Του Γιώργου Νούτσου

Μια ανακύκλωση όσων συνέβησαν το χρόνο που φεύγει, ίσως δεν προσφέρει τίποτα σημαντικό. Εξάλλου όλα αυτά έχουν χιλιοειπωθεί για να είναι την ώρα αυτή σκόπιμο να επαναληφθούν.

Καλό είναι όμως να δούμε τα αποτελέσματά τους και κυρίως τις επιπτώσεις τους πάνω στην καθημερινότητα εκατομμυρίων Ελλήνων, που βιώνουν καταστάσεις πρωτόγνωρες και εξαιρετικά ανησυχητικές.

Θα θεωρούσαμε τρελό εκείνον, που 5 χρόνια πριν θα μας χτυπούσε τον κώδωνα του κινδύνου, για όσα επρόκειτο να ακολουθήσουν. Για τον απλό πολίτη, για τον δημόσιο υπάλληλο, τον συνταξιούχο και τον άνθρωπο του μεροκάματου, για την νοικοκυρά τον μαθητή και τον επιχειρηματία, όλα όσα ακολούθησαν μόνο σαν εφιάλτης θα μπορούσαν να περιγραφούν και μάλιστα από εκείνους, που δημιουργούν σκηνικό αγωνίας και τρόμου, χωρίς να διαφαίνεται πουθενά στον ορίζοντα κάποιο τέλος.

Η ελληνική κοινωνία «ψυχορραγεί»…Κι όσοι δεν τον αντιλαμβάνονται δόλια λειτουργούν. Δεν μπορείς να βλέπεις το σχεδόν άψυχο κουφάρι να σπαρταρά στο πεζοδρόμιο και να μην αντιλαμβάνεσαι πως εδώ μια τραγωδία εξελίσσεται, που όμοιά της ίσως ακόμα και οι παλιότεροι να μη μπορούν να ανασύρουν στη σκέψη τους.

Είναι τυχαίο που το χαμόγελο στέρεψε ; είναι τυχαίο που η κατήφεια, μας έχει κατακυριεύσει; Είναι τυχαίο που οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν κατά 37% σε σχέση με πέρυσι; Είναι τυχαίο που η κατανάλωση ψυχοφαρμάκων αγγίζει αριθμούς εξωπραγματικούς; Είναι τυχαίο που τα διαζύγια και οι εντάσεις στο ελληνικό σπιτικό παίρνουν διαστάσεις δυστυχώς τραγικές ; Τίποτα δεν γίνεται στην τύχη. Αυτό είναι το μόνο βέβαιο. Κι αν οι αριθμοί σήμερα σοκάρουν, σκεφτείτε τι θα μπορούσε να συμβεί, αν αυτή η «γάγγραινα» αφήνονταν να εξαπλωθεί ακόμα πιο πολύ…!

Να λοιπόν οι τεράστιες ευθύνες της χρονιάς που σε λίγες ώρες φτάνει. Με κληροδότημα ερείπια, υλικά και ψυχικά, έχει χρέος να παλέψει. Να μοχθήσει, ώστε να αποτινάξει από πάνω της, ό,τι καταστροφικό, οπισθοδρομικό και επιζήμιο κληρονόμησε, αρχίζοντας να ξαναχτίζει κυριολεκτικά από το μηδέν.

Το 2013 θα είναι η ευκαιρία για μια καινούργια αρχή ή η αρχή για ένα βέβαιο,  επώδυνο και εξαιρετικά τραγικό τέλος.

Το σκηνικό είναι ανάγκη να σχεδιαστεί εξ αρχής. Με καινούργιους πρωταγωνιστές, κομπάρσους, παραγωγούς αλλά και σκηνοθέτη. Με ίδια υλικά, με ίδιες νοοτροπίες και μικρόνοες νοητικές συλλήψεις το «πτώμα» θα συνεχίσει να ψυχορραγεί.  Και θα είναι αδιανόητο να το αναστήσουν οι σποραδικές «ηλεκτρικές εκκενώσεις», κάποιων τυχαίων, μίζερων και ανοργάνωτων πρωτοβουλιών. Απαιτείται, όπως καλά καταλαβαίνετε, σχέδιο, τόλμη και διάθεση για συγκρούσεις. Απαιτείται η πρόταξη του «εμείς» από το «εγώ». Η πάταξη κάθε έχουσας σχέση με ίδιον όφελος λογικής. Η ανασύνταξη της πολιτικής μας ζωής και η ευθαρσής αναγνώριση των λαθών, που μας οδήγησαν στην «τρέλα» και στην παραίτηση. Κυρίως όμως απαιτείται, όλοι εμείς οι πολλοί και ανώνυμοι, να ξεριζώσουμε τις λογικές της εγωπάθειας και του καισαρισμού και να εξωπετάξουμε άπαξ δια παντός τις «αριστοκρατικές» αντιλήψεις περί εύκολου και ανώδυνου πλουτισμού, περί επιδομάτων και κάθε λογής ενισχύσεων, περί θαλασσοδανείων και off shore εταιριών, περί λαμογιάς και ανάρμοστων «συνδιαλλαγών», περί φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής, περί συντάξεων – μαιμούδων κι άλλων παρεμφερών «ευγενών σπορ» της σάπιας τωρινής ελληνικής πραγματικότητας…

Προσπάθησα, σε πέντε αράδες να κατανείμω τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Δεν πιστεύω – και ευθαρσώς το δηλώνω – στις ευθύνες των λίγων. Γιατί οι λίγοι καθίστανται υπεύθυνοι με τις «ευλογίες» των πολλών. Με την σιωπή, τη συγκάλυψη, τη συνενοχή και την προτροπή πολλές φορές, για πρακτικές που τον μόνο τον οποίο υπηρετούν, είναι ο νοσηρός και εσωστρεφής εαυτός μας. Δεν προάγεται όμως έτσι το κοινό καλό. Δεν ωφελείται η πατρίδα. Και ως επακόλουθο, χάνονται οριστικά, όσα λάμπρυναν την πορεία μας σαν χώρα και σαν έθνος στο διάβα των αιώνων.

Το 2013 θα είναι αυτό, που με τη συνδρομή μας, θα σταματήσει την κατρακύλα, την ξεφτίλα και τον ξεπεσμό ; Θα δείξει…Θα πρέπει όμως προκαταβολικά να γνωρίζουμε, πως, το όποιο αποτέλεσμα – θετικό ή αρνητικό – καταγραφεί στο τέλος του, θα έχει ονοματεπώνυμο…Ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί και ο καθένας χωριστά, να ταυτίσουμε το όνομα και την παρουσία μας σ αυτή την προσπάθεια, με πρόσημο θετικό…Η πατρίδα μας χρειάζεται…κι εμείς χρειαζόμαστε την πατρίδα…Καλή Χρονιά σε όλους…!