Δευτερολογία του Υπουργού Επικρατείας και Κυβερνητικού Εκπροσώπου, Δημήτρη Τζανακόπουλου, στη συζήτηση και ψήφιση του σχεδίου νόμου «Σύσταση, συγκρότηση και αρμοδιότητες της Κεντρικής Επιτροπής Κωδικοποίησης και άλλες διατάξεις».Η δευτερολογία του Υπουργού Επικρατείας και Κυβερνητικού Εκπροσώπου έχει ως εξής:

Κοιτάξτε, εδώ έχουμε τώρα την επιμονή σε μια ακροδεξιά, σε μια ακραία ρητορική, σε μια ρητορική η οποία ταιριάζει απολύτως στη νέα μεταλλαγμένη ακροδεξιά Νέα Δημοκρατία. Είναι ακριβώς αυτός ο τύπος του πολιτικού διαλόγου τον οποίο επιδιώκει η Νέα Δημοκρατία. Διότι απλούστατα, αν επιχειρήσουμε να κάνουμε μία συζήτηση προγραμματικού χαρακτήρα, αυτό το οποίο θα γίνει θα είναι το εξής: Όταν η Νέα Δημοκρατία παρουσιάσει τις προγραμματικές της απόψεις για το μέλλον της κοινωνίας, για το μέλλον του κράτους, η άμεση αντίδραση του οποιουδήποτε θα είναι είτε να ανατριχιάσει είτε να το βάλει στα πόδια.

Επομένως, ακριβώς για αυτόν τον λόγο, επιλέγεται η πολιτική πρακτική του κιτρινισμού, της παραπολιτικοποίησης, των ψεμάτων και μιας διαρκούς απαξίωσης της πολιτικής ποιότητας του διαλόγου. Ακόμα και όταν ερχόμαστε σε ζητήματα πολιτικής αντιπαράθεσης, η κριτική που ασκείται είναι το λιγότερο και επιεικώς αδέξια, με την έννοια ότι εδώ ακούσαμε την εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας σε μία ανάλυση η οποία έμπλεξε μέσα σε τρία λεπτά τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, τη διαπραγμάτευση, τα capital controls, τις καταθέσεις, το ομόλογο, το ΑΕΠ, όλα μαζί.

Η Νέα Δημοκρατία θα πρέπει να είναι λίγο πιο προσεκτική, κύριε Πρόεδρε και κυρίες και κύριοι Βουλευτές, όταν κάνει αναφορές στο ΑΕΠ.

Την περίοδο από το 2012 έως το 2014 είχαμε 14% μείωση. Προσθέστε και 11% τα δύο προηγούμενα χρόνια. Πήρατε το 25%.

Η χώρα τον Αύγουστο του 2018 βγήκε από το μνημόνιο. Ο κατώτατος μισθός έχει αυξηθεί. Αυτήν τη στιγμή, το ελληνικό ομόλογο διαπραγματεύεται στις δευτερογενείς αγορές με χαμηλά δεκαπενταετίας, ενώ το πενταετές ομόλογο βρίσκεται στη χαμηλότερη απόδοσή του από τότε που υπάρχει η ελληνική καμπύλη, δηλαδή από το 1997. Αυτά είναι, λοιπόν, τα δικά μας αποτελέσματα, αυτά είναι τα αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής, το γεγονός ότι η κοινωνία ανασυγκροτείται, το κοινωνικό κράτος ανασυγκροτείται, οι εργαζόμενοι ενισχύονται ως προς τη διαπραγματευτική τους δύναμη και ως προς το εισόδημά τους. Και επιμένουμε στην πολιτική, επιτέλους αυτή η κοινωνία να κρατηθεί όρθια και να πατήσει στα πόδια της. Νομίζω ότι όταν αντιπαρατιθέμεθα σε αυτό το επίπεδο, το μοναδικό το οποίο απομένει στη Νέα Δημοκρατία είναι η σιωπή.

Έρχομαι τώρα στη συζήτηση η οποία έγινε περί των τροπολογιών και του τρόπου νομοθέτησης αυτής της Κυβέρνησης. Κοιτάξτε, εγώ έκανα μία ανάλυση στην πρωτολογία μου, όπου εξηγούσα ότι αρκετές τροπολογίες, οι οποίες παρουσιάζονται σαν νομοσχέδια, σχετίζονται και με τον νομοκεντρικό τρόπο λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης. Για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αυτό το ζήτημα, χρειάζεται μία μακροπρόθεσμη στρατηγική διοικητικής μεταρρύθμισης, μία στρατηγική δηλαδή η οποία δεν μπορεί να παράξει αποτελέσματα από τη μία μέρα στην άλλη.

Όμως, είναι άλλο αυτό, δηλαδή να έρχονται τροπολογίες οι οποίες επιλύουν επιμέρους θέματα της καθημερινής διοικητικής λειτουργίας και της καθημερινής διοικητικής διαδικασίας και είναι εντελώς διαφορετικό να έρχονται τριακόσιες δεκατρείς τροπολογίες μέσα σε ένα βράδυ και να ψηφίζονται από τούτο εδώ το Κοινοβούλιο επί διακυβέρνησης του κ. Σαμαρά. Άρα, λοιπόν, η πολιτική παράταξη των τριακοσίων δεκατριών τροπολογιών σε μία νύχτα δεν έχει το δικαίωμα να κάνει μαθήματα καλής νομοθέτησης στην Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Συνεχίζω με ό,τι αφορά την ΕΕΔΑ.

Έγινε μια συζήτηση σε σχέση με την ανεξαρτησία της Επιτροπής και με το αν και κατά πόσο η συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία επηρεάζει ή θίγει, αν θέλετε, την ανεξαρτησία της Επιτροπής.

Η απάντηση ήταν απολύτως σαφής: Οι αρχές των Παρισίων τηρήθηκαν με την έννοια την οποία εξήγησα και προηγουμένως.

Τι προβλέπουν οι αρχές των Παρισίων; Προβλέπουν κάτι πάρα πολύ συγκεκριμένο, ότι δηλαδή η αλλαγή της σύνθεσης της Επιτροπής θα πρέπει να γίνεται με νομοθετική ρύθμιση. Για ποιον λόγο; Δεν πρέπει να ανήκει η αρμοδιότητα της αλλαγής της σύνθεσης της Επιτροπής στην εκτελεστική εξουσία, αλλά στη νομοθετική εξουσία. Ακριβώς αυτή η διαδικασία ακολουθήθηκε. Επομένως, πουθενά δεν υπάρχει παράκαμψη των αρχών των Παρισίων.

Σε ό,τι αφορά τώρα το ζήτημα της προηγούμενης διαβούλευσης, το οποίο θίγεται και στην επιστολή της ENNHRI, να πω το εξής: Η Επιτροπή είχε ενημερωθεί και είχε υπάρξει συζήτηση με εκπροσώπους της Επιτροπής, συμπεριλαμβανομένου και του Προέδρου της, για τις προθέσεις της Κυβέρνησης για τη διεύρυνση της Επιτροπής.

Από εκεί και πέρα, η ίδια η Επιτροπή αποφάσισε διά του Προέδρου της τη μετωπική, αν θέλετε, αντιπαράθεση, αποφάσισε να αρνηθεί τον οποιονδήποτε διάλογο και θεώρησε, πράγμα το οποίο δεν προκύπτει από το ιδρυτικό κείμενό της -εννοώ το ιδρυτικό νομικό κείμενό της, τον ιδρυτικό της νόμο- ότι μόνο η ίδια έχει την αρμοδιότητα να διευρύνει τον εαυτό της.

Εδώ έχουμε μια εντελώς λανθασμένη αντίληψη για το πώς έχουν τα πράγματα και σε ό,τι αφορά τις ρυθμίσεις των αρχών των Παρισίων, αλλά και σε ό,τι αφορά τις ρυθμίσεις του ελληνικού νόμου.

Επομένως, ούτε το ζήτημα της διαβούλευσης δεν ευσταθεί και, όπως είπα και στην εισαγωγική μου τοποθέτηση, στην πρωτολογία μου, αυτό  θα το διευκρινίσουμε με τον πιο σαφή τρόπο και διεθνώς, αφού επιλέχθηκε η συζήτηση να διεθνοποιηθεί.

Βεβαίως, ακούστηκαν πάρα πολλές κριτικές. Εγώ σας επαναλαμβάνω ότι ο λόγος για τον οποίο διευρύνουμε την Εθνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου με τις συγκεκριμένες οργανώσεις έχει να κάνει με το γεγονός ότι θέλουμε συμμετοχή στην Επιτροπή και εκείνων οι οποίοι υφίστανται τις διακρίσεις.

Και εδώ θέλω να κάνω ένα σχόλιο. Βεβαίως, μπορεί να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, μπορεί να υπάρχουν διαφορετικές αντιλήψεις, διαφορετικές σκοπιές. Όμως, αυτή η Κυβέρνηση δεν δέχεται κριτική για απαξίωση των δικαιωμάτων του ανθρώπου από την πρώην Κυβέρνηση και από το πολιτικό προσωπικό εκείνο που διαπόμπευε οροθετικές γυναίκες στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Σε ό,τι αφορά το πόθεν έσχες για την επισήμανση που έγινε από τη μεριά του εκπροσώπου του Κινήματος Αλλαγής, θα ήθελα να πω ότι οι έλεγχοι δεν σταματάνε. Το θέμα είναι ότι δίνεται ένας εύλογος χρόνος στη Βουλή και στον Πρόεδρο της Βουλής, έτσι ώστε να τυποποιηθεί ο τρόπος του ελέγχου. Αυτό δεν σημαίνει ότι σταματάνε οι έλεγχοι. Αυτό δεν σημαίνει ότι σταματάει η Επιτροπή πόθεν έσχες να διενεργεί τους ελέγχους και να ασκεί τις αρμοδιότητές της.

Κλείνω με την Κεντρική Επιτροπή Κωδικοποίησης. Προσπάθησα να εξηγήσω -αλλά φαίνεται ότι υπάρχουν πολιτικές σκοπιμότητες, οι οποίες οδηγούν στην άρνηση στην πραγματικότητα να ακουστούν επιχειρήματα και να γίνει μια συζήτηση σε βάθος- ότι το νομοθέτημα αυτό ήρθε μετά από πρόταση της Κεντρικής Επιτροπής Κωδικοποίησης, η οποία αποτελείται από εξαίρετους νομικούς, δικαστές, καθηγητές Πανεπιστημίου. Πρόεδρός της είναι ένας εξαιρετικός και δικαστής και καθηγητής του Διοικητικού Δικαίου, ο κ. Συμεωνίδης, τον οποίο πρέπει να ευχαριστήσουμε για την προσπάθεια που έκανε στην επεξεργασία αυτού του νομοσχεδίου.

Εδώ δεν πρόκειται απλώς και μόνο για μια πρωτοβουλία της Κυβέρνησης. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία της Κυβέρνησης η οποία έρχεται μετά από προτροπή της Κεντρικής Επιτροπής Κωδικοποίησης, έτσι ώστε να τη διευκολύνουμε στο έργο το οποίο αναλαμβάνει και το οποίο είναι εξαιρετικά σημαντικό για την εύρυθμη λειτουργία της διοίκησης, για τη δυνατότητα πρόσβασης των πολιτών στα νομικά κείμενα, για τη δυνατότητα της αποτελεσματικότερης λειτουργίας της ίδιας της δημόσιας διοίκησης με την έννοια ότι η εύληπτη νομοθεσία δεν βοηθά μόνο τους πολίτες, αλλά βοηθάει και την κρατική λειτουργία, έτσι ώστε να επιταχύνει τις διαδικασίες της και λοιπά.

Μου κάνει πραγματικά πολύ κακή εντύπωση το γεγονός ότι επιχειρήθηκε να πολιτικοποιηθεί αυτού του τύπου η νομοθετική πρωτοβουλία με έναν τρόπο ο οποίος δεν αρμόζει και δεν σέβεται, αν θέλετε, και τον κόπο των εξαιρετικά σημαντικών και διακεκριμένων νομικών οι οποίοι συμμετείχαν στην επεξεργασία αυτής της πρότασης.

Με αυτήν την έννοια, εγώ θεωρώ ότι είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο πάει ένα βήμα παραπέρα την προσπάθειά μας και τη στρατηγική μας για τον εκσυγχρονισμό και τον εξορθολογισμό της ελληνικής νομοθεσίας και, με αυτήν την έννοια, καλώ και το Σώμα να το υπερψηφίσει.