Η Τετάρτη τάξη του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών  στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποιεί  το Σχολικό Έτος 2013-2014, με αφορμή  τη συμπλήρωση εβδομήντα χρόνων από το ολοκαύτωμα των Γρεβενών από τους Γερμανούς, δραστηριότητα με τίτλο:  «Όχι στον ρατσισμό, όχι στο φασισμό, όχι στον πόλεμο». 

Στα πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, μεταξύ των άλλων, θα συγκεντρώσουμε με τη μέθοδο της συνέντευξης πληροφορίες και παλιές φωτογραφίες από τα γεγονότα της περιόδου 1940-1944 που έλαβαν χώρα στο νομό Γρεβενών, με επίκεντρο το ολοκαύτωμα των Γρεβενών τον Ιούλιο του  1944. Αυτές τις φωτογραφίες  θα τις σαρώσουμε, δηλαδή θα τις δώσουμε ψηφιακή μορφή, ενώ τα κείμενα  θα τα γράψουμε στον Η/Υ και σταδιακά θα τα δημοσιοποιήσουμε, με σκοπό πρώτα απ’ όλα να τα γνωρίσει και η  τοπική κοινωνία, αλλά πολύ περισσότερο γιατί έτσι θέλουμε να κινητοποιήσουμε  όσους γνωρίζουν πρόσωπα, καταστάσεις ή άλλες πληροφορίες και θέλουν να μας βοηθήσουν,  να μας τις γνωστοποιήσουν  στο τηλέφωνο 2462022511 ή στα e-mail mail@dim-grevn.gre.sch.gr  και karaliolio@sch.gr

Σήμερα θα δημοσιοποιήσουμε  τη συνέντευξη που πήρε, ο Βασίλης,  μαθητής της τάξης μας, από  τη θεία του Παύλου Ντανάση Ελένη (αδερφή του παππού του):

«Ήταν άνοιξη προς καλοκαίρι του 1944, όταν ήρθαν οι Γερμανοί στο χωριό μας τη  Λαγκαδιά (Ζαπαντέ). Ο πρόεδρος και οι άντρες του χωριού είχανε πει να παραδοθούν και να κρυφτούν μόνο  τα γυναικόπαιδα για να σωθούν, αλλά δεν τους άφησαν οι γυναίκες, γιατί φοβήθηκαν ότι θα τους σκότωναν. Έτσι οι χωριανοί μάζεψαν τα γυναικόπαιδα και αμέσως κρύφτηκαν στο δάσος (στην περιοχή με το όνομα  «Λακατσγκούρι» και «Κουτσοδήμο»). Για να επιβιώσουν κουβαλούσαν μαζί τους μία σίτα (για να κοσκινίζουν το αλεύρι), τη γάστρα, ένα φόρτωμα αλεύρι και λίγα ζώα (πρόβατα και γίδια). Τα γουρούνια τα άφησαν στo χωριό τους και οι Γερμανοί τα έκαψαν ζωντανά.  Μετά κρυφτήκανε στον «Κρεμαστό» που είναι προς τον «Κρανιώτικο λάκκο». Κάθε μέρα διάλεγαν και  ένα διαφορετικό μέρος για να κρυφτούν και εκεί ετοίμαζαν και έψηναν το ψωμί. Έκοβαν κι ένα από τα ζώα που είχαν πάρει μαζί τους,  το βράζανε και το τρώγανε όλοι μαζί. Τα παιδιά τα έβαζαν στο νερό να παίζουν για να μην κλαίνε και ακούγονται.

Όταν ήταν έτοιμοι να παραδοθούν, γιατί δεν είχαν άλλο φαγητό, οι Γερμανοί ήδη είχαν φύγει από το χωριό. Έτσι έγινε και δεν σκοτώθηκε κανένας από τη Λαγκαδιά (Ζαπαντέ).

Αντίθετα στο Κηπουρειό οι Γερμανοί έκαψαν 40 κατοίκους του χωριού μέσα σε μια αχυρώνα. Επίσης έκαψαν και 8 σπίτια, του προέδρου και όσων ήταν με τους αντάρτες. Ακόμα, φρίκη προκάλεσε σε όλους όταν βρήκαν ένα κορίτσι νεκρό, παρατημένο, το οποίο ήταν ανάπηρο και οι Γερμανοί θέλοντας να δούνε τι συμβαίνει του κάνανε εγχείρηση στο κεφάλι.

Βασίλης, μαθητής της Τετάρτης (Δ΄) τάξης του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών.  Τα παραπάνω μου τα αφηγήθηκε έτσι ακριβώς, η θεία μου Παύλου Ντανάση Ελένη, αδερφή του παππού μου. »

Οι μαθητές της τάξης

Ο δάσκαλος της τάξης

           Αργύριος Καραλιόλιος