Στις 12 Ιανουαρίου η Εκκλησία τιμά τη μνήμη της μάρτυρος Τατιανής.

Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσες φέρουν το όνομα Τατιανή ή Τατιάνα.

Η Τατιανή, τέκνο επιφανών γονέων (ο πατέρας της είχε διατελέσει ύπατος) με καταγωγή από τη Ρώμη, έζησε την εποχή του αυτοκράτορα Αλέξανδρου Σεβήρου (222 – 235 μ.Χ.) και κατείχε το εκκλησιαστικό αξίωμα της διακόνισσας.

Η επισημότητα της καταγωγής της και ο ένθεος ζήλος με τον οποίον εκτελούσε τα διακονικά της καθήκοντα έδωσαν στην Τατιανή περιφανή θέση μεταξύ των χριστιανών.

Όμως, οι ειδωλολάτρες δεν μπορούσαν να δεχτούν το γεγονός ότι μια τέτοια γυναίκα καταφρονούσε τις κοσμικές βλέψεις και περιφρονούσε τα είδωλα, για να υπηρετεί με τόση αυταπάρνηση τους χριστιανούς και να κηρύττει το Ευαγγέλιο του Κυρίου.

Έτσι, όταν ο αυτοκράτορας πληροφορήθηκε την πλούσια φιλανθρωπική δράση της, διέταξε να τη συλλάβουν και την ανάγκασε να τον συνοδεύσει σε ειδωλολατρικό ναό, όπου η αγία με την προσευχή της συντάραξε τα ξόανα (τα ξύλινα αγάλματα) των θεοτήτων της ειδωλολατρίας και τα γκρέμισε στο δάπεδο.

Επειδή η Τατιανή δεν πείστηκε να απαρνηθεί τη χριστιανική πίστη, υποβλήθηκε σε φρικτά βασανιστήρια.

Τη χτύπησαν και της ξέσχισαν τα βλέφαρα με σιδερένια νύχια.

Έπειτα την κρέμασαν και της ξύρισαν το κεφάλι.

Ακολούθως την έριξαν πάνω σε φωτιά, αλλά δεν έπαθε τίποτα.

Κατόπιν την έριξαν σε πεινασμένα άγρια θηρία, αλλά αυτά δεν τόλμησαν να τη βλάψουν.

Ύστερα από όλα αυτά, οι ειδωλολάτρες την αποκεφάλισαν, και κατ’ αυτόν τον τρόπο η αγία εισήλθε με το στέφανο της δόξας στη χαρά του Κυρίου της.