” Σάν χτές βράδυ , έπεσε σκοτάδι

Κι οι ψυχές του Άδη , μας έβαλαν σημάδι .

Κι ύστερα για χρόνια , σφραγιστά μπαλκόνια .

Εκεί Πολυτεχνείο ..

Εδώ πια .. Κάνει κρύο …  ”

Μα και τώρα πάλι ,

μείναμε χωρίς αγκάλη .

Μαύρο πάλι χρώμα ,

δεν τελειώνει ακόμα .

Mε κλειστό το στόμα …

Άλλοι δίνουν μάχη ,

κι άλλοι μέσ’το χώμα .

Του Θωμά Δ. Λιοσάτου