Νομίζω ότι από τη σημερινή συζήτηση προκύπτει αβίαστα το πολιτικό συμπέρασμα ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση, η Νέα Δημοκρατία, με την πρόταση την οποία κατέθεσε για τη συγκρότηση επιτροπής προκαταρκτικής εξέτασης κατά του κ. Κουρουμπλή, του κ. Ξανθού και του κ. Πολάκη οδηγήθηκε σε ένα πραγματικό πολιτικό Βατερλό. Τούτο προκύπτει όχι μόνο από τον τρόπο με τον οποίο τοποθετήθηκαν και οι Εισηγητές της και ο Κοινοβουλευτικός της Εκπρόσωπος, αλλά κυρίως προκύπτει από το γεγονός ότι σχεδόν στα ¾ της ομιλίας του ο κ. Μητσοτάκης, ο Πρόεδρος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ασχολήθηκε με εντελώς διαφορετικά ζητήματα από τα ζητήματα που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να συζητηθούν σήμερα, δηλαδή με το να επιχειρηματολογήσει για τις υποτιθέμενες ενδείξεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην απόδοση ποινικών ευθυνών στους τρεις Υπουργούς.

Τι ακούσαμε σήμερα; Ακούσαμε για τον κ. Βίζερ και τα 200 δισεκατομμύριά του, ακούσαμε για τα εθνικά ζητήματα, τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, τα οποία είναι εξαιρετικά σοβαρά. Ωστόσο, εκτιμώ ότι αν κάνουμε αυτήν την πολιτική εκτίμηση, μπορούμε να έρθουμε εδώ και να συζητήσουμε στο πλαίσιο μιας συζήτησης προ ημερησίας διατάξεως.

Εκτιμούσα και θεωρούσα -και νομίζω ότι όλοι το θεωρούσαν- ότι σήμερα η συζήτηση έγινε για να επιχειρηματολογήσουμε υπέρ ή κατά της πρότασης σύστασης εξεταστικής επιτροπής και επιχειρήματα δεν ακούστηκαν. Δεν ακούστηκαν.

Τι επιχειρήθηκε σήμερα στη Βουλή; Γιατί δεν ακούστηκαν επιχειρήματα, που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν το αίτημα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης; Διότι αυτό το οποίο επιχειρήθηκε σήμερα στη Βουλή ήταν μια απρόσφορη απόπειρα συμψηφισμού. Τι σημαίνει «απρόσφορη απόπειρα», για τους μη νομικούς; Απρόσφορη απόπειρα ανθρωποκτονίας, για παράδειγμα, σημαίνει να επιχειρείς να σκοτώσεις κάποιον με ένα νεροπίστολο. Αυτό έκανε σήμερα η Νέα Δημοκρατία, διότι με νεροπίστολο μοιάζει η προσπάθειά της και η πρότασή της, η οποία έχει κατατεθεί ενώπιον του ελληνικού Κοινοβουλίου.

Τι προσπαθεί να συμψηφίσει η Νέα Δημοκρατία με την πρότασή της αυτή;

Το πανθομολογούμενο σκάνδαλο Novartis, το οποίο διερευνάται και από τη Βουλή, αλλά και από την τακτική δικαιοσύνη για το έγκλημα του ξεπλύματος μαύρου χρήματος, της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές ενέργειες, αλλά διερευνάται και για τα πρόσωπα τα οποία εμπλέκονται στη συγκεκριμένη υπόθεση και τα οποία δεν έχουν διατελέσει Υπουργοί, Υφυπουργοί ή Πρωθυπουργοί και να συμψηφίσει μια δικογραφία επτά χιλιάδων σελίδων με μια μήνυση την οποία κατέθεσαν τρία στελέχη του ΠΑΣΟΚ, δύο εκ των οποίων, αν δεν κάνω λάθος, ήταν ο κ. Λοβέρδος και η κυρία Χριστοφιλοπούλου, εναντίον του κ. Κουρουμπλή και με μια ανώνυμη καταγγελία που συνίσταται στο ότι ο κ. Ξανθός εφάρμοσε τον νόμο που είχε ψηφίσει το ελληνικό Κοινοβούλιο. Και κερασάκι στην τούρτα έχουμε και τον κ. Πολάκη, ο οποίος κατηγορείται. Γιατί; Μάλλον επειδή έχει κρητικές πινακίδες. Δεν εξηγείται διαφορετικά.

Ας επαναλάβω όμως, πάρα πολύ σύντομα την επιχειρηματολογία την οποία κατέθεσαν εδώ οι τρεις κωμικά καταγγελλόμενοι, εγκαλούμενοι Υπουργοί. Ο κ. Κουρουμπλής εξήγησε με καθαρότητα, ότι πρώτον, η έκδοση δελτίου τιμών ήταν αδύνατη κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με την τρόικα. Εξήγησε και με πάρα πολύ μεγάλη σαφήνεια ότι δεν υπάρχει ζήτημα ζημίας του ελληνικού δημοσίου, καθώς, όπως γνωρίζετε, υπάρχει πλαφόν στη δαπάνη του ελληνικού Δημοσίου ως προς το φάρμακο, 1.945.000.000. Από εκεί και πέρα, οτιδήποτε άλλο γίνει εντάσσεται στη διαδικασία του clawback.

Επομένως, με δεδομένο ότι η συνολική δαπάνη ήταν περίπου 2,5 δισεκατομμύρια το 2015 και η μείωση που υποτίθεται αντιγεγονικά ότι θα είχε επιτευχθεί είναι μικρότερη των 565 εκατομμυρίων, προκύπτει ότι δεν υφίσταται ζημιά του ελληνικού Δημοσίου. Τελείωσε η ιστορία.

Ο κ. Ξανθός σάς εξήγησε αυτά που ήδη ξέρετε. Δηλαδή ότι ήταν αυτή η Κυβέρνηση που στο πλαίσιο της συμφωνίας -στην οποία κατέληξε με τους θεσμούς το καλοκαίρι του 2015 και με τους δανειστές-, αφαίρεσε τον ακρογωνιαίο λίθο των στρεβλώσεων στην αγορά του φαρμάκου. Το πλαίσιο δηλαδή, που επέτρεπε σε γενόσημα φάρμακα να έχουν τιμή υψηλότερη από τα off patent φάρμακα.

Στη συνέχεια, έρχεστε να κατηγορήσετε τον κ. Ξανθό ότι εφάρμοσε τον νόμο που ψήφισε το ελληνικό Κοινοβούλιο, όπως σας είπα προηγουμένως. Δεν προσδιορίζεται παράνομη πράξη, δεν αναδεικνύεται ότι ευνόησε μια συγκεκριμένη εταιρεία ή ένα συγκεκριμένο φάρμακο. Εκτός βέβαια από το διαβόητο elatofen, που αν δεν κάνω λάθος δεν κυκλοφόρησε ποτέ στην Ελλάδα. Αυτή είναι η κατηγορία την οποία καταφέρατε να δημιουργήσετε, να κατασκευάσετε και να φέρετε προς ψήφιση ενώπιον του ελληνικού Κοινοβουλίου. Αυτός ο κύριος ή η κυρία που γράφει τις συγκεκριμένες ανώνυμες καταγγελίες, καλό θα είναι να είναι περισσότερο προσεκτικός ή προσεκτική.

Ας πάμε όμως λίγο παρακάτω. Πού αλλού έχουμε επιχείρηση συμψηφισμού; Στην προσπάθεια ακριβώς ταύτισης αυτής της ανώνυμης καταγγελίας -γιατί άκουσα και κάποια σχόλια όταν αναφέρθηκα σε αυτήν την ανώνυμη καταγγελία- με τους προστατευόμενους μάρτυρες. Τι σχέση έχει αλήθεια, μια ανώνυμη καταγγελία με έναν ποινικό θεσμό, που εσείς δημιουργήσατε, εσείς ψηφίσατε και τώρα που είδατε ότι λειτουργεί εναντίον σας, τον λοιδορείτε, τον υπονομεύετε και τον απαξιώνετε;

Το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Τι ακριβώς ζητάτε; Θα σας πω τι ζητάτε. Ζητάτε να αποκαλυφθούν τα ονόματα. Και αναρωτιέμαι: Σε ποιο πλαίσιο; Στο πλαίσιο της επιτροπής της προκαταρτικής εξέτασης; Για ποιο λόγο; Δεν έχετε εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη; Εσείς δεν είστε εκείνοι που υποτίθεται ότι υπερασπίζεστε την ελληνική δικαιοσύνη απέναντι στην αντιθεσμική και παραθεσμική λειτουργία της σημερινής Κυβέρνησης, η οποία παρεμβαίνει στην ελληνική δικαιοσύνη; Τώρα ξαφνικά, όταν η ελληνική δικαιοσύνη μπαίνει στη διαδικασία να ελέγξει εσάς, χάνετε απολύτως την εμπιστοσύνη σας;

Επίσης, δεν ξέρετε ότι η αποκάλυψη της ταυτότητας των προστατευόμενων μαρτύρων σύμφωνα με τον νόμο -που επαναλαμβάνω ότι  εσείς οι ίδιοι έχετε ψηφίσει- μπορεί να γίνει μόνο στην επ’ ακροατηρίω διαδικασία; Εσείς το ψηφίσατε, δεν το ψηφίσαμε εμείς. Ούτε ο εισαγγελέας ούτε ο ανακριτής δικαιούται να αποκαλύψουν τα ονόματα των προστατευόμενων μαρτύρων. Δεν σας αρκούν, λοιπόν, οι δικονομικές ασφαλιστικές δικλείδες, που σας προσφέρει το ίδιο το ποινικό μας σύστημα, το οποίο εσείς διαμορφώσατε;

Δεν είναι, όμως, αυτό το ζήτημα το οποίο σας απασχολεί. Σκοπός σας δεν είναι η αποκάλυψη της αλήθειας. Σκοπός σας δεν είναι να τηρηθεί μια θεσμική ή  δεοντολογική ή ποινική ευπρέπεια ή ορθότητα. Σκοπός σας είναι να δημιουργήσετε θόρυβο. Σκοπός σας είναι να δημιουργήσετε επιφυλάξεις για τη νομιμότητα της διαδικασίας. Σκοπός σας είναι να τρομοκρατήσετε τους μάρτυρες, να φοβίζετε τη δικαιοσύνη. Αυτή ακριβώς είναι η συμπεριφορά που συγκροτεί τον πυρήνα της λογικής της παρέμβασης στο έργο της δικαιοσύνης.

Όλο το τελευταίο διάστημα και παρά το γεγονός ότι το πολιτικό σύστημα έχει ομονοήσει στην ανάγκη για κατάργηση ή εν πάση περιπτώσει τροποποίηση του άρθρου 86 παράγραφος 3 του Συντάγματος, ακούω αρκετούς από τους φερόμενους ως εμπλεκόμενους να καταφεύγουν σε επιχειρήματα τα οποία συντείνουν στην ανάγκη μιας ευρείας ερμηνείας του άρθρου 86 παράγραφος 3, για να υπαχθούν σε αυτό και τις προστατευτικές και επιεικείς διατάξεις για τη μειωμένη αποσβεστική προθεσμία όσο το δυνατόν περισσότερα αδικήματα. Αυτό δεν έρχεται σε απευθείας αντίθεση με την πολιτική σας θέση, ότι το άρθρο 86 παράγραφος 3 οφείλει και πρέπει να καταργηθεί; Ή όταν έρχεται η ώρα να κάνουμε ποινική ερμηνεία, ξεχνάμε όλα όσα θα έπρεπε να αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο αυτής ακριβώς της ποινικής ερμηνείας;

Πράγματι, στο πλαίσιο της νομικής ερμηνείας είναι πάρα πολλά τα οποία μπορούν να ακουστούν, να συζητηθούν, να φανούν εύλογα. Το θέμα, όμως, αφορά τη βούληση του πολιτικού συστήματος η οποία, όπως έλεγα προηγουμένως, πρέπει να αποτελεί και τον πυρήνα στη βάση του οποίου θα προχωρήσουμε στη νομική ερμηνεία για ένα τόσο ευαίσθητο πολιτικό ζήτημα.

Η γνώμη μου είναι ότι η ερμηνεία αυτή, ειδικά σε περιπτώσεις που εισάγουν εξαιρετική ποινική μεταχείριση, θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο αυστηρή. Διότι δεν είναι στόχος των ποινικών διατάξεων, ούτε είναι στόχος της συγκεκριμένης συνταγματικής ειδικής ποινικής μεταχείρισης να συγκαλυφθούν εγκλήματα, να κουκουλωθούν εγκλήματα, ούτε στοχεύει το Σύνταγμα στην ατιμωρησία. Και αυτός δεν μπορεί παρά να είναι ο τρόπος με τον οποίο τουλάχιστον η Βουλή οφείλει να τοποθετηθεί σε σχέση με τα συγκεκριμένα ζητήματα.

Είναι ενδιαφέρον ότι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίσατε την κατάσταση στην αρχή ήταν ότι δεν υπάρχει κανένα σκάνδαλο, ότι όλα αποτελούν μια σκευωρία την οποία οργάνωσε ο Πρωθυπουργός σε συνεργασία με τις δικαστικές αρχές. Και αυτό δεν θεωρείται αντιθεσμική παρέμβαση και προσβολή απέναντι στις πολιτειακές λειτουργίες.

Στη συνέχεια, η στάση σας άλλαξε και είπατε: «Βεβαίως υπάρχει σκάνδαλο, αλλά αυτό δεν αφορά πολιτικά πρόσωπα». Και ξαφνικά η πολιτική τοποθέτηση αλλάζει άρδην και γίνεται κάτι διαφορετικό. Καταφεύγετε πλέον ακριβώς στις ερμηνείες που θέλουν να πουν ότι ακόμα και αν υπήρχαν αδικήματα, αυτά θα ήταν αρμοδιότητα της Προκαταρκτικής Επιτροπής, επομένως έχουν παραγραφεί, επομένως δεν υπάρχει λόγος να τα συζητήσουμε.

Για ποιόν λόγο νιώθετε αυτήν την ανάγκη να επικαλεστείτε τις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις περί παραγραφής; Για ποιον λόγο νιώθετε αυτήν την ανάγκη; Δεν το καταλαβαίνω. Εδώ είμαστε να τα συζητήσουμε όλα, να φανούν όλα, είτε στο πλαίσιο της Προκαταρκτικής Επιτροπής, είτε στο πλαίσιο της τακτικής δικαιοσύνης. Για ποιόν λόγο φοβάστε; Τι έχετε να κρύψετε; Δεν το καταλαβαίνω.

Σήμερα, όμως, ο ελληνικός λαός γνωρίζει και γνωρίζει πάρα πολύ καλά. Οι πολίτες, αλλά και το πολιτικό σύστημα γνωρίζουν και ομολογούν ότι η περίοδος της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας ήταν ταυτόχρονα μια περίοδος θεσμικού και ηθικού εκφυλισμού. Στην κυριολεξία θέλει πάρα πολύ θράσος να προσπαθούν κάποιοι σε αυτήν εδώ την Αίθουσα να αντιστρέψουν την πραγματικότητα, να τη βάλουν να περπατάει με το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω, για να αποδείξουν ότι δεν είναι θεσμικός εκφυλισμός το σκάνδαλο της «SIEMENS», το σκάνδαλο των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, τα εξοπλιστικά, οι μίζες στο μετρό, τα θαλασσοδάνεια των κομμάτων 400 εκατομμυρίων ευρώ τα οποία μάλλον θα καταλήξουν στα αζήτητα, τα θαλασσοδάνεια των μέσων μαζικής ενημέρωσης, οι μίζες στα δημόσια έργα, οι καταδικασμένοι και υπόδικοι Υπουργοί και τα πολιτικά στελέχη των κομμάτων του πάλαι ποτέ δικομματισμού.

Όλα αυτά δεν είναι θεσμικός εκφυλισμός. Θεσμικός εκφυλισμός είναι η προσπάθεια των πολιτειακών οργάνων να βάλουν τάξη και να εφαρμόσουν τον νόμο. Δεν σας πιστεύει πλέον κανείς.

Ένα ακόμη σχόλιο: Κατηγόρησαν κάποιοι την Κυβέρνηση ότι αναδεικνύοντας τα ζητήματα της διαφθοράς του πολιτικού συστήματος και των παλιών κομμάτων εξουσίας υπονομεύει, δήθεν, τις δυνατότητες συναίνεσης σε περίοδο γεωπολιτικής αστάθειας και εξωτερικών κρίσεων. Τι μας είπαν, δηλαδή; Προσέξτε, γιατί αυτό το επιχείρημα είναι εξόχως επικίνδυνο, επικινδυνότατο θα έλεγε κανείς. Επικαλούνται τον εξωτερικό κίνδυνο για να απαιτήσουν από την Κυβέρνηση να συγκαλύψει παράνομες πράξεις και να μην αναδεικνύει ζητήματα διαφθοράς. Εάν αυτό δεν είναι προσβολή στη νοημοσύνη του ελληνικού λαού, είναι στην κυριολεξία μια ακραία πολιτική τοποθέτηση, ένα ακραίο πολιτικό ατόπημα.

Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αυτή η προσέγγιση που έχετε για το εθνικό συμφέρον. Το να επικαλείσαι υπαρκτούς ή ανύπαρκτους εξωτερικούς κινδύνους για να περισώσεις τον εαυτό σου, είναι στην κυριολεξία η πιο άγονη και ανήθικη στάση την οποία μπορεί κανείς να υιοθετήσει. Μόνο και μόνο από την εκβιαστική αυτή επιχειρηματολογία μπορεί να βγάλει κανείς πάρα πολύ σαφή συμπεράσματα για την ποιότητα του πολιτικού προσωπικού που κυβέρνησε αυτήν τη χώρα επί σαράντα χρόνια.

Τελευταίο σχόλιο: Γιατί όμως, κυρίες και κύριοι, επιχειρείτε αυτόν ακριβώς τον πολιτικό αντιπερισπασμό; Διότι βρίσκεστε σε απολύτως δεινή θέση. Βρίσκεστε σε δεινή θέση λόγω της «NOVARTIS», σε δεινή θέση κυρίως επειδή έχει καταρρεύσει πλήρως το πολιτικό και οικονομικό σας αφήγημα, το οποίο προσπαθήσατε να στηρίξετε στην αρχή στην αναμονή για πτώση της Κυβέρνησης κατά την πρώτη αξιολόγηση. Λέγατε «Δεν θα κλείσει η πρώτη αξιολόγηση». Έκλεισε η πρώτη αξιολόγηση. Στη συνέχεια τι μας είπατε; «Δεν θα κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση. Θα πέσετε, θα πάμε σε εκλογές». Έκλεισε και η δεύτερη αξιολόγηση. Στη συνέχεια, πρέπει να ανακαλύψετε κι εσείς κάτι για να μπορέσετε να πορευτείτε.

Είναι προφανές ότι βλέποντας πως αυτή εδώ η Κυβέρνηση θα καταφέρει να οδηγήσει τη χώρα εκτός μνημονιακής επιτροπείας, θα καταφέρει να οδηγήσει τη χώρα στην έξοδο από το πλαίσιο των μνημονίων στο οποίο εσείς την οδηγήσατε, θα πρέπει κι εσείς να σκεφτείτε κάτι, έτσι ώστε να δημιουργήσετε πολιτικούς αντιπερισπασμούς και να περισώσετε, εν πάση περιπτώσει, ό,τι περισώζεται.

Ποιο είναι το τελευταίο σας επιχείρημα; Ότι υποτίθεται πως τέταρτο μνημόνιο έχει ψηφιστεί. Γιατί έχει ψηφιστεί τέταρτο μνημόνιο; Δεν ξέρετε κιόλας, μάλλον, τι ήταν αυτό το οποίο ψηφίζατε επί πέντε χρόνια.

Ξέρετε τι είναι το μνημόνιο;

Το μνημόνιο είναι μια σειρά μεταρρυθμίσεων την οποία κανείς συμφωνεί με αντάλλαγμα εκταμιεύσεις από δανειακές συμβάσεις. Εσείς που ειρωνεύεστε, κιόλας. Με αντάλλαγμα εκταμιεύσεις από δανειακές συμβάσεις.

Με τη λήξη του τρίτου προγράμματος, όλος αυτός ο μηχανισμός έρχεται και μπαίνει σε ένα τέλος. Δεν υπάρχει, δηλαδή, πλέον ένας μοχλός πολιτικού εξαναγκασμού ο οποίος είναι χρήματα για μεταρρυθμίσεις. Κι επειδή το βλέπετε αυτό, έχετε αρχίσει να μιλάτε τώρα για προληπτική γραμμή στήριξης. Διότι ποιος είναι ο πολιτικός σας στόχος; Να υπονομεύσετε τη διαδικασία εξόδου και να δημιουργήσετε την ανάγκη για μια προληπτική γραμμή στήριξης, έτσι ώστε να εξαναγκάσετε την κατάσταση να συρθεί σε τέταρτο μνημόνιο.

Λυπάμαι πάρα πολύ, αλλά δεν δουλεύει. Δεν δουλεύει καθόλου. Και ξέρετε τι αποδεικνύει το γεγονός ότι δεν δουλεύει και ότι δεν μπορείτε να υπονομεύσετε αυτήν την πορεία; Δείτε σήμερα τις τιμές των ελληνικών ομολόγων. Σχεδόν πανηγυρίζατε την προηγούμενη εβδομάδα ότι τα ελληνικά ομόλογα και η καμπύλη τους έχει αρχίσει να παίρνει την ανιούσα. Αυτήν τη στιγμή το επταετές βρίσκεται πάλι κάτω από το 4%, το δεκαετές ομόλογο τείνει και αυτό να ξαναβρεθεί κάτω από το 4%, το πενταετές ομόλογο είναι απολύτως συμφέρον να συνεχίσει σε αυτήν την κατάσταση στην οποία βρίσκεται.

Εν πάση περιπτώσει, εγώ νομίζω ότι αν θέλετε να επιτύχετε ένα οποιοδήποτε πολιτικό αποτέλεσμα σχετικά αξιοπρεπές, θα πρέπει να προσπαθήσετε λίγο περισσότερο και νομίζω ότι μπορείτε να τα καταφέρετε και λίγο καλύτερα.