Η εφιαλτική αύξηση του πληθυσμού των αγριογούρουνων έχει γίνει αντιληπτή από την Πολιτεία. Όσον αφορά το κομμάτι του κυνηγιού, μάλιστα, ενώ αρχικά είχε αυξηθεί το λεγόμενο «όριο κάρπωσης», πόσα μπορούσε να χτυπήσει κάθε κυνηγός, από φέτος είναι ελεύθερο, δεν υπάρχει όριο, όσα μπορέσει κάθε κηνυγός. «Και πλέον είναι εθνική επιλογή της χώρας η μείωση του πλυθησμού των αγριογούρουνων και με τον κίνδυνο της αφρικανικής πανώλης που έχει έρθει ήδη στη Βουλγαρία, άρα υπάρχει εθνική επιλογή να μειωθούν», λέει ο κ.Σκορδάς που επισημαίνει όμως και άλλες παραμέτρους του προβλήματος: «Δυσάρεστα περιστατικά, τροχαία, και πολλές ζημιές στις καλλιέργειες δεν αποζημιώνονται, ολόκληρες καλλιέργειες καταστρέφονται από επελάσεις γουρουνιών. Και ναι μεν αποτελεί επιλογή η μείωση του πληθυσμού, αλλά αυτό γίνεται μόνο μέσω του κυνηγιού, που όμως έχει μικρή επίδραση. Από το κυνήγι και μόνο έχουμε μια επίδραση στον πληθυσμό στο 3-5% δηλαδή όσο και η φυσική θνησιμότητα», επισημαίνει.

Την ίδια ώρα όμως, και ενώ δόθηκαν μεγάλα κονδύλια για τη βιολογική κτηνοτροφία χοίρων (μόνο λίγα δασαρχεία αντιλήφθηκαν σχετικά νωρίς το πρόβλημα και σταμάτησαν να δίνουν άδειες) έχουμε και κατ’ ευφημισμό αγριογούρουνα: «Είναι παρδαλά, έχουν άλλα χρώματα, έχουν πλησιάσει τις αστικές περιοχές, βρίσκουν τροφή στα σκουπίδια -οι δήμοι πρέπει να φροντίζουν- αλλά και οι κάτοικοι δεν πρέπει να τα ταϊζουν όπως συνέβαινε για παράδειγμα στο Πανόραμα στη Θεσσαλονίκη. Χρειάζεται ευαισθητοποίηση όλων, ο κυνηγετικός κόσμος στη Βόρεια Ελλάδα και στην Ηπειρο με συνεργασία των περιφερειακών ενοτήτων προχωρά στη συγκρότηση συνεργείων δίωξης μακριά από τις αστικές περιοχές, τόσο για τον περιορισμό του πληθυσμού, όσο και για τον έλεγχο για αφρικανική πανώλη», καταλήγει ο δασολόγος.