ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗΣ (μία μέρα μετά το Συλλαλητήριο).
…………………………………………………………………………………..

Η χθεσινή μεγαλειώδης Συγκέντρωση, το τεράστιο Συλλαλητήριο, μοναδικό σε συμμετοχή, μαζικότητα και σύνθεση, τουλάχιστον για τα τελευταία 25 χρόνια, έχει για όλους πολλαπλά μηνύματα.
Ποιός μπορεί να μη λάβει υπόψη του ότι μετά από 25 χρόνια για το ίδιο ζήτημα, το ”Μακεδονικό”, υπάρχει η ίδια και μεγαλύτερη ευαισθησία, το ίδιο και μεγαλύτερο σθένος, μεγαλύτερος όγκος λαϊκών δυνάμεων !
Με όλα τα οργανωτικά στοιχεία σε πολύ χειρότερη μοίρα από το 1992 , την πλειοψηφία των κομμάτων αντίθετη ή απούσα, την επίσημη Εκκλησία αρνητική, τα ΜΜΕ σε γραμμή πλήρους απαξίωσης και την ημέρα του Συλλαλητηρίου σε ενοχική ”συνομωσία σιωπής”, κι όμως, η συμμετοχή και η μαζικότητα, ο δυναμισμός και η εμβέλεια να είναι μεγαλύτερα από εκείνα του 1992 !
Βέβαια, μέσα σε τούτη την κινητοποίηση, υπήρξαν και λειτούργησαν και άλλα θέματα που κυοφορούνταν και ζυμώνονταν στην κοινωνική βάση τα τελευτια χρόνια.
Η έκδήλωσή τους ήταν εκπληκτική : μηνύματα συγκλονιστικά, μηνύματα αφύπνισης, αλλαγής στις πολιτικές, στη σκέψη, στις συμπεριφορές.
Μηνύματα αλλαγής Πορείας !
Κανείς, πλέον,δεν μπορεί να λέει ότι δεν είδε, δεν αντιλήφθηκε, κανείς δεν μπορεί να συνεχίζει όπως χθές.

Η κυβέρνηση, παρά τις ακαμψίες και την προκλητικότητα της, καθώς, και την ιστορική της ενδοτικότητα (ως πολιτικού χώρου) σε τέτοια ζητήματα, θα αναγκασθεί να δεί ότι το Συλλαλητήριο ήταν η μαζικότερη αμφισβήτηση της (και μπορεί να κλιμακωθεί και να διευρυνθεί). Τα ένστικτα επιβίωσή της θα συγκρουσθούν με τις εμμονές της, την οριακότητα της και τις καλές υπηρεσίες προς τους συμμάχους και εταίρους.
Η ” Ν.Δ.” εμφανίζεται έτοιμη για μια κάποια στροφή, δειλή και ταλαντευόμενη, δείχνει να ωθείται σε μετακίνηση, αλλά και οι εσωτερικές της ασυμφωνίες να λειτουργούν ανασταλτικά.
Η ΔΥΣΗ (το ΠΑΣΟΚ), που θα έπρεπε να έχει από την πρώτη στιγμή άλλη θέση κι άλλη στάση, με βάση και τις παραδόσεις και τις παρακαταθήκες του, εμφανίζει αγκυλώσεις, σοβαρές αδυναμίες ανάλυσης και αναπροσανατολισμού, εσωτερικά μπλοκαρίσματα, κινδυνεύοντας να χάσει ένα ακόμα momentum.
Το ”Ποτάμι” ο πιο πρόθυμος στην άτυπη ”συμμαχία προθύμων”, εκτός από την προσφερόμενη οπισθοβαρή καθήλωση της Κεντροαριστεράς, αντιλαμβάνεται τον επερχόμενο οριστικό διαμελισμό.
Ο Καμένος (ΑΝΕΛ), μια οντότητα πολιτικά τυχοδιωκτική έχει ως μόνο τελικό κριτήριο την πολιτική διάσωση -επίπλευση, με κερδοσκοπική εκμετάλλευση του ενδιάμεσου πολιτικού χρόνου.
Η ”Χ.Α.” έχει απρόσμενα αναδειχθεί από την κυβέρνηση, μέσω των καταγγελίων της και της λεκτικής επιθετικότητας, ως παράγοντας καθοριστικός, όταν η επιρροή της και στο Συλλλαλητήριο και γενικότερα ήταν ασήμαντη, το δε λαϊκό αίσθημα, απεναντί της, απόλυτα αντίθετο και ενεργά απορριπτικό.
Το ΚΚΕ, με ιστορικά βάρη στην συγκεκριμένη υπόθεση, και γενικότερα, χωρίς δυνατότητες υπερβάσεων και αναθεωρήσεων, ακολουθεί, κρίνοντας μάλιστα το πεδίο αυτό μη προνομιακό για τη δράση του.
Η ”Ένωση Κεντρώων” (Λεβέντης) φυλλοροώντας και δείχνοντας τον πραγματικά ευκαιριακό χαρακτήρα της, υιοθετεί μια ασυμβίβαστη ρητορική με πολύ περιορισμένη πλέον εμβέλεια.

Το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα εμφανίζει, από τις πρώτες του αντιδράσεις, χαμηλά ανακλαστικά, δείγμα του μεγάλου, πολύ πιο διευρυμένου χάσματος που το χωρίζει από την κοινωνία και τις αναζητήσεις της, επιβεβαίωση των αρτηριοσκληρώσεων και της απολίθωσης που το χαρακτηρίζουν.
Ωστόσο, οι ανησυχίες, η αμηχανία και η αναζήτηση καταλαμβάνουν χώρο, εκεί που οι βεβαιότητες έδειχναν ισχυρές. Οι ρωγμές έχουν ξεκινήσει.
Για πρώτη φορά, την τελευταία πενταετία, μετά από μια ανησυχητική ύφεση στις ευρύτερες μαζικές κινητοποιήσεις, η χθεσινή, καταλυτική είσοδος στη σκηνή του λαϊκού παράγοντα φέρνει πραγματικά νέα, ενδιαφέροντα και ελπιδοφόρα στοιχεία.

Και σε κάθε περίπτωση, οφείλουμε να γνωρίζουμε και να είμαστε διαρκώς δραστήριοι και παρεμβατικοί, παντού και κάθε στιγμη :
ο αγώνας για τη Μακεδονία, ο αγώνας για την Πατρίδα θα συνεχισθεί, μέχρι τη δικαίωση.

Θεσσαλονίκη, 22 Ιανουαρλίου 2018