Πριν λίγες ημέρες τελείωσαν οι εγγραφές νέων αθλητών στα σωματεία . Έκανα μία κουβέντα επ ‘ αυτού , με φίλο παράγοντα του Μπάσκετ και πατέρα ταλαντούχας Βολεϊμπολίστριας . Μου είπε το εξής :

” Την εβδομάδα που η Εθνική Ελλάδας Μπάσκετ κέρδισε Πολωνία και Λιθουανία , αυξήθηκαν κατά πολύ οι εγγραφές αγοριών στις ακαδημίες  και τελικά είχαμε μια καλή άνοδο στο σύνολο σε σχέση με πέρυσι . ”

Ήμουνα σίγουρος  γι αυτή την αλληλεπίδραση , απλά ήρθαν αυτά τα  λόγια να την επιβεβαιώσουν .

Οι Εθνικές ομάδες είναι η βιτρίνα του αθλήματος και ένας απ’τους βασικότερους παράγοντες που επιλέγει ένα παιδάκι , για να διαλέξει κάποιο άθλημα .

Ευτυχώς για όλους  , η κακομοιριά , η αθλιότητα και η ασχήμια στο εσωτερικό του αθλήματος  της πετοσφαίρησης  , δε φτάνει μέχρι τα παιδιά μας . Εκτός  βέβαια από τα παιδάκια του Πήγασου  και του Αρίωνα  που έχουν να παίξουν επίσημο αγώνα 2 χρόνια , λόγω του γνωστού αποκλεισμού τους  . Ένα κατάπτυστο γεγονός από τα πολλά που  έχουν φέρει το αγαπημένο μας σπόρ στη χειρότερη θέση της Ιστορίας του . Γιατί εκεί έχουμε φτάσει .

Με πρωταθλήματα χωρίς κανένα ενδιαφέρον , που οι μισές ομάδες τα παρατάνε απ’το Δεκέμβριο , δίχως τίποτα καινούργιο να ταράξει λίγο τα νερά και με μία Εθνική Αντρών , να χάνει με κάτω τα χέρια από όποιον βρεί μπροστά της . Μέχρι κι απ’τους κοιλαράδες του Μεξικού . Γιατί λοιπόν να έρθει ένα ελληνόπουλο να παίξει  Βόλεϊ ; Μα για τα πολλά καλά που δίνει αυτό το υπεράθλημα , στο μυαλό και στο σώμα . Ναι , άλλα από μόνο του στον αυτόματο , το άθλημα δε θα αντέξει για πολύ ακόμα. Κι έρχεται χτές  ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ :

Η κλήρωση των προκριματικών του  Eurovolley . Που είναι πραγματικά βατή και για τις δύο ομάδες μας . Πιο συγκεκριμένα , η Εθνική Γυναικών θα παίξει κατά σειρά με Μαυροβούνιο , Νορβηγία , Ουκρανία μέσα έξω , με τις δύο πρώτες ομάδες του ομίλου να προκρίνονται απευθείας . Οι άντρες θα αντιμετωπίσουν αντίστοιχα Λουξεμβούργο , Σουηδία και Αζερμπαϊτζάν , μόνο που εδώ προκρίνονται μόνο οι 5 καλύτεροι δεύτεροι των ομίλων . Τα παιχνίδια των εθνικών μας ομάδων , ξεκινάνε το δεκαπενταύγουστο του 2018  εντός έδρας .  Με λίγη σοβαρότητα

( που από τη στιγμή που ανέλαβε ο κ. Περόπουλος υπάρχει ) , θα βρεθούμε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΞΑΝΑ εκεί που ανήκουμε : Στις κορυφαίες ευρωπαϊκές διοργανώσεις . Εκεί όπου πάντα όλα μπορούν να συμβούν . Ιδιαίτερα για τη Γυναικεία ομάδα , που δουλεύει πολύ σωστά και έχει μέλλον μπροστά της .

Είμαι σίγουρος ότι  θα κάνει αυτό που μπορεί και θα επιστρέψει στο eurovolley .

Kαι μαζί θα επιστρέψουν και όλα τα κοριτσάκια που θα θέλουν να γίνουν σαν τη Χαντάβα , τη Γιώτα , τη Βασιλαντωνάκη …

όπως  ήθελαν αυτές να γίνουν σαν τη Λία Μήτση , τη Σοφία Ιορδανίδου , ή την Αγγελάκη κ.λ.π.

Χρειαζόμαστε νέα είδωλα όπως εκείνα της αργυρής γενιάς του δικού μας ’87 .

Και η χτεσινή κλήρωση είναι μια καλή ευκαιρία να ξαναμπούμε σιγά σιγά σ’αυτήν τη κατεύθυνση …

Λιοσάτος Δ. Θωμάς

Αθεράπευτος  λάτρης του ελληνικού Βόλεϊ