Οσυγκινητικός βίος των δύο αυτών αγίων αποτελεί, ζωντανή απόδειξη ότι ο γάμος και η συζυγία δεν πρέπει να θεωρούνται εμπόδια προς τη σωτηρία και την αγιότητα. Κυρίως όμως, αποτελεί παράδειγμα για το πώς οι σύζυγοι, ακολουθώντας αυτά που ορίζει το ιερό Ευαγγέλιο και όσα αναγινώσκονται στην ακολουθία του μυστηρίου του γάμου, οφείλουν να συμβάλουν στην κατά Θεό επιτυχία του γάμου, δηλαδή στη θέωση των μελών της οικογένειας.

Ο άγιος Αδριανός υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας της σύλληψης και των βασανιστηρίων, στα οποία είχαν υποβληθεί από τους διώκτες τους, 23 Χριστιανοί. Η πίστη και η αυταπάρνηση που επέδειξαν οι υποψήφιοι μάρτυρες κατένυξαν την ψυχή του, σε σημείο που και ο ίδιος να προσέλθει στους δημίους και να δηλώσει, με θάρρος, ότι είναι Χριστιανός και επιθυμεί να μαρτυρήσει για τον Χριστό. Η Ναταλία, όχι μόνο δεν λυπήθηκε από το γεγονός αυτό, αλλά πήγε στη φυλακή και ενεθάρρυνε το σύζυγό της, ο οποίος και παρέμεινε πιστός μέχρι τέλους και δέχθηκε μαρτυρικό θάνατο. Τα λείψανα του ιδίου και άλλων μαρτύρων μεταφέρθηκαν και ενταφιάστηκαν στην Αργυρούπολη. Στον ίδιο χώρο ήρθε αργότερα και η αγία Ναταλία, όπου και παρέδωσε το πνεύμα και παραμένοντας κυριολεκτικά για πάντα κοντά στο σύζυγό της.

Η πνευματική υποταγή των συζύγων κάτω από την οικογενειακή εστία είναι το θεμέλιο της ευτυχίας και της ωρίμανσης της αγάπης και της αρμονίας ανάμεσα στους συζύγους και κατ’ επέκταση ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας.