29 Αυγούστου: Μνήμη αποτομής Τιμίας Κεφαλής Αγίου Προδρόμου
Ομέγιστος αλλά και έσχατος των Προφητών της Παλαιάς Διαθήκης ζούσε, σύμφωνα με τον ευαγγελιστή Μάρκο, ασκητικά στην έρημο της Ιουδαίας, διακηρύσσοντας και προετοιμάζοντας τον ερχομό του Μεσσία και καλώντας το λαό σε μετάνοια.
Ο λόγος του ήταν ελεγκτικός, όπως και των παλαιότερων Προφητών και καυτηρίαζε την αμαρτία και κάθε είδους αδικία. Δεν δίσταζε να ελέγχει τους Φαρισαίους για την υποκρισία τους και αυτόν ακόμη το βασιλιά Ηρώδη Αντίπα, ο οποίος συνήψε παράνομη σχέση με τη γυναίκα του αδελφού του Φιλίππου, την Ηρωδιάδα. Η συγκεκριμένη στάση οδήγησε, αρχικά, στη φυλάκιση του Ιωάννη και τελικά στην αποκεφάλισή του, όπως είχε ζητήσει η θυγατέρα της Ηρωδιάδας, η Σαλώμη, η οποία γοήτευσε το βασιλιά με τον ρυθμικό χορό της κι έτσι εξασφάλισε δημόσια ένορκη υπόσχεση απ’ αυτόν ότι θα λάβει οτιδήποτε επιθυμεί ως δώρο έως και το μισό βασίλειό του. Όμως, η κακία και η εμπάθεια της μητέρας της την παρακίνησε να περιφρονήσει ακόμη και το μισό βασίλειο. Έτσι, αντί άλλου δώρου ζήτησε την κεφαλή του Βαπτιστού επί πίνακι. Περίλυπος ο Ηρώδης για το τι θα πουν οι συνδαιτυμόνες, εκτελεί την απόφαση.
Η Τιμία Κεφαλή του Ιωάννου, που προσφέρθηκε στη Σαλώμη σε πιάτο, ενώ αργότερα ετάφη στο χώρο της φυλακής από τους στρατιώτες.
Ο Βαπτιστής του Κυρίου ακολούθησε την οδό, που προέβλεπε το σχέδιο της θείας οικονομίας του Θεού και έγινε Πρόδρομος της παρουσίας του αναστημένου Χριστού και στον Άδη.
Εμείς, τιμώντας σήμερα Ιωάννη τον Πρόδρομο, ας μιμηθούμε το ήθος και την παρρησία του και, μέσα από τη συμπεριφορά του Ηρώδη, ας διδαχθούμε τις συνέπειες της αλαζονείας, της τρυφηλής ζωής και της ανηθικότητας, αλλά και της επιπόλαιης συμπεριφοράς, που οδηγεί ακόμη και σε ανόητους όρκους.
Οι οικονομικές δυσκολίες στο σύγχρονο τρόπο ζωής μπορούν να γίνουν ευκαιρίες για πνευματική αξιοποίηση και ανατροπή της αλαζονείας του ανθρώπου, σε αλληλεγγύη και φιλανθρωπία, αρκεί ο άνθρωπος να αντιστέκεται με αγάπη και μετάνοια.
- Προηγούμενο Στο Ιπποκράτειο το βρέφος από την Κοζάνη
- Επόμενο Καλή Βδομάδα…χωρίς Σκοτούρες… * Toυ Ευθύμη Πολύζου