιος οι υποσχέσεις κάποιων για οικονομική βοήθεια, έμειναν υποσχέσεις και η ομάδα δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει στις οικονομικές δυσκολίες.

Γεώργιος Γιαννούλας: Έχει διατελέσει πρόεδρος του Πυρσού κατά το παρελθόν. Μιλάω για έναν άνθρωπο ο οποίος όλα αυτά τα χρόνια έχει βοηθήσει από όλα τα πόστα την ομάδα και για έναν άνθρωπο ο οποίος έχει ακούσει όλο αυτό το διάστημα και αρνητικά και θετικά σχόλια.

Δημήτρης Παπαϊωάννου: Ο άνθρωπος που πριν από μερικά χρόνια, ανέλαβε τον Πυρσό και κατάφερε μετά από 27 χρόνια να τον ανεβάσει στην Γ΄ Εθνική κατηγορία.

Ένας άνθρωπος που ήρθε με όνειρα και προσδοκίες. Ξεκίνησε με το δεξί, χειροκροτήθηκε, αγαπήθηκε από πολλούς και συκοφαντηθηκε από ελαχιστους αχαριστους…

Η σκέψη και η πρόθεση τους να αναλάβουν εκ νέου την ομάδα κάνοντας ένα νέο ξεκίνημα με ώθησε στο να επικοινωνήσω μαζί τους για να μάθω απευθείας τις προθέσεις και τις σκέψεις τους έτσι ώστε να μην μείνω μόνο στα σενάρια και στις… φήμες που κυκλοφόρησαν μετά τη συνάντηση που είχαν οι τρεις πρώην παράγοντες μαζί με αρκετούς ακόμα ενδιαφερόμενους.

Σ΄αυτό που συμφώνησαν όλοι είναι στο γεγονός πως υπάρχει διάθεση να γίνει μια νέα προσπάθεια, να ξεχάσουν όλοι τους αυτά που έγιναν στο παρελθόν. Να αφήσουν στην άκρη το παρελθόν και να κοιτάξουν το μέλλον του Πυρσού. Με νέα πρόσωπα, νέα διοίκηση και με ανθρώπους που θέλουν μόνο το καλό του Πυρσού.

Κάτι τέτοιο ακούστηκε πολλές φορές στο παρελθόν αλλά η αλήθεια είναι πως λίγες φορές έγιναν πράξη οι υποσχέσεις και οι στόχοι που είχαν τεθεί. Πάντα όμως θα υπάρχει αυτό το ρίσκο όποιος κι αν είναι ο υποψήφιος επενδυτής/πρόεδρος/παράγοντας. Το θέμα είναι κατά πόσο μπορεί να συμβεί από ανθρώπους που υπήρέτησαν στο παρελθόν την ομάδα και κάποιοι από αυτούς πέτυχαν, κάποιοι πάλι απέτυχαν.

Από την πλευρά του ο Μενέλαος Παπαιωάννου ξεκαθάρισε ότι σ’ αυτή του την προσπάθεια θέλει την στήριξη όλων των Γρεβενιωτών. Μπορούμε και θα τα καταφέρουμε, μου είπε χαρακτηριστικά. Αν παραιτηθεί το τωρινό Δ.Σ. της ομάδας είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε, μου είπε και μαζί με νέα πρόσωπα θα φτιάξουμε το νέο Δ.Σ. του Πυρσού.

Ο Γιώργος Γιαννούλας από την πλευρά συμπλήρωσε πως θα είναι συμπαραστάτης στην προσπάθεια του κ. Μένιου Παπαϊωάννου και μαζί θα προσπαθήσουνε για το καλό της ομάδας.

Και κάπου εδώ έρχεται να προστεθεί και το όνομα του Δημήτρη Παπαιωάννου, κάτι που επιβεβαίωσαν και οι δύο πρώην πρόεδροι του Πυρσού τους οποίους ανέφερα παραπάνω. Τηλεφώνησα στον ίδιο και όπως μου δήλωσε κατηγορηματικά,δεν θα ασχοληθεί ποτέ ξανά με τον Πυρσό σαν παράγοντας. Όσον αφορά την προσπάθεια τώρα των υπολοίπων παραγόντων ο κ. Δημήτρης Παπαϊωάννου ανέφερε ότι απλός θα κάνει μια χορηγία σε αυτή την προσπάθεια γιατί αγαπά και έχει τον Πυρσό μέσα στην καρδία του. Θα βοηθήσω την προσπάθεια που θα κάνουν δήλωσε ο π. πρόεδρος της ομάδας απλός με μια χορηγία υπό προϋποθέσεις. Αφήνοντας όμως αιχμή προς τις τοπικές αρχές λέγοντας: «Μάγκες με ξένα λεφτά,δεν θα ξαναγίνουν άλλοι».

Όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να μ’ αφήσουν αδιάφορο και δεν σας κρύβω πως μ’ έβαλαν σε σκέψεις. Θετικές και αρνητικές. Το σίγουρο είναι πως προσωπικά θέλω να βλέπω τον Πυρσό να πρωταγωνιστεί στις μεγάλες κατηγορίες και όχι να βασανίζεται στα… αλώνια του ελληνικού ποδοσφαίρου. Μια ομάδα που πάνω απ’ όλα θα ενώσει τον κόσμο των Γρεβενών και όλοι μαζί θα περιμένουν πως και πως την Κυριακή για να απολαύσουν τον αγαπημένο τους Πυρσό στο εθνικό στάδιο της πόλης. Το κατά πόσο μπορεί να γίνει αυτό, είναι μεγάλο θέμα και σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Το κατά πόσο το θέλει ο καθένας μας, αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να το σκεφτεί ο καθένας προσωπικά.