ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε υπουργέ, η ψήφιση του πρώτου μεταμνημονιακού προϋπολογισμού ανοίγει μεν ένα νέο πολιτικό κύκλο, αλλά κουβαλά εκ των πραγμάτων τις “υποχρεώσεις” λόγω των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων. Καταρχάς ποιο κονδύλι θα θέλατε να ήταν ενισχυμένο και ποια πληθυσμιακή ομάδα αφορά; Στους συνταξιούχους ή τη νέα γενιά;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο προϋπολογισμός του 2019 δεν ήταν απλώς ο πρώτος μεταμνημονιακός προϋπολογισμός αλλά και ο πρώτος επεκτακτικός προϋπολογισμός μετά από δέκα χρόνια. Και όταν λέμε επεκτατικός εννοούμε ότι όχι μόνο δεν περιλαμβάνει μέτρα περικοπών ή αυξήσεις φόρων – ούτε βεβαίως το μέτρο της περικοπής των συντάξεων που καταργήθηκε προς απογοήτευση της ΝΔ – αλλά περιλαμβάνει αντίθετα αυξήσεις δαπανών και μειώσεις φόρων. Πρόκειται φυσικά για το σύνολο των μέτρων που εξήγγειλε ο Πρωθυπουγός στη ΔΕΘ: μειώσεις στις ασφαλιστικές εισφορές για ελεύθερους επαγγελματίες, μείωση του ΕΝΦΙΑ ως 30% για μικρές και μεσαίες περιουσίες, μείωση του φόρου επιχειρήσεων αρχίζοντας από το 2019 κατά 1%, στεγαστικό επίδομα για 300.000 οικογένειες, κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος για συνεταιρισμένους αγρότες και συναιτεριστικές επιχειρήσεις αλλά και 7.500 περισσότερες προσλήψεις στην ειδική αγωγή και το πρόγραμμα βοήθεια στο σπίτι.

Ο λόγος για τον οποίο έχουμε πλέον τη δυνατότητα να προβούμε σε αυτού του είδους τη δημοσιονομική επέκταση σχετίζεται ακριβώς με το γεγονός ότι η ελληνική οικονομία έχει περάσει σε μια νέα φάση αλλά και με τη λήξη της μνημονιακής επιτροπείας.  Τα δημόσια οικονομικά έχουν εξυγιανθεί, ο κύκλος της δημοσιονομικής προσαρμογής έχει κλείσει και τα επόμενα χρόνια ο δημοσιονομικός χώρος θα είναι ακόμη περισσότερος, πράγμα το οποίο θα μας δώσει τη δυνατότητα για μια διαρκή πορεία αποκατάστασης των αδικιών του Μνημονίου.

Γι αυτό είναι και κρίσιμες οι εκλογές του Οκτώβρη του 2019, διότι θα κρίνουν ακριβώς την πορεία της μεταμνημονιακής Ελλάδας. Θα είναι μια πορεία αποκατάστασης των αδικιών, ενίσχυσης των εργαζομένων και της νεολαίας, μείωσης της ανεργίας με ενεργητικές πολιτικές, στήριξης της κοινωνικής πλειοψηφίας σε τελευταία ανάλυση; Ή θα είναι μια πορεία επιστροφής στις πιο σκληρές μνημονιακές πολιτικές όπως αυτές περιγράφονται στο πρόγραμμα της ΝΔ;

ΕΡ: Ο Δεκέμβρης πράγματι κλείνει με το πρώτο κύμα θετικών μέτρων. Η αντιπολίτευση σας κατηγορεί για επιδοματική πολιτική. Θα υπάρξει και δεύτερο κύμα εντός του Γενάρη; Ισχύει ότι με το πρώτο υπουργικό συμβούλιο του χρόνου έρχονται παρεμβάσεις, όπως για τον κατώτατο μισθό;

ΑΠ: Η ΝΔ είναι δεδομένο ότι βρίσκεται σε γενικευμένη πολιτική σύγχυση. Από τη μια κατηγορεί την κυβέρνηση ότι έριξε την οικονομία στα βράχια και από την άλλη μας λέει ότι κάνουμε επιδοματική πολιτική και παροχολογούμε. Εν πάση περιπτώσει θα πρέπει να μας εξηγήσει ακριβώς με ποια επιδοματικά μέτρα διαφωνεί: με την άυξηση των οικογενειακών επιδομάτων ήδη από το 2018, το στεγαστικό επίδομα που αποτελεί  καλή πρακτική σε ολόκληρη την Ευρώπη, με το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης; Ή μήπως θεωρεί επίδομα την μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, την μείωση του ΕΝΦΙΑ και τις άλλες φορολογικές ελαφρύνσεις; Πρόκειται για πολιτικό κλισέ που χρησιμοποιεί παγίως η σκληρή νεοφιλελεύθερη Δεξιά σε όλη την ευρώπη και υποδηλώνει το μίσος της για το κοινωνικό κράτος και τις δομές του.

Εκτός και αν έχουμε φτάσει πλέον σε τέτοιο επίπεδο ανοησίας που η ΝΔ να θεωρεί και το μισθό επίδομα και να εισηγείται να τον κόψουμε τελείως διότι είναι και ο μισθός μια ιδεοληπτική εμμονή της Αριστεράς. Σοβαρά όμως θέλω να σας πω ότι η αύξηση του κατώτατου μισθού τον Γενάρη του 2019 θα είναι μια εμβληματική στιγμή για την κυβέρνηση. Από κει και πέρα πράγματι υπάρχει ο σχεδιασμός για το επόμενο διάστημα ώστε στις αρχές του χρόνου να προχωρήσουμε σε μια ακόμη σειρά μέτρων ενίσχυσης της κοινωνικής πλειοψηφίας: ένα νέο νόμο προστασίας της πρώτης κατοικίας ενδεχομένως μέσα στο Φεβρουάριο, ενώ μέχρι τότε εξετάζουμε και συζητάμε την παράταση της προστασίας που προβλέπει ο νόμος Κατσέλη – Σταθάκη αλλά και συγκεκριμένες παρεμβάσεις για τη διευκόλυνση αποπληρωμής χρεών προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία.

ΕΡ: Υπάρχουν περιθώρια επαναδιαπραγμάτευσης των πρωτογενών πλεονασμάτων;

ΑΠ: Για να βάλουμε το θέμα στη σωστή του διάσταση πρέπει να θυμίσω ότι η ελληνική κυβέρνηση κατάφερε να επιτύχει τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων το 2015 καθώς η προηγούμενη κυβέρνηση είχε συμφωνήσει πλεονάσματα πάνω από 4% μέχρι το 2031. Η δική μας υποχρέωση είναι αντίθετα 3,5% μέχρι το 2022 και 2% από εκεί και μετά. Και παρά το γεγονός ότι το 3,5% δεν είναι ένας χαμηλός στόχος προκύπτει με βάση τις προβολές μας ότι όχι μόνο θα καταφέρνουμε να τον επιτυγχάνουμε αλλά θα έχουμε και δυνατότητες διαρκούς δημοσιονομικής επέκτασης άρα αποκατάστασης των αδικιών των Μνημονίων. Μια επαναδιαπραγμάτευση όμως θα ήταν μια πραγματικά δύσκολη υπόθεση διότι θα σήμαινε συνολική τροποποίηση της ρύθμισης του χρέους που πέτυχε η ελληνική κυβέρνηση τον προηγούμενο Ιούνιο. Και τούτο καθώς τα πρωτογενή πλεονάσματα είναι μια από τις μεταβλητές που επηρεάζουν τη βιωσιμότητα του χρέους.

ΕΡ: Είναι ο προεκλογικός χρόνος κατάλληλος για κορυφαίες αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα, όπως για την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια;

ΑΠ: Νομίζω ότι αυτός είναι ο τρόπος που σκεφτόταν το πολιτικό προσωπικό του παλιού συστήματος. Εμείς από την πλευρά μας έχουμε ένα μεταρρυθμιστικό πλάνο για την ενίσχυση της δημόσιας εκπαίδευσης και του λυκείου που βαδίζει στην κατεύθυνση της ελεύθερης πρόσβασης. Η εκτίμηση μου είναι λοιπόν ότι πρόκειται για μια θετική αλλαγή η οποία και θα εκτιμηθεί ως τέτοια.

ΕΡ: Ποια θα θέλατε να είναι η πρώτη είδηση του χρόνου, που ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης θα αναλάβετε να ανακοινώσετε;

ΑΠ: Χωρίς δεύτερη σκέψη σας λέω: μια γενναία αύξηση του κατώτατου μισθού.

ΕΡ: Για τον προϋπολογισμό εξασφαλίσατε 154 ψήφους. Ήταν συγκυριακή ψήφος εμπιστοσύνης;

ΑΠ: Δεν νομίζω καθόλου ότι ήταν συγκυριακό. Ο προυπολογισμός αυτός ήταν το επιστέγασμα μιας κοινής προσπάθειας τεσσάρων χρόνων για την έξοδο από τα μνημόνια που κατέβαλε η κυβέρνηση οπότε η υπερψήφιση του ήταν η πανηγυρική επιβεβαίωση της εξόδου από το Μνημόνιο.

ΕΡ: Η συμφωνία των Πρεσπών πρέπει να κυρωθεί με 151; Ή ακόμη και με απλή πλειοψηφία, από τους παρόντες βουλευτές δηλαδή;

ΑΠ: Τυπικά για τη Συμφωνία των Πρεσπών απαιτείται η συνήθης πλειοψηφία που απαιτείται για οποιοδήποτε νόμο. Ωστόσο στόχος της κυβέρνησης είναι η υπερψήφισή της τουλάχιστον με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών.

ΕΡ: Εκτιμάτε ότι διασφαλίζετε πλειοψηφία στη βουλή, παρότι ο κ. Καμμένος έχει ξεκαθαρίσει την στάση του;

ΑΠ: Ο κοινοβουλευτικός συσχετισμός είναι σαφής. Εκτιμώ ότι θα είναι αρκετοί οι προοδευτικοί βουλευτές που δεν θα θελήσουν να αφήσουν τη μεγάλη, την ιστορική αυτή ευκαιρία να πάει χαμένη και να οδηγήσουν τη χώρα σε περιπέτειες.

ΕΡ: Οι νέες τροπολογίες στη γειτονική χώρα είναι ουσιαστικές εγγυήσεις; Η αντιπολίτευση το αμφισβητεί πάντως…

ΑΠ: Η μεγαλύτερη εγγύηση είναι η ίδια η Συμφωνία των Πρεσπών. Και οι τροπολογίες που κατατέθηκαν, και αυτή που αφορά τη διασπορά και αυτή που επισημαίνει ότι η ιθαγένεια δεν προκαταβάλλει τον εθνοτικό προσδιορισμό επί της ουσίας αποτυπώνουν το αληθές περιεχόμενο της συμφωνίας. Τώρα ως προς την αντιπολίτευση, τη ΝΔ ειδικά, οφείλω να σας πω ότι αναζητά διαρκώς προφάσεις για να μην υποστηρίξει τη Συμφωνία. Και εδώ η ευθύνη του κου Μητσοτάκη που επί της ουσίας έχει παραδώσει τα κλειδιά της ΝΔ στους κυρίου Σαμαρά, Βορίδη, Γεωργιάδη είναι τεράστια.

ΕΡ: Ο κ. Θεοδωράκης χαρακτηρίζει θετική τη συμφωνία, αλλά αναμένει τα κείμενα. Δύο βουλευτές του Ποταμιού πάντως έχουν ήδη δηλώσει ότι θα καταψηφίσουν τις “Πρέσπες”. Ποια θα είναι πιστεύετε η κατάληξη;

ΑΠ: Όπως σας είπα και παραπάνω είμαι βέβαιος ότι οι προοδευτικοί βουλευτές του Ποταμιού και ο επικεφαλής του δεν θα αφήσουν αυτή τη μοναδική ευκαιρία αναξιοποίητη. Βεβαίως όλοι μας θα ελέγξουμε τα κείμενα όμως με δεδομένη τη μέχρι τώρα πορεία της συνταγματικής αναθεώρησης στη γείτονα δεν τίθεται κανένα θέμα διακινδύνευσης είτε της Συμφωνίας, είτε των εθνικών μας συμφερόντων.

ΕΡ: Είναι το Ποτάμι εν δυνάμει σύμμαχος της Νέας Δημοκρατίας;

ΑΠ: Θα μου έκανε μεγάλη εντύπωση αν το Ποτάμι επέλεγε να δικαιώσει τη στροφή και τις διαρκείς μετατοπίσεις του κ. Μητσοτάκη προς τον ακροδεξιό λόγο και την εθνικιστική ρητορική.

ΕΡ: Εάν βουλευτές των ΑΝΕΛΛ ψηφίσουν τις “Πρέσπες” δεν ακυρώνουν επί της ουσίας την πολιτική επί του μείζονος θέματος του κυβερνητικού σας εταίρου;

ΑΠ: Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες έχουν τις εσωκομματικές τους διαδικασίες τις οποίες σέβομαι απολύτως. Σε ένα τόσο κομβικό για την ιστορική πορεία της χώρας θέμα νομίζω όμως ότι όλοι ανεξαιρέτως οι βουλευτές πρέπει να βάλουν πάνω από όλα τη συνείδησή τους και το συμφέρον της χώρας.

ΕΡ: Ο κ. Θεοχαρόπουλος διαμηνύει ότι μπορεί να ψηφίσει την συμφωνία με τον όρο να γίνουν εκλογές αμέσως μετά. Το σκέφτεστε;

ΑΠ: Νομίζω ότι δεν υπάρχει λόγος να συνδέουμε μια τέτοια ιστορική συμφωνία με εσωτερικούς πολιτικούς υπολογισμούς. Οι προοδευτικοί βουλευτές νομίζω πρέπει να ψηφίσουν με ένα και μόνο κριτήριο: τα συμφέροντα της χώρας. Και αυτά υπηρετούνται με  την επίλυση αυτής της ιστορικής εκκρεμότητας.

ΕΡ: Η κατηγορία του κ. Μητσοτάκη ότι πήρατε τις συντάξεις και δώσατε το Μακεδονικό, έχετε πει ότι είναι αστήρικτη και ανόητη. Γιατί όμως το έκανε;

ΑΠ: Όχι μόνο είναι αστήρικτη και ανόητη αλλά έχει και συνέπειες που δεν φάνηκε να κατανόησε. Όπως για παράδειγμα ότι αν από τη μια μεριά του τραπεζιού της συναλλαγής καθόταν η ελληνική κυβέρνηση από την άλλη καθόταν η μισή ηγεσία του ΕΛΚ. Πώς λοιπόν συμμετέχει σε ένα ευρωπαϊκό κόμμα που συμμετείχε στην προδοτική συναλλαγή; Δεν θα έπρεπε να αποχωρήσει μετά από την καταγγελία του; Όσο για τους λόγους που το επέλεξε είναι προφανείς: δεν μπορεί να εξηγήσει πειστικά την αποτροπή του μέτρου καθώς θα έπρεπε να παραδεχτεί ότι δεν υπάρχει 4^ο άτυπο μνημόνιο και αποφάσισε να εκστομίσει μια ανοησία που συν τοις άλλοις ταιριάζει και με την ακροδεξιά και εθνικιστική ρητορική που έχει υιοθετήσει πλέον.

ΕΡ: Το Κίνημα Αλλαγής κατηγορεί την κυβέρνηση αλλά και τη Νέα Δημοκρατία για το κλίμα της άγριας πόλωσης. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος μέχρι τις κάλπες; Λιγότερης έντασης;

ΑΠ: Στην πραγματική ζωή, στην καθημερινότητα αλλά και στις κάλπες συγκρούονται δύο εκ διαμέτρου αντίθετα πολιτικά σχέδια. Από τη μια το δικό μας σχέδιο με κεντρικό άξονα την ενίσχυση της διαπραγματευτικής δύναμης των εργαζόμενων και την στήριξη του κοινωνικού κράτους που αποτελούν τη μοναδική εγγύηση για σταθερότητα και δίκαιη ανάπτυξη και από την άλλη το σχέδιο της ΝΔ που επί της ουσίας είναι σχέδιο παλινόρθωσης του παλιού πολιτικού συστήματος και της ολιγαρχίας. Άρα η πόλωση είναι πραγματική και σχετίζεται με τις κοινωνικές αναφορές και τα συμφέροντα που εκπροσωπεί ο καθένας.

ΕΡ: Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η ΝΔ διατηρεί προβάδισμα. Εσείς λέτε ότι θα κερδίσετε τις εκλογές. Που θα κριθεί το αποτέλεσμα; Ποιος θα πείσει καλύτερα τους κεντρογενείς ψηφοφόρους;

ΑΠ: Αυτή νομίζω ότι είναι μια τάση που έληξε με το ξέσπασμα της κρίσης. Φυσικά οι κοινωνικές τοποθετήσεις υπερπροσδιορίζονται πολιτικά και ιδεολογικά άρα δεν υπάρχει ευθεία και άμεση συσχέτιση της κοινωνικής τάξης του καθενός και της πολιτικής του επιλογής. Νομίζω όμως ότι τις εκλογές θα τις κερδίσει εκείνη η πολιτική δύναμη που θα δώσει προοπτική στην κοινωνική πλειοψηφία. Στους εργαζόμενους, στους ανέργους, στους νέους. Θα τις κερδίσει η πολιτική δύναμη που θα ανανεώσει τις προσδοκίες τους για ένα καλύτερο μέλλον. Και εκεί νομίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υπερτερεί χωρίς αμφιβολία.

ΕΡ: Στις 25 Γενάρη κλείνετε τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης. Θα κάνετε απολογισμό; Και ποιο κατά την άποψή σας είναι το πιο σημαντικό επίτευγμα;

ΑΠ: Απολογισμό κάνουμε διαρκώς, αλλά νομίζω ότι το μεγαλύτερο επίτευγμα χωρίς αμφιβολία είναι η καθαρή έξοδος από το Μνημόνιο. Μια εξέλιξη που τρία χρόνια πριν δεν την φανταζόταν σχεδόν κανείς.

ΕΡ: Και ένα λάθος που θα μπορούσατε να αποφύγετε μέσα στην τετραετία;

ΑΠ: Ίσως το ότι κάποιες φορές υποτιμήσαμε τη δύναμη των κρατικών μηχανισμών και των παραθεσμικών κέντρων εξουσίας.

ΕΡ: Εκλογές τον Μάη ή το φθινόπωρο;

ΑΠ: Εκλογές στη λήξη της τετραετίας. Άρα το φθινόπωρο.

ΕΡ: Άρα υπάρχει χρόνος για έναν ριζικό ανασχηματισμό;

ΑΠ: Ο ανασχηματισμός είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του Πρωθυπουργού. Ωστόσο επιτρέψτε μου να εκτιμήσω ότι κάτι τέτοιο είναι μάλλον απίθανο.

ΕΡ: Η απλή αναλογική παραπέμπει σε κυβερνήσεις συνεργασίας. Αν το πρώτο κόμμα δεν διασφαλίσει αυτοδυναμία, ξανά κάλπες;

ΑΠ: Είναι πολύ νωρίς για μια τέτοια συζήτηση. Εκτιμώ όμως ότι από τις κάλπες θα προκύψει μια προοδευτική κυβέρνηση.

ΕΡ: Έχετε μετεκλογικούς συμμάχους; Τους Ανεξάρτητους Έλληνες;

ΑΠ: Με τους Ανεξάρτητους Έλληνες πορευτήκαμε μαζί με κύριο στόχο την έξοδο από το Μνημόνιο. Συνεχίζουμε με άξονες την ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας και την θωράκιση της πολιτείας από φαινόμενα διαφθοράς. Ως προς τη μετεκλογική διαμόρφωση των συσχετισμών όμως είναι πολύ νωρίς να κάνουμε εκτιμήσεις.

ΕΡ: Το μοντέλο ενός ισχυρού προοδευτικού πόλου για την διακυβέρνηση της χώρας κατά την μεταμνημονιακή περίοδο είναι πιστεύετε αποκλειστική σας υπόθεση; Ή ενδεχομένως αφορά νέες συνεργασίες; Και με ποιο κόμμα;

ΑΠ: Σε καμία περίπτωση. Εμείς φέρνουμε τις αξίες της Αριστεράς, την επιμονή στην στήριξη της διαπραγματευτικής δύναμης της εργασίας, την οικοδόμηση ενός ισχυρού κοινωνικού κράτους, τον σαφή αντιεθνικιστικό προσανατολισμό και τον σεβασμό στη διαφορετικότητα. Αλλά επισημαίνουμε ταυτόχρονα την ανάγκη για τη συγκρότηση ενός πολιτικού μετώπου κόντρα στην ακροδεξια, αλλά και για  προγραμματικές συγκλίσεις για τις προοδευτικές θεσμικές τομές που έχει ανάγκη η χώρα. Και νομίζω ότι υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις και πρόσωπα που συμμερίζονται αυτές τις προτεραιότητες και εντός του Ποταμιού και εντός του ΚΙΝΑΛ.

ΕΡ: Για τα σκάνδαλα ή τις υποψίες σκανδάλων λένε όλοι, “όλα στο φως”. Που διαφωνείτε με τα άλλα κόμματα λοιπόν;

ΑΠ: Με ποια κόμματα εννοείτε; Με εκείνα τα κόμματα που ισχυρίζονται ότι όλα τα σκάνδαλα που έχουν πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης δεν είναι τίποτα άλλο παρά σκευωρίες σκοτεινών κύκλων προφανώς και διαφωνούμε. Όχι απλώς διαφωνούμε, αλλά βρισκόμαστε σε αντίθετες πλευρές. Εμείς στην πλευρά που θέλει απόδοση δικαιοσύνης και η ΝΔ στην πλευρά που θέλει την συγκάλυψη.

ΕΡ: Η πορεία της συζήτησης για την συνταγματική αναθεώρηση πρέπει να συνεχιστεί με…

ΑΠ: Την υπερψήφιση των προτάσεων που στοχεύουν στη θεσμική θωράκιση του ελληνικού κράτους, την ενίσχυση του κοινοβουλευτισμού και της λαϊκής συμμετοχής, την διεύρυνση της προστασίας των κοινωνικών δικαιωμάτων, τον εξορθολογισμό των σχέσεων Πολιτείας και Εκκλησίας, την κατάργηση των ρυθμίσεων που θεσμοθετούν την ατιμωρησία των Υπουργών.

ΕΡ: Θα είστε υποψήφιος με “σταυρό”;

ΑΠ: Αυτές είναι αποφάσεις που αφορούν τα συλλογικά όργανα του κόμματος. Θα είμαι όπου μου ζητήσει το κόμμα μου να είμαι.

ΕΡ: Ο Νάσος Ηλιόπουλος στην Αθήνα θα αντιπαρατεθεί κυρίως με…

ΑΠ: Την ελιτίστικη αντίληψη για την πολιτική. Και θα θυμίσει ότι Αθήνα δεν είναι μόνο το Σύνταγμα και το Κολωνάκι. Αλλά και η Ομόνοια, η Βικτώρια, τα Πατήσια, τα Σεπόλια, το Παγκράτι, ο Κολωνός.

ΕΡ: Γιατί εκτιμάτε στην Θεσσαλονίκη έσβησε η προοπτική μιας προοδευτικής συλλογικότητας, όπως ενδεχομένως σχεδίαζε ο κ. Μπουτάρης;

ΑΠ: Δεν έχει σβήσει καμία τέτοια προοπτική. Αυτό που έχει αλλάξει είναι το πρόσωπο που μπορεί να την εκφράσει με δεδομένη και την απόφαση του κ. Μπουτάρη να μην διεκδικήσει εκ νέου τη δημαρχία. Και η Κατερίνα Νοτοπούλου εκφράζει ακριβώς αυτή την αναγκαία προοπτική.

ΕΡ: Θα επιμείνετε στην συμφωνία Τσίπρα-Ιερώνυμου; Θα κατεβάσετε μονομερώς νόμο;

ΑΠ: Η πρόταση Συμφωνίας Πολιτείας – Εκκλησίας είναι μια μεγάλη ευκαιρία και για τις δύο πλευρές. Στοχεύουμε να μην την αφήσουμε να πάει χαμένη εξαντλώντας στην κυριολεξία όλα τα περιθώρια του διαλόγου.