Άλλη μια «περήφανη» διαπραγμάτευση της Κυβέρνησης, ύστερα από 6 μήνες μυστικής διπλωματίας, έφερε μια κακή συμφωνία, η οποία αποδέχεται τη «μακεδονική γλώσσα» και τη «μακεδονική εθνότητα» για την ΠΓΔΜ. Μια συμφωνία που συνιστά μη αποδεκτή εθνική υποχώρηση.

Οι μάσκες πέφτουν και ξεγυμνώνεται η ψευτιά της Κυβέρνησης και ο εμπαιγμός του Ελληνικού λαού. Η Κυβέρνηση, πιστή στην πολιτική της προπαγάνδας, βαφτίζει «διπλωματική επιτυχία», την άκρως προβληματική συμφωνία που έφερε και τις απαράδεκτες υποχωρήσεις στις οποίες προέβη από τις πάγιες εθνικές θέσεις.

Ο κ. Τσίπρας υποστήριξε ότι η Ελλάδα μπορεί να χρησιμοποιεί αμετάφραστο τον όρο  «Severna Makedonija». Ωστόσο, αυτό δεν προκύπτει ούτε από το ελληνικό, ούτε από το αγγλικό κείμενο. Αντιθέτως το όνομα το οποίο συμφωνήθηκε είναι «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» (Republic of North Macedonia) ή στη σύντομη εκδοχή του «Βόρεια Μακεδονία» (North Macedonia) (άρθρ 1§3α).

Η Κυβέρνηση, επίσης, απέτυχε να δεσμεύσει τα Σκόπια με το erga omnes, ένα όνομα για όλες τις χρήσεις και έναντι όλων, ενώ προέβη στην ανήκουστη υποχώρηση να μην προσδιορίσει καν τον απώτατο χρόνο εκπλήρωσης των υποχρεώσεων της ΠΓΔΜ. Προβλέπεται ότι «για τα επίσημα έγγραφα που προορίζονται για διεθνή χρήση, η αλλαγή του ονόματος θα γίνει εντός 5 ετών», ενώ η αλλαγή για τα έγγραφα που προορίζονται για εσωτερική χρήση συνδέεται με την εξέλιξη της ενταξιακής διαδικασίας της ΠΓΔΜ στην ΕΕ (άρθρ 1§10). Δηλαδή, μετατίθεται σε ένα αβέβαιο μακρινό μέλλον, όπως ακριβώς επεδίωκε εξ αρχής η Σκοπιανή πλευρά!

Επίσης, τα σημερινά ακρωνύμια της χώρας, που αφορούν τις συντμήσεις του ονόματος (ίντερνετ, εμπορικές χρήσεις κα) παραμένουν ως έχουν (άρθρ. 1§3ε). Η  μόνη αλλαγή που «πέτυχε» η ελληνική Κυβέρνηση αφορά τις πινακίδες των αυτοκινήτων.

Περαιτέρω,  μετατίθεται για το μέλλον η διευθέτηση των εμπορικών ονομασιών και σημάτων και επωνυμιών (άρθρ 1§3θ), οι οποίες θα κριθούν από μια διεθνή ομάδα ειδικών εντός τριετίας, χωρίς κανείς να μπορεί να προεξοφλήσει σήμερα τις αποφάσεις της. Η μετάθεση των υποχρεώσεων της ΠΓΜΔ να εφαρμόσει τη συμφωνία σε ένα αβέβαιο μέλλον, όπως και η παραχώρηση της χρήσης των σημερινών κωδικών καθιστά γράμμα κενό το περιβόητο erga omnes.

Η πλέον προκλητική και αδικαιολόγητη υποχώρηση της Κυβέρνησης αφορά την παραχώρηση της χρήσης του επιθέτου «Μακεδονικής» για την εθνότητα και τη γλώσσα. Είναι η πρώτη φορά που αναγνωρίζεται από την Ελλάδα δήθεν «μακεδονική» εθνότητα και δήθεν «μακεδονική» γλώσσα. Μια απαράδεκτη εξέλιξη που θρέφει τη ρίζα του Σκοπιανού αλυτρωτισμού και τον ενισχύει.

Η εκχώρηση της Μακεδονικής εθνότητας προκάλεσε τις αντιδράσεις και της Βουλγαρίας. Αν και από τις πρώτες χώρες που αναγνώρισαν την ΠΓΔΜ με την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας», ουδέποτε αναγνώρισε «μακεδονική» εθνότητα και «μακεδονική γλώσσα». Μάλιστα, η χθεσινή ανακοίνωση του Βουλγαρικού Υπουργείου Εξωτερικών κάλεσε την Ελλάδα και τα Σκόπια να δεσμευθούν ότι η συμφωνία «δεν θα ερμηνευθεί ως βάση για μελλοντικές αλλαγές στα υπάρχοντα σύνορα ή για αξιώσεις έναντι γειτονικών κρατών ως προς τη γλώσσα τον Πολιτισμό την ιστορία και την ταυτότητα». Με απλά λόγια, επισημαίνει ακριβώς τον ίδιο αλυτρωτικό κίνδυνο υπενθυμίζοντας ότι για τη Βουλγαρική κυβέρνηση ουδέποτε υπήρξε «μακεδονική εθνότητα και γλώσσα».

Άκρως προβληματικό είναι και το άρθρο 7, το οποίο αναφέρει ότι κάθε χώρα θα ερμηνεύει τον όρο Μακεδονία και Μακεδόνας κατά βούληση, αναιρώντας το παραπλανητικό επιχείρημα της Κυβέρνησης ότι δήθεν «παίρνουμε πίσω τη Μακεδονία και την ιστορία της».  Στην πραγματικότητα, ενισχύεται η προπαγάνδα των Σκοπιανών ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες και δεν είχαν σχέση με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.

Το τραγικό λάθος της διπλωματικής στόχευσης του κ. Κοτζιά να αποσυνδέσει τον Σκοπιανό αλυτρωτισμό από την Αρχαία Μακεδονία φαίνεται και από την αποδοχή της «Μακεδονίας του Ίλιντεν». Δηλαδή της επιτομής του «μακεδονικού» αλυτρωτισμού του τέλους του 19ου-αρχών 20ου αι. Υπενθυμίζεται πώς όταν η σημερινή ΠΓΔΜ έγινε  τμήμα της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, η τελευταία προώθησε την πολιτική ύπαρξης «μακεδονικού» έθνους, μέρος του οποίου ζει υπό ελληνική κυριαρχία. Για αυτό και ήταν απολύτως απαράδεκτη η πρόταση των Σκοπίων για ονομασία «Μακεδονία του Ίλιντεν», τους στόχους της οποίας δεν εξουδετερώνει η παρούσα συμφωνία.

Ακόμη πιο προκλητικό στη συμφωνία, που απέκρυψε η Κυβέρνηση, είναι θα συσταθεί διεπιστημονική επιτροπή η οποία θα εξετάσει τον τρόπο διδασκαλίας της Ιστορίας και των δύο χωρών, ώστε να αρθούν αλυτρωτικές αναφορές (άρθρο 8§5). Με απλά λόγια, η Κυβέρνηση αποδέχεται ότι και η Ελλάδα θα πρέπει να ελεγχθεί για πιθανή αλυτρωτική προπαγάνδα στην ιστορία που διδάσκονται τα παιδιά στα σχολεία.

Επισφαλής μπορεί να αποδειχθεί, επίσης, και η προβλεπόμενη διαδικασία πρόσκλησης των Σκοπίων για ένταξη στο ΝΑΤΟ, διότι με τον τρόπο που είναι διατυπωμένο το άρθρο 2 δεν είναι βέβαιο ότι οι όροι που θέτει η Ελλάδα θα γίνουν, κατ’ ανάγκην, αποδεκτοί από όλους του Συμμάχους στο ΝΑΤΟ.

Επισημαίνεται ιδιαίτερα ότι δεν υπάρχει πρόνοια για το αν η συμφωνία, μετά τη διαβίβασή της στον ΟΗΕ, θα υιοθετηθεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας προκειμένου να αντικαταστήσει την προηγούμενη απόφαση 817/1993 η οποία προέβλεπε την ένταξη της εν λόγω χώρας στον ΟΗΕ με το προσωρινό της όνομα ΠΓΔΜ.

Συμπερασματικά, η Κυβέρνηση, με τη συμφωνία αυτή, μας δεσμεύει να αναγνωρίσουμε «μακεδονική» γλώσσα και εθνότητα και προεξοφλούμε τη συναίνεσή μας για ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, έναντι «μιας υποσχετικής» από την πλευρά της ΠΓΔΜ. Η Κυβέρνηση υπονομεύει με εντελώς απαράδεκτο τρόπο τη διαπραγματευτική θέση της χώρας, αφήνοντας επί της ουσίας ανοιχτό κάθε ενδεχόμενο.

Όπως επανέλαβε ο Πρόεδρος μας Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά τη σημερινή του ομιλία, στη Βουλή «H συμφωνία με τα Σκόπια δημιουργεί τετελεσμένα που μπορεί να μην ανατραπούν. Είναι μια κακή συμφωνία με μη αποδεκτή εθνική υποχώρηση. Το μέλλον δεν μπορεί να υποθηκευτεί από μια κακή συμφωνία».

Αποτελεί χρέος μας να αποτρέψουμε αυτό τον πρωτοφανή εκτροχιασμό της χώρας, την υποθήκευση του μέλλοντος της πατρίδας μας. Είναι εθνική ανάγκη να φύγει άμεσα η πιο επικίνδυνη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης.

 Ο κ. Λευτέρης Αυγενάκης είναι Γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής της Ν.Δ. και Βουλευτής Ηρακλείου